(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 269

ตอนที่ 269 ยายบ้า

“พี่เฟยเอ๋อร์ ขอร้องพี่ละนะ…”

เถียนเถียนกอดแขนของเฉินเฟยเอ๋อร์แน่น วิงวอนขอร้องอย่างนุ่มนวล ยากที่คนจะปฏิเสธ

ถ้าหากเธอขอร้องลู่เฉิน ไม่แน่เขาอาจจะยอมแพ้

เฉินเฟยเอ๋อร์ยื่นมือบีบจมูกโด่งของเถียนเถียน แล้วยิ้มพูดว่า “เธอขอร้องฉันก็ไม่มีประโยชน์ ไปขอร้องเขาดีกว่านะ!”

เธอชี้ไปที่ลู่เฉิน พลางหัวเราะเหมือนจิ้งจอกที่ขโมยแม่ไก่ นัยน์ตามีแต่ความเจ้าเล่ห์ “ขอแค่เขาตกลง เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหา”

เถียนเถียนกล่าวด้วยสีหน้าขมขื่น “ขอลู่เฉินไม่ได้ค่ะ ฉันยังติดหนี้บุญคุณช่วยชีวิตของเขายังไม่ได้คืนเลย!”

“งั้นก็ง่ายมาก…”

เฉินเฟยเอ๋อร์หัวเราะพลางพูดว่า “เธอก็แต่งงานกับเขา แล้วบุญคุณอะไรนั่นก็ถือว่าคืนหมดแล้ว”

“แต่งงานเหรอ”

เถียนเถียนมองลู่เฉินด้วยสายตาละมุนหนึ่งที แล้วหัวเราะคิกคัก “ฉันไม่มีปัญหาค่ะ ว่าแต่พี่เฟยเอ๋อร์จะทำยังไง”

“ฉันจะแย่งผู้ชายของพี่สาวไม่ได้นะ”

อดีตพิธีกรของสถานีโทรทัศน์เจ้อตงคนนี้เป็นผู้หญิงสวยแถวหน้าคนหนึ่ง ดวงตาสดใสฟันขาวราวหิมะ กับความมึนเมาเล็กน้อยที่อยู่บนใบหน้า สวยมีเสน่ห์เป็นพิเศษภายใต้แสงไฟสว่างในห้องนี้ กระตุ้นให้คนหัวใจเต้น

นอกจากนี้ก็ยังพูดจากำกวมแบบนั้นอีก

ลู่เฉินอดกระแอมออกมาสองทีไม่ได้…พวกคุณสองคนระวังผลกระทบหน่อยนะครับ!

เย็นนี้เฉินเฟยเอ๋อร์ก็ดื่มเยอะเหมือนกัน เธอไม่สนใจการบอกใบ้ของลู่เฉิน ยื่นมือจับคางของเถียนเถียนแล้วเอ่ยว่า“เด็กอย่างเธอน่ะเหรอ คิดจะแย่งผู้ชายของฉัน หืม มากสุดเธอก็เป็นได้แค่เมียน้อย!”

เมียน้อย…

ลู่เฉินพูดไม่ออก สงสัยเธอจะดื่มมากไป จึงพูดจาบ้าๆ บอๆ!

เถียนเถียนเอียงศีรษะซบไหล่ของเฉินเฟยเอ๋อร์ “เมียน้อยเหรอ ก็พอจะพิจารณาได้นะคะ…”

ลู่เฉินทนไม่ไหวในที่สุด จึงพูดว่า “พิธีกรเถียนครับ ละคร ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ มีนักลงทุนหลายฝ่าย ตอนนี้มีหลายหน่วยงานอยากจะซื้อสิทธิ์ในการออกอากาศซ้ำไม่น้อย อาศัยความเป็นมิตรมาพูดก็เยอะครับ”

“มีความสัมพันธ์บางอย่างที่ต้องไว้หน้ากัน ผมกับเฟยเอ๋อร์ก็ลำบากใจเหมือนกันครับ”

ไม่ว่าอย่างไรให้เขารับบทคนเลวก็แล้วกัน

พอพูดเรื่องงาน เถียนเถียนจึงไม่ล้อเล่นอีก และจริงจังขึ้นมา “ใช่สถานีโทรทัศน์ปักกิ่งหรือเปล่าคะ”

สำหรับเรื่องนี้ เธอเป็นตัวแทนของสถานีโทรทัศน์เจ้อตงมีคู่แข่งที่สำคัญที่สุดก็คือ สถานีโทรทัศน์ปักกิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย

นอกจากมีกำลังเป็นของตัวเองแล้ว ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งก็คือเป็นสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นในปักกิ่ง เป็นเจ้าถิ่นต้นแบบ ใครที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงล้วนต้องไว้หน้าเขาอยู่บ้าง

เถียนเถียนไม่ใช่ผู้หญิงนมใหญ่ไร้สมองแบบนั้น ก่อนจะมาจินหลิงเธอก็ได้ทำความเข้าใจอย่างละเอียด

ดังนั้นเธอจึงพูดได้ถูกเผง

ลู่เฉินพยักหน้า “ผมกับเฟยเอ๋อร์ก็มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง”

เถียนเถียนเอ่ยอย่างขมขื่น “ฉันรู้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ครั้งนี้คงทำอะไรไม่ได้จริงๆ…”

นับตั้งแต่เถียนเถียนย้ายจากเบื้องหน้าไปทำงานเบื้องหลังในสถานีโทรทัศน์เจ้อตง งานของเธอก็ไม่ได้ราบรื่นนัก

อย่างแรกคือความเป็นมืออาชีพ สิ่งที่เธอเรียนมาคือการเป็นผู้ประกาศข่าวและพิธีกร ตอนที่เป็นพิธีกรทำได้คล่องมือเหมือนดั่งใจคิด หลังจากทำงานเบื้องหลังเธอต้องเริ่มเรียนรู้ใหม่ทั้งหมด ดังนั้นจึงเหนื่อยยากลำบากมาก

เถียนเถียนไม่กลัวความลำบาก ปัญหาคือการพูดจาที่ไร้ความจริงใจภายในสถานีโทรทัศน์รุนแรงมาก ตำแหน่งของเธอในตอนนี้ก็มีคนจ้องตาเป็นมันอยู่หลายคน แอบพูดจานินทาเธอลับหลังก็เยอะ

ครั้งนี้เธอถูกส่งมาเจรจาซื้อขายสิทธิ์ในการออกอากาศซ้ำของละคร ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ หากสำเร็จก็เป็นเรื่องดี แต่ถ้าล้มเหลว คนที่คอยสนับสนุนเธอในสถานีก็คงพูดยาก และตกอยู่ในสภาวะลำบากอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

พูดเรื่องนี้ขึ้นมา เบ้าตาของเถียนเถียนก็แดงก่ำ

เธออาศัยความพยายามและคุณสมบัติของตัวเองเข้ามาทำงานที่สถานีโทรทัศน์เจ้อตง ไม่มีคนสนับสนุนมากเท่าไร ถึงแม้ในสถานีจะมีคนชื่นชมเธอ แต่พลังสนับสนุนกลับไม่มาก

นอกจากเธอสามารถทำผลงานที่น่าสะดุดตาออกมา หรือหาต้นไม้ใหญ่ที่แท้จริงได้สักต้น

แต่ข้อหลังไม่เคยเป็นตัวเลือกของเถียนเถียนเลย

เฉินเฟยเอ๋อร์ขึงตาใส่ลู่เฉินหนึ่งที ดูเหมือนความผิดทั้งหมดจะเป็นของเขาคนเดียว

ลู่เฉินรู้ว่าไม่สามารถอธิบายเหตุผลกับผู้หญิงได้ โดยเฉพาะผู้หญิงที่ดื่มเหล้า เขาจึงครุ่นคิดแล้วเอ่ยว่า “ความจริงเรื่องนี้แก้ไขได้ง่ายมาก พวกคุณสองเจ้าก็ซื้อร่วมกันสิ ไม่จำเป็นต้องสู้ให้ใครตายกันไปข้างหนึ่ง”

“นอกจากนี้…”

ลู่เฉินหยุดชะงัก แล้วจึงพูดต่อ “ถ้าหากครั้งนี้ร่วมงานกันสำเร็จ อย่างนั้นสิทธิ์ออกอากาศครั้งแรกของละครเรื่องถัดไปของผม ก็จะให้สิทธิพิเศษกับพวกคุณสองเจ้าก่อนภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน!”

สิทธิ์ในการออกอากาศครั้งแรกสามารถซื้อขาดได้เจ้าเดียว และก็สามารถให้สิทธิ์หลายเจ้าได้ด้วย สิทธิ์ในการออกอากาศซ้ำก็เช่นกัน

แต่สถานีโทรทัศน์ใหญ่อย่างสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งและสถานีโทรทัศน์เจ้อตงชอบที่จะซื้อขาดเป็นของตัวเองมากกว่า แต่ใช่ว่าจะเป็นแบบนี้เสมอไป

ข้อเสนอของลู่เฉินเป็นวิธีที่ดีในการแก้ปัญหายุ่งยากนี้อย่างไม่ต้องสงสัย ในขณะที่ไม่ทำลายผลประโยชน์ของตัวเอง ก็ยังรักษาน้ำใจและหน้าตาของสถานีโทรทัศน์ทั้งสองเจ้าได้อย่างครบถ้วน