นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 380

ใครๆก็สามารถฟังคำพูดของความหมายนี้ออก

ใบหน้าของ หมิงยวิ๋นทรุดลงทันที และการอยู่กับฮ่อฉวนสือคือเธอได้บังคับเขา แล้วเขาจะยอมจ่ายเงินให้กับเธอได้ไง นับประสาให้การ์ดกับเธอ

ฝ่ามือของเธอถูกบีบทันที และเล็บของเธอก็ฝังลึกลงไปในเนื้อหนัง

พนักงานช้อปปิ้งยืนอยู่ข้างหน้าทั้งสองและไม่กล้าที่จะรุกรานจึงไม่กล้ารับการ์ดของทั้งสอง

หมิงยวิ๋นรู้สึกว่าดวงตาของเธอโดนการ์ดนั้แทงตา เธอกัดฟันและบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ "คุณหนูสือ คุณพูดถูก ผู้หญิงยังต้องพึ่งพาตัวเอง"

สือฮว่า ยิ้ม สิ่งต่อไปคือเธอไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไปและก็ถือว่าเธอชนะ

ใครกำลังได้เปรียบสามารถมองผ่านได้อย่างรวดเร็ว

เธอรับการ์ดคืนมา แค่ใช้มันรุกรานหมิงยวิ๋น เธอจะจ่ายเงินเพื่อเธอได้อย่างไร

ท้ายที่สุดแล้ว เงินมาจากฮ่อฉวนสือ หากซื้อให้จริง ก็ถือว่าฮ่อฉวนสือ ซื้อกระโปรงให้ หมิงยวิ๋นทางอ้อมไม่ใช่หรือ เธอไม่ได้โง่

"ถ้าอย่างนั้น ไว้เจอกันใหม่คราวหน้า"

เธอเป็นคนใจกว้าง ใส่การ์ดกลับเข้าไปในกระเป๋าของเธอ หันหลังไปทางซ้าย

ทันทีที่เธอจากไป หมิงยวิ๋นก็โกรธมากจนเธอโยนกระโปรงทิ้งไปสองสามตัว และไม่มีอารมณืจะช้อปปิ้งต่อ!

สือฮว่าเดินมาไกลก่อนที่มุมปากของเธอจะค่อยๆ หย่อนยานลง

หมิงยวิ๋นเป็นสาวคนโตของตระกูลหมิง ร่ำรวยและมีอำนาจ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแค่ด่ากัน

ณ จุดนี้ สือฮว่า อ่อนแอเล็กน้อย แม้ว่าเธอไม่ต้องการยอมรับ แต่ช่องว่างระหว่างเธอกับ หมิงยวิ๋น นั้นใหญ่เกินไป

เธอบังเอิญพบเก้าอี้และนั่งลง หลังจากงุนงง หนานจิ่นผิงก็โทรมาและขอให้เธอแต่งหน้าโดยบอกว่าเธอจะพาเธอไปที่ดีๆ

สือฮว่าอารมณ์ไม่ค่อยดีและต้องการพักผ่อนจริงๆ เธอจึงรีบกลับไปที่บ้านปัจจุบันของเธออย่างรวดเร็ว

มีคนกดกริ่งประตูของเธอ เธอเปิดออกและพบว่าคือหนานจิ่นผิง

เมื่อเห็นชุดของเธอ หนานจิ่นผิงขมวดคิ้วอย่างดุเดือด "เก็บตัวแน่นขนาดนี้ คุณกลัวว่าคนอื่นจะรู้ว่าหุ่นคุฯดีเหรอ?"

สือฮว่าก้มศีรษะลงและเหลือบมองที่ชุดของเขา ชุดสตรีมืออาชีพที่เรียบง่าย ผิดปกติตรงไหร?

หนานจิ่นผิงวางกระเป๋าในมือลง "ฉันซื้อเสื้อผ้าให้คุณและใส่มัน"

เมื่อสือฮว่าเปิดกระเป๋า เธอพบว่าเธอซื้อสลิงไหมที่มีผ้าน้อยมากและลื่นมาก

ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที และเธอก็เหลือบมองกางเกงอีกครั้ง ผ้ายังลื่นอยู่ และเธออยากจะสัมผัสมัน

หนานจิ่นผิงเห็นหน้าตาของเธอและผลักเธอขึ้นไปชั้นบน "ช้าอยู่ได้ ตอนนี้คุณโสดแล้วนะ เป็นไปได้ไหมที่คุณยังต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ฮ่อฉวนสือคิด? ไอ้สารเลวนั่นจะหมั้นกับคนอื่นแล้วยังจะคิดถึงเขาทำไม!"

สือฮว่า ต้องการเถียงเพื่อฮ่อฉวนสือสักสองคำแต่ตอนนี้ หนานจิ่นผิงโกรธอยู่ดังนั้นเธอจึงหุบปาก

เธอขมวดคิ้ว สวมชุดนั้น และเห็นตัวเองในกระจก แก้มของเธอก็ยิ่งแดง และทั้งตัวของเธอดูเหมือนลูกพีชสุก ซึ่งทำให้คนอยากหยิบขึ้นมา

มันน่าละอายมากหรือน้อยที่จะสวมใส่วิธีนี้เป็นครั้งแรก

"เอาล่ะไม่หรอก?"

หนานจิ่นผิงเปิดประตูและเข้ามา เมื่อเห็นว่าเธอสวมชุดนี้ เธออยากจะเช็ดเลือดกำเดาระหว่างจมูกของเธอ

ผิวของ สือฮว่า สีขาวและรูปร่างของเธอก็ดูดี ทุกอย่างกำลังพอดี

สลิงสีดำนี้บุผิวของเธอใสราวกับหยก และขาของเธอยาวและตรงราวกับเธอเดินด้วยกลิ่นหอม

"ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันคงจะทำดี๋ยวนี้เลย!"

ปากของ หนานจิ่นผิง พูดเรื่องไร้สาระและเขาอยู่ในวงการบันเทิงมาเป็นเวลานานและไม่มีสิ่งกีดขวางในปากของเขา