อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 788

"ขอรับ"

คนใช้บ้านตระกูลโม่รีบตามออกไป

"พวกเราขึ้นไปดูชั้นบนกัน เรียกบริกรมาถามเสียหน่อย บางทีพระชายาอ๋องเจวี้ยนอาจจะมีธุระอยู่ พวกเราก็อย่าเพิ่งเข้าไป"

พวกนางมาถึงห้องหรู เรียกบริการมาถามๆ

"นั่นเป็นธุระของแขก ข้าน้อยพูดมากไม่ได้" บริกรของร้านก็มีจรรยาบรรณอาชีพอยู่

"พวกเราะจะไม่ถามมาก แค่จะถามว่าพระชายาอ๋องเจวี้ยนได้รับบาดเจ็บหรือถูกรังแกไหม?" ฮูหยินใหญ่โม่แค่อยากจะยืนยันจุดนี้

"ไม่มี"

พระชายาอ๋องเจวี้ยนเล่นงานพวกแม่นางเริ่นจนโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไปแล้ว จะไปบาดเจ็บตรงไหนกัน?

บริกรถูกเองก็ตกตะลึงกับวิธีการจัดการของพระชายาอ๋องเจวี้ยนเหมือนกัน

"เช่นนั้นก็ดี"

ฮูหยินใหญ่โม่เรียกพวกนางมา "พวกเราจะไม่รบกวนแล้วกัน มาๆๆ พวกเราสั่งกับข้าวกันก่อน"

พระชายาอ๋องเจวี้ยนไม่เสียเปรียบไม่ถูกรังแกก็ดีแล้ว

"เมื่อครู่พวกเราได้ยินคนพวกนั้นก่นด่าแม่นางเริ่น คงไม่ได้มาปะทะเข้ากับพระชายาอ๋องเจวี้ยนหรอกนะ?"

"แม่นางเริ่น? ข้าเองก็ได้ยิน เห็นว่าชื่อเริ่นหมิ่นเซียง"

ฮูหยินที่นี่ มีคนหนึ่งเป็นลูกสาวของซื่อหลางกรมกลาโหม ออกเรือนกับน้องชายของขุนนางซื่อหลางกรมขุนนางเมืองหลวง

"เริ่นหมิ่นเซียง?"

ตระกูลโม่ไม่รู้จักตระกูลเริ่น เริ่นหมิ่นเซียงแต่ก่อนยังไม่เคยเข้ามาอยู่ในวงงานเลี้ยงของพวกเขาเลย ดังนั้นจึงไม่รู้จักกัน

"พวกเราเคยได้ยิน เรื่องของแม่นางเริ่นที่พวกเจ้าพูดถึงกับแม่ของนาง"

หญิงสาวหลายคนทางนี้กำลังพูดถึงบ้านตระกูลเริ่น ส่วนทางนั้น ติงหรานเองก็กำลังขอโทษขอโพยกับฟู่จาวหนิงและอันชิง

เขาแทบจะใช้คำขอโทษที่ตนเองรู้จักพูดออกมาจนหมดแล้วรอบหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน