อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 941

เซียวหลันยวนรู้ ว่าคนทั้งหมดถูกใบหน้าของเขาทำให้ตกใจไปแล้ว

พลานุภาพนี้ น่ากลัวยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้เสียอีก

ปฏิกิริยาของผู้คน รุนแรงกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้

เขากลายเป็น "ผี" จากปากของผู้คนแล้ว

จังหวะที่ม่านปิดลงมา เขากระทั่งเห็นสีหน้าขาวซีดของผู้เฒ่าฟู่ ร่างกายโงนเงนเหมือนจะเป็นลม

นี่คงถูกเขาทำให้ตกใจเข้าแล้วจริงๆ

เขาตอนนี้กลายเป็นสภาพเหมือนผีไปแล้ว อย่าว่าแต่ในบ้านฝ่ายหญิงเลย กระทั่งท่านผู้เฒ่าฟู่ก็ยังรับไม่ได้ แทบจะเป็นลมไปอยู่แล้ว

ฟู่จาวหนิงยืนที่อยู่ข้างเขาถ้าเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน นางจะทนรับไหวไหม?

"ท่านอ๋อง?"

ชิงอีเสียงสั่นเทา

หน้ากากนี้ ท่านอ๋องลงทุนลงแรงหาช่างฝีมือดีมาตีให้ เพิ่งจะได้มาเมื่อไม่กี่วันนี้เอง

พวกเขาคิดไม่ถึงว่า ตอนที่สวมหน้ากากนี้ออกมาด้านนอกแล้วจะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ขึ้น เดิมทีคิดว่าท่านอ๋องหลังจากมีหน้ากากนี้แล้วสามารถออกไปด้านนอกได้ แต่ครั้งนี้พอออกมาก็ทำให้คนมากมายเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาจนได้!

"พาคนตระกูลหลินพวกนี้ไปให้หมด"

เสียงของเซียวหลันยวนฟังดูสงบนิ่ง แต่ชิงอีพวกเขากลับฟังออกถึงจิตสังหารในน้ำเสียง

คนตระกูลหลินพวกนี้เกรงว่าจะจบเห่แล้ว ครั้งพวกเขามาแตะเส้นต่ำสุดที่ไม่ควรล้ำของของท่านอ๋องเข้าแล้ว

"อ๋องเจวี้ยนโปรดไว้ชีวิต ไว้ชีวิตด้วย!"

คนตระกูลหลินเริ่มสังเกตเห็นถึงความไม่ถูกต้อง ล้วนร้องไห้อ้อนวอนขอชีวิตกัน แต่ก็ถูกสะกดจุดชีพจรลงทันที กระทั่งเสียงสักแอะก็ส่งออกมาไม่ได้

พวกเขาทั้งหมดถูกคนของจวนอ๋องเจวี้ยนพาไปแล้ว ไม่เหลือไว้ให้เป็นภาระกับบ้านตระกูลฟู่เลยแม้แต่น้อย