ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 237

บทที่ 237 งานวันเกิดคุณหนูหลิน

“คุณเฉิน?”

ผู้หญิงคนหนึ่งอายุราวๆยี่สิบสี่ยี่สิบห้าปีได้เดินเข้ามา

มองเฉินหลินแล้วพูดอย่างเคารพ

แต่เฉินหลินที่เห็นเธอนั้น แกล้งทำเป็นไม่รู้จัก

เธอคือใคร?

นี่มันผู้จัดการหวางเสี่ยวจางที่เช่ารถคันนั้นให้กับเธอนี่นา

“อ้อๆ คุณมีธุระอะไรมั้ย? หากมีธุระอะไร รอให้ฉันกลับไปค่อยก่อนค่อยคุยวีแชทกับคุณ! ตอนนี้ฉันไม่สะดวก!”

สีหน้าขอเฉินหลิน ซีดขาวสลับกันไป

โอ้มายก๊อต ทำไมบังเอิญแบบนี้

อยู่ๆก็ได้มาเจอกับผู้จัดการเช่ารถที่นี่

เดี๋ยวความต้องแตกแน่เลย ตัวเองเพิ่งจะคืนดีกับติงห้าวเอง

“ไม่เป็นไรค่ะคุณเฉิน ฉันคุยกับคุณแค่แป๊บเดียวเอง ตอนที่คุณเช่ารถคนนี้นั้น ตอนนั้นฉันไม่ทันสังเกตเรื่องเวลา เขียนเวลาที่ส่งคืนรถคือพรุ่งนี้ ทางเราบันทึกผิดพลาดไป ที่จริงคุณต้องส่งรถคันนี้คืนวันนี้ในเวลาสี่โมงเย็น เพราะเวลาห้าโมงเย็นทางเราต้องคืนรถให้กับลูกค้า! ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง เป็นความผิดพลาดของทางเราเอง! เดิมทีอีกสักพักฉันก็เตรียมที่จะโทรหาคนแล้ว!”

หวางเสี่ยวจางยิ้มๆ

จากนั้นเธอก็โบกมือให้เฉินหลินแล้วจากไป

what？

แต่ติงห้าวและหลี่ชือหานขณะที่ได้ยินคำพูดนี้ต่างเอ๋อไปทันที?

“เฉินหลินเช่ารถ? นี่มันยังไงกันแน่?”

ติงห้าวยังตอบสนองไม่ทัน

“อ๋า? ฉัน.......ฉันก็ไม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน!”

เฉินหลินไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

ทั้งหมดเป็นเรื่องหลอกลวง

“ฮึ ฉันรู้แล้ว เฉินหลิน รถคันนี้เป็นรถที่เธอเช่ามาใช่มั้ย? เธอจงใจเช่ามาหลอกติงห้าว? ต้องเป็นแบบนี้แน่เลย!”

หลี่ชือหานกล่าว

ติงห้าวมองไปยังเฉินหลิน: “ หลินหลินที่ชือหานพูดจริงมั้ย?”

เฉินหลินไม่รู้จะตอบยังไง

พะวงหน้าพะวงหลัง ตัดสินใจไม่ได้สักที

แล้วก็เห็นเฉินเกอเข้าห้องน้ำกลับมาพอดี

ทันใดนั้น เฉินหลินก็มีแผนผุดขึ้นมาในใจ

หันหลังและวิ่งไปทางเฉินเกอ

“เฉินเกอ นายมานี่ ฉันมีเรื่องจะบอกนาย!”

เฉินหลินคว้าแขนของเฉินเกอไว้ พูดอย่างเบาๆ: “จบเห่แล้ว เรื่องเช่ารถถูกติงห้าวรู้เข้าแล้ว ตอนนี้นายช่วยรับเรื่องนี้แทนฉันหน่อยนะ นายก็บอกว่าเป็นรถที่นายเช่ามาเอง นายหลอกฉัน นายพูดแบบนี้ได้มั้ย? ขอร้องนายล่ะ ช่วยฉันอีกครั้งนะ!”

เฉินเกอก็อึ้งไป นี่มันยังไงเนี่ย?

และตอนนี้ ติงห้าวและหลี่ชือหานได้เดินมาทางเฉินเกอแล้ว

“เฉินเกอไอ้คนสารเลว!!!! นายกล้าหลอกฉันแบบนี้หรอ? รถนี้นายเช่ามา แล้วเอามาจีบฉันใช่มั้ย? นี่มันไม่ใช่รถของนายสักหน่อย!”

เฉินหลินโวยวายทันควัน

เรื่องมันยังไงกันเนี่ย? รถคันนี้มันเป็นรถฉันไง?

เฉินเกอพูดขึ้น

“ฮึ่ม เฉินเกอไม่ต้องปากแข็งแล้ว ดูไม่ออกเลยจริงๆ นายถึงทุเรศได้แบบนี้ ใช้วิธีนี้มาหลอกเฉินหลิน และเฉินหลินก็เกือบจะเป็นของนายแล้ว แน่นอน มันก็เกือบทำให้ฉันต้องเลิกกับชือหานจริงๆแล้วด้วย!”

ติงห้าวยิ้มแล้วพูดอย่างดูถูก

“ตอนนี้นายรู้แล้วใช่มั้ย ใครที่ดีกับนายจริงๆ ผู้หญิงบางคน เห็นคนอื่นมีเงิน ก็ไปติดพันคนอื่น สุดท้ายก็โดนคนอื่นหลอก ตอนนี้นายมองเห็นชัดเจนหรือยัง?” หลี่ชือหานมองไปที่ติงห้าวแล้วพูด

“ติงห้าวเมื่อกี้นายเพิ่งพูดเองว่านายจะดีกับฉัน!”

เฉินหลินพูดอย่างร้องไห้

ฮึ หลินหลิน ฉันขอเตือนเธอให้มีสติหน่อย เพราะไอ้คนนอกคอกคนนี้แท้ๆ วันนี้เกือบทำให้ฉันต้องเลิกกับชือหาน มันช่างเหลือเกินจริงๆ เดิมทีพวกเรานัดกันจะไปร่วมงานปาร์ตี้วันเกิดของคุณหนูหลิน ทำให้เราทะเลาะกันเกือบต้องแยกย้ายเสียแล้ว ช่างเหลือเกินจริงๆ

ติงห้าวเหลือบมองเฉินหลินและเฉินเกอแวบหนึ่งแล้ว ก็จุงมือของ หลี่ชือหานเดินเข้าไปในโรงแรมจินหลิง

วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูหลิน ติงห้าวได้มาถึงก่อนแล้ว ยังไม่ถึงเวลา ก็เลยไปนั่งดื่มกาแฟที่ร้านกาแฟ

สุดท้ายก็มาเจอการแสดงที่หลอกลวงแบบนี้ เฮ้ย!

สำหรับเฉินหลินที่อยู่กับฐานะอย่างเฉินเกอ คุณค่าของ เฉินหลินก็ลดลงตามไปด้วย