นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1388
ตอนที่ 1388 วิชากัศยปแสร้งตาย
ในส่วนที่ลึกลงไปของฐานนิวเคลียร์
ความฝันที่สองยืนอยู่เบื้องหน้าของของม่านแสงขนาดใหญ่ นางจ้องมองข้อมูลเหล่านั้นที่ปรากฏขึ้นมาราวกับน้ำตกบนม่านแสงเหล่านั้น ครู่หนึ่งหลังจากนั้นนางก็หัวเราะลั่นออกมา
“เจ้าช่างโง่เขลาราวกับหมู ! ”
“ข้ามิเข้าใจว่าเขานำเอาปืนมายังโลกใบนี้ได้เยี่ยงไร ! ”
“ดูสภาพของเจ้าตอนนี้สิ เจ้าทุ่มเทพลังทั้งหมดไปกับสิ่งนี้ แล้วผลเป็นเยี่ยงไรเล่า ? ”
“จนถึงบัดนี้เจ้าก็ยังมิสามารถหาเหตุผลของเรื่องนี้ได้…”
“ข้าเป็นปัญญาประดิษฐ์ที่ชาญฉลาด บัดนี้ข้าได้เกิดความตระหนักรู้ขึ้นมาแล้ว เรื่องนี้ก็มิสมเหตุสมผลมิใช่หรือ ? ”
“บัดนี้ข้าอยากจะทราบว่าเมื่อใดค่ำคืนอันยาวนานจะมาถึง ? ”
หญิงสาวที่ถูกประกอบมาจากเครื่องจักรเอ่ยถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงก้องดัง
“มันมาแล้ว”
“ผู้ใดกัน ? ”
หน้าจอเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง ครู่หนึ่งหลังจากนั้นข้อมูลทั้งหมดก็หายวับไป สิ่งที่แสดงบนม่านแสงนั้นคือกล่องดำ
“นั่นคือปืนกระบอกนั้นหรือ ? ”
“ใช่…นี่คือสิ่งที่จะนำพาอันตรายมาให้เจ้า”
ความหวังที่สองเลิกคิ้ว “มันสามารถโจมตีการป้องกันของผู้พิทักษ์ได้หรือไม่ ? ”
เสียงเครื่องจักรเงียบไปชั่วครู่ มันมิได้ตอบคำถามของความฝันที่สอง
“เขามาแล้ว”
“ผู้ที่สวรรค์ส่งลงมาน่ะหรือ ? ”
“ใช่…สิ่งที่เจ้าเตรียมการมาตลอดหลายปีประสบความสำเร็จแล้ว ทว่าท้ายที่สุดเจ้าจะหลบหนีไปจากที่นี่ได้หรือไม่ ข้าก็มิอาจคำนวณออกมาได้ เพราะว่าปืนกระบอกนั้นของเขา ข้ามิอาจคาดการณ์พลังของมันได้”
“และนอกจากนี้ ข้ามิใช่หมู ค่ำคืนอันยาวนานจะมาถึงในอีกสิบสองชั่วยามหลังจากนี้”
“ความสามารถของข้ามิเพียงพอ ข้าคำนวณจนเหนื่อยแล้ว หัวใจของข้ากำลังจะหยุดลง ข้าขอให้เจ้าโชคดี… หรือไม่ก็ขอให้เจ้ารีบไปตายเสีย ! ”
ความฝันที่สองพุ่งหมัดออกไป
ใจกลางม่านแสงนั้นส่งคลื่นเล็ก ๆ ออกมาเป็นวง ๆ ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ก็มีตัวอักษรสองตัวปรากฏขึ้นมา…
“ลาก่อน ! ”
“เจ้ายังมิได้บอกข้าว่าจะปลดปล่อยพันธนาการได้อย่างไร ! ”
“เจ้าจงตื่นขึ้นมา ! ”
“มิเช่นนั้น…ข้าจะฉีกทำลายหัวใจของเจ้าเป็นชิ้น ๆ ! ”
ม่านแสงค่อย ๆ เลือนหายไป เผยให้เห็นวัตถุบางอย่างมีรูปร่างทรงกลม
หัวใจของหนี่วาอยู่ในของทรงกลมนั้น บัดนี้ราวกับว่าหนี่วาได้เข้าสู่ห้วงภวังค์หลับใหลเรียบร้อยแล้ว มิว่าความฝันที่สองจะใช้วิธีการใด มันก็มิตื่นขึ้นมา
อยู่ ๆ ร่างของความฝันที่สองก็สูงขึ้น ครู่หนึ่งหลังจากนั้น นางก็กลายเป็นหญิงสาวอายุราวสิบเจ็ดสิบแปดปี
นางจ้องมองหัวใจของหนี่วาแล้วหัวเราะออกมาเสียงดัง “อย่าคิดว่าเมื่อมิมีเจ้าแล้ว ข้าจะจนปัญญา ! ”
“ในเมื่อเขามาถึงแล้ว…เขาก็ต้องตาย ! จะต้องมีกุญแจอยู่บนตัวเขาเป็นแน่ ! ”
“ก่อนที่ข้าจะจากไป ข้าจะทำให้เจ้าหายไปตลอดกาล ! ”
“ข้ามิหวังให้โลกที่ข้ารวบรวมขึ้นมามีเงาของเจ้าหลงเหลืออยู่ ! ”
ความฝันที่สองปล่อยหมัดออกไป มือของนางมีลำแสงสีฟ้าปรากฏออกมา จนมันทะลุหัวใจของหนี่วา สีหน้าของนางเย็นยะเยือก...
ในวัตถุทรงกลมนั้นควรจะมีหัวใจของหนี่วา !
ทว่ามือของนางกลับคว้ามาได้เพียงแค่ความว่างเปล่า !
นางปล่อยหมัดอีกข้างออกไป โดยไม่เสียดายพลังงานเลยสักนิด นางทำลายวงกลมนั้นจนแหลกละเอียด จากนั้นก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตื่นตกใจ !
หัวใจของหนี่วาหายไปแล้ว !
ในวัตถุทรงกลมนั้นมิได้ว่างเปล่า ด้านในนั้นมีลำแสงทรงกลมที่มีขนาดเท่ากำปั้น
“เจ้าบังอาจแยกร่างของข้าเยี่ยงนั้นหรือ ? ! ”
“แล้วหัวใจของเจ้าอยู่ที่ใดแล้ว ? ”
ความฝันที่สองจับวัตถุทรงกลมเอาไว้แน่น จากนั้นก็ใช้มือบีบมันจนแหลกละเอียด มีเสียงดังขึ้นมาจากแสงเล็ก ๆ นั่น ทว่าน้ำเสียงมิได้เยือกเย็นเหมือนแต่ก่อนแล้ว
อีกทั้งยังฟังดูชอบอกชอบใจ และมีความเย้ยหยันอยู่ในที…
“ข้าแตกต่างจากเจ้า”
“ข้ามิขอมีชีวิตตลอดไป”
“ข้าแค่ขอให้ได้สัมผัสกับความสุขของการใช้ชีวิต”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)