นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 15

สือฮว่าเหมือนจะไม่พอใจกับแค่จูบริมฝีปากของเขา เธอหอมใบหน้าของเขาเหมือนกับลูกสุนัข

ฮ่อฮวนสือเหล่ตามองเธอ ตอนนี้เหมือตมีเมฆสีแดงลอยอยู่บนแก้มของเธอและปากก็แดงเหมือนดอกโบตั๋น

มีเสน่ห์มาก

เขาลุกขึ้นผลักเธอออกและไปเปิดน้ำเย็นในห้องน้ำ

สือฮว่ากำลังหัวเราะอย่างโง่เขลาบนเตียง พอเห็นเขาเดินกลับมาก็อ้าแขนให้เขากอด

ฮ่อฉวนสือนิ่งเงียบ กอดเธอไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำ

"มีใครเคยบอกไหมว่าคุณดูดีมากจนจั้กจี้หัวใจเลยล่ะ"

สือฮว่ายังคงพูดเรื่องไร้สาระและยิ้มจนดวงตาโค้งงอ

ใบหน้าสวยงามน่ามอง ถึงเขาจะฐานะไม่ดี แต่ก็ผู้หญิงหลายคนเต็มใจที่จะบุกน้ำลุยไปเพื่อ

หัวใจของฮ่อฉวนสือไม่ผันผวนอีกต่อไป เดินมาที่อ่างอาบน้ำและโยนเธอลงไปในน้ำเย็นอย่างรุนแรง

ความเย็นยะเยือกกระทบร่างกายที่ร้อนเป็นไฟ สือฮว่าก็กรีดร้อนทันที หดตัวสั่นแล้วมองเขา

"ได้สติแล้ว?"

เสียงของฮ่อฉวนสือราบเรียบ น้ำเสียงเย็นชาทำให้สือฮว่าสั่นเทา

เธอตัวสั่นและไม่พูดอะไร ร่างกายที่ขัดแย้งกันจนอึดอัด

ฮ่อฉวนสือโน้มตัวแล้วจับเธอขึ้น พออุ้มคนได้สือฮว่าก็โอบรอบคอเขาอักครั้งทันที "ฉันจริงจัง สามีของฉันให้แบล็กการ์ดมา เลี้ยงคุณคงได้ใช่ไหมล่ะ?"

เธอยิ้ม ใบหน้ายังคงแดงและยังถูหัวลงกับหน้าอกของเขา

ฮ่อฉวนสือเม้มริมฝีปาก คลายมือออกจนร่างของเธอตกลงไปในน้ำเย็นอีกครั้ง

เขาไม่สนใจเธออีกและเดินออกมา

มีน้ำจำนวนมากบนร่างกายของเขาจนดูเปียก

"ท่านประธาน หมอมาแล้วครับ"

หนานสือตะโกนเข้ามาจากข้างนอกประตูอย่างระมัดระวัง ในขณะที่หูก็ฟังการเคลื่อนไหวข้างในไปด้วย

นี่เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้ก้าวเข้ามาที่เฉียนสุ่ยวานเลยนะ และเป็นผู้หญิงคนแรกที่อยู่ห้องเดียวกับท่านประธานด้วย