"เธอไม่ใช่สมาชิกครอบครัวฉัน ฉันแต่งงานกับหมาเหรอ?!"
ฮ่อฉวนสือยิ้มมุมปาก โกรธจนใจชา
เขาคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เย็นชา แต่เมื่อเจอสือฮว่า เธอทำให้เขาต้องแพ้ได้อย่างง่าย
เมื่อหมอเห็นทั้งคู่อยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด รีบเอาใบไว้ตรงหน้าสือฮว่า
สือฮว่ากำลังจะโยนเอกสารออกไป แต่เห็นตัวหนังสือบนนั้น
ฮ่อฉวนสือ?
เธอชลอมือ หลังจากดูอย่างละเอียดแล้ว รู้สึกมีคลื่นที่โหมซัดสาดในใจ
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอแอบคาดเดา
เธอไม่คิดว่าฮ่อฉวนสือที่มีข่าวลือว่าป่วยเป็นโรคร้ายแรง เป็นผู้ชายที่อยู่เบื้องหลังตี้เซิ่ง
เธออ้าปากค้าง ไม่รู้จะพูดอะไรในชั่วขณะ
ฮ่อฉวนสือที่อยู่บนเตียงค่อย ๆ หลับตาลง ใบหน้าเยือกเย็น
จากนั้นไม่นาน ในที่สุดสือฮว่าก็เซ็นชื่อตัวเองลงไป มือสั่นเล็กน้อย
แต่ฮ่อฉวนสือหลับตาอยู่ ไม่ได้เห็น และเขานึกว่าสือหว่ารู้ตัวตนของเขามาตลอด
สีหน้าสือฮว่าอึดอัดเล็กน้อย จู่ ๆ ก็นึกถึงคืนที่ตัวเองถูกสือหยวนวาแผนร้าย เธอพูดอย่างระลอกว่าจะเลี้ยงผู้ชายคนนี้ รู้สึกหนังหัวชา
และนึกขึ้นได้ว่าผู้ชายคนนี้ให้เธอเรียกเขาว่าฉวนสือ และเธอปฏิเสธไปอย่างมีเหตุมีผล หลังจากที่ตอบสนองได้ รู้สึกตัวเองเป็นคนโง่
เธอเซ็นใบเสร็จ ยื่นให้หมอที่อยู่ด้านข้าง หมอออกไปอย่างรวดเร็ว
สือฉฮว่าลังเลไม่รู้จะเอ่ยปากยังไง คนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นสามีของเธอนะ
"เธอไปได้แล้ว"
ฮ่อฉวนสือหมดความอดทน ใบหน้าเย็นชา
สือฮว่าอ้าปาก แต่คำว่า"ประธานฮ่อ"นี่ไม่ว่ายังไงก็ไม่สสามารถเอ่ยออกมาได้
เรียกฉวนสือ? แต่ก่อนหน้านั้นเธอปฏิเสธเขาไปแล้ว
"สา...สาสา..."
เธอพูดตะกุกตะกักอยากเรียกชื่อนั้นออกมา แต่อ้าปากค้างอยู่นาน สุดท้ายก็พูดไม่ออกมา
"ลิ้นถูกแมวกลืนเหรอ?"
รืมฝีปากที่บางของฮ่อฉวนสือยิ้มเยาะเย้ยมุมปาก น้ำเสียงต่ำลงโดยไม่ได้ตั้งใจ
สือฮว่าหุบปาก ใบหน้าแดงเล็กน้อย มือที่ซ่อนอยู่ใต้เตียงก็กำแน่นขึ้นมา
ฮ่อฉวนสือไม่สนใจเธออีก หลับตางีบไป แต่สือฮว่ายังไม่ออกไป
หน้าต่างห้องเปิดอยู่ มีลมพัดเข้ามาจากด้านอกเป็นระยะ ๆ ตอนเที่ยงในเมืองจิงตูอยู่ในแสงแดดที่สดใส
แต่ในความสดใส ยังมีมุมมืดที่แสงแดดส่องไม่ถึง
แผนร้ายกำลังเพิ่มขึ้น
"หวางชิง ที่แกบอกเป็นสือฮว่านั่นใช่ไหม หึ ฉันลำคานเธอมานานแล้ว มักทำตัวสูงส่ง ถึงแม้แกไม่บอก ฉันก็จะหาโอกาสฆ่าเธอ"
คำที่พูดคือลูกน้องของหนิงหวางชิงฟงเฉียว ฟงเฉียวเป็นผู้หญิงที่ไร้สมอง ครอบครัวเป็นเศรษฐีใหม่ ไม่มีวัฒนธรรม
เดิมทีหนิงหวางชิงก็รังเกียจต้นกำเนิดของเธอ แต่ยัยนี่สั่งง่าย และเชื่อฟังเธอที่สุด กลายเป็นผู้รับฟังของเธอโดยไม่รู้ตัว เธอนำเรื่องที่ไม่พอใจทั้งหมดของสือฮว่าบอกกับฟงเฉียว และแปลงปลอมให้สือฮว่าเป็นคนที่นักเรียนนิสัยไม่ดีที่คอยรังแกเพื่อนไปทั่วเพราะแค่ตัวเองเกรดดี
ฟงเฉียวขาดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ มหาวิทยาลัยที่เรียนก็ใช้เงินเข้า บวกกับตระกูลฟงไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมงานเลี้ยงตระกูลถัง ดังนั้นเธอไม่รู้ความสัมพันธ์ของสือฮว่าและตระกูลฮ่อ
ตอนนี้ถูกหนิงหวางชิงกระตุ้นแบบนี้ เธอแทบอยากจะไปแก้แค้นสือฮว่าทันที
หนิงหวางชิงยิ้มมุมปาก ความอำมหิตผ่านสายตาไป
ผู้หญิงอย่างฟงเฉียว อยู่ในละครไม่รอดตอนที่สองแน่นอน แต่เธอชอบติดต่อกับฟงเฉียว หากมีเรื่องรบกวนใจ ก็จะชวนออกมาดื่ม กล่าวหาโทษต่างๆของสือฮว่าด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
สำหรับฟงเฉียว สือฮ่ามีอาชญากรรมมาก!
"ฟงเฉียว อย่า ฉันรู้จักแก ถ้าสือฮ่าจริงจังขึ้นมา ฉันหนีไม่รอดแน่"
ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความลำบากใจ คว้าแขนฟงเฉียว กล่าวเตือนเบา ๆ
ฟงเฉียวหึเบา ๆ "ก็แค่คุณหนูตระกูลสือไม่ใช่เหรอ? ฉันไม่กลัว หวางชิงแกไว้ใจ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับแก เป็นการตัดสินใจของฉันคนเดียว"
สิ่งที่หนิงหวางชิงต้องการคือประโยคนี้ของเธอ คุณน้าพูดถูก ตอนนี้สถานะสือ
ฮว่าไม่ธรรมดา ที่เธอต้องทำคือยืมดาบฆ่าคน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้