(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 304

ตอนที่ 304 ช่วงเวลาแห่งเกียรติยศ

ตั้งแต่เข้าวงการในปี 2015 จำนวนแฟนคลับของลู่เฉินเพิ่มขึ้นเร็วจนน่าตกใจ โดยเฉพาะแฟนคลับในบล็อกล่างฉาว ภายในเวลาสั้นๆ แค่ครึ่งปีกว่า จากแค่ไม่กี่หมื่นคนเพิ่มเป็นมากกว่าสิบห้าล้านคน

แต่แกนนำหลักของกลุ่มแฟนคลับยังเป็นขุนศึกตระกูลลู่ที่หลี่มู่ไป๋ก่อตั้งขึ้นมาตั้งแต่แรก

จนกระทั่งวันนี้สมาชิกขุนศึกตระกูลลู่มีมากกว่าห้าแสนคนล้วนเป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนลู่เฉิน กลุ่มแช็ตในเฟยซวิ่นมีมากถึงสองร้อยกว่ากลุ่ม โดยมีห้องถ่ายทอดสดใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ ของลู่เฉิน บัญชีวีไอพีของกลุ่มแฟนคลับลู่เฉินในบล็อกล่างฉาว และลู่เฉินบาร์[1]เป็นฐานที่มั่น จนกลายเป็นโครงข่ายขนาดใหญ่

คืนวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2016 สถานีโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีนและสถานีวิทยุกระจายเสียงประชาชนกลางแห่งประเทศจีนได้จัดงานและถ่ายทอดสดพิธีมอบรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ เพราะว่าลู่เฉินได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงถึงสี่รางวัล จึงได้รับความสนใจจากพวกแฟนคลับเป็นพันเป็นหมื่นคน

มีแฟนคลับมากมายที่ดูการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์หรือวิดีโอถ่ายทอดสด พลางพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์กับคนอื่นอย่างร้อนแรงในบล็อกและฟอรัม ในบ้านบาร์ของลู่เฉินทุกวินาทีจะมีโพสต์ใหม่อัปเดตตลอด จำนวนเพจวิวทำสถิติใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว

แฟนคลับพวกนี้ไม่ชอบเว็บไซต์ ‘จิงอวี๋ทีวี’ และไม่ชอบรูปแบบของบล็อก พวกเขามักเฝ้าอยู่ในบ้านบาร์คอยลงโพสต์ใหม่เรื่อยๆ หากมีกิจกรรมอะไรก็มักจะรวมกลุ่มกันออกมาโจมตี ดังนั้นจึงถูกเรียกว่า ‘กองทัพน้ำ[2]’

‘กองทัพน้ำ’ มีสองประเภท ประเภทแรกเป็นน้ำแร่ อีกประเภทเป็นน้ำประปา ประเภทแรกต้องการเงิน ประเภทหลังฟรี

ในบ้านบาร์ของลู่เฉิน ส่วนใหญ่เป็นพวกน้ำประปา!

ดังนั้นตอนที่ลู่เฉินได้รับรางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ในบ้านบาร์เหมือนน้ำเดือดไปทั่ว โพสต์คำอวยพรแสดงความยินดีผุดขึ้นเหมือนลาวาปะทุออกจากเปลือกโลก ทำให้ในหน้าแรกแดงเถือกไปทั่ว!

แต่บรรยากาศร้อนแรงเช่นนี้อยู่ได้ไม่นาน มันค่อยๆ เงียบสงบลงเมื่อพิธีมอบรางวัลดำเนินต่อ โดยเฉพาะเมื่อลู่เฉินพลาดรางวัลนักประพันธ์เนื้อเพลงยอดเยี่ยม ในโพสต์มีแต่ถ้อยคำแสดงความเสียดาย

“เนื้อเพลงยอดเยี่ยมไม่มีหวังจริงๆ ด้วย คาดเดาได้อยู่แล้ว!”

“อย่าหาว่าฉันความรู้น้อยเลย คนพวกนี้เป็นใครกัน ฉันไม่รู้จักจริงๆ!”

“หวังกวงจงไม่รู้จักเหรอ ไม่เคยฟังเพลง ‘รุ่งอรุณในฤดูใบไม้ผลิ’ เพลง ‘แสงจันทร์กลางผาส่องดินแดน’ เพลง ‘สุดทาง’ เลยหรือไง”

“ไม่ต้องพูดแล้ว หวังกวงจงเก่งมาก เป็นซูเปอร์สตาร์ตัวจริง ลู่เฉินจะพ่ายแพ้ก็เป็นเรื่องธรรมดา”

“ธรรมดาอะไร ต่อให้เมื่อก่อนเขาจะเก่งแค่ไหน แต่ตอนนี้เพลงที่ทำให้เขาได้รางวัลฉันยังไม่เคยได้ยินมาก่อน เพลง ‘ฉันรักเธอประเทศจีน’ ของลู่เฉินมีใครบ้างไม่เคยฟัง”

“การตัดสินรางวัลไม่ได้ตัดสินจากเพลงเป็นที่รู้จักมากแค่ไหน…”

เหล่าแฟนคลับในบ้านบาร์ของลู่เฉินเสียดายที่ลู่เฉินไม่ได้รับรางวัลนักประพันธ์เนื้อเพลงยอดเยี่ยม ส่วนผู้ที่โกรธแค้นก็มีไม่น้อย แต่ส่วนใหญ่ถือว่ารับได้ ไม่มีข้อความหยาบคายเกินงาม หรือกล่าวหาว่าสถานีโทรทัศน์กลางทุจริตอะไรทำนองนั้น

เทียบกับความเย็นชาที่ลู่เฉินได้รับจากงาน ‘ท็อปไชนีสมิวสิคอวอร์ดส์’ เกียรติยศที่เขาได้รับในตอนนี้ทำให้คนอื่นไม่อาจกล่าวหาสถานีโทรทัศน์กลางได้…อย่างน้อยเรื่องความยุติธรรมนั้นรับประกันได้

แน่นอนว่าในบ้านบาร์ก็มีความคิดเห็นในแง่ดีอยู่มากเหมือนกัน

บางคนโพสต์ว่า “ทุกคนอย่าวุ่นวายใจ ยังมีรางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมกับรางวัลอัลบั้มยอดเยี่ยมอยู่อีก!”

โพสต์ของเขาได้รับการเห็นด้วยจากแฟนคลับคนอื่น “ใช่ รางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมเริ่มแล้ว ลู่เฉินมีลุ้น!”

แต่ไม่ใช่ทุกคนจะสนับสนุนมุมมองของเขา ผู้ใช้ไอดีรายหนึ่งที่มีชื่อว่า ‘ธาตุโลหะหนัก’ ตอบในโพสต์ว่า “รางวัลนักประพันธ์เนื้อร้องยอดเยี่ยมไม่มีลุ้น รางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมยังอยากลุ้นอีกเหรอ ฝันอยู่หรือเปล่า เพลง ‘ฉันรักเธอประเทศจีน’ ก็เฉยๆนะ แค่ได้อานิสงส์จากธีมหลัก ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้รับการเสนอชื่อหรอก”

“พูดอย่างไม่เกรงใจก็คือ ลู่เฉินถูกยกยอสูงเกินไปแล้ว ในบรรดาศิลปินหน้าใหม่ หลินฉู่เซวียนไม่ได้ด้อยกว่าเขาสักนิด!”

‘ธาตุโลหะหนัก’ เป็นเพียงแค่คนผ่านไปมา คุณค่าของเขาในบ้านบาร์ของลู่เฉินเป็นศูนย์ ดังนั้นเมื่อเขาตอบโพสต์เช่นนี้จึงสร้างความโกรธเคืองทันที ข้อความตอบกลับเด้งขึ้นยาวเหยียดในพริบตา

“เจ้าบ้านี่มาจากไหน คิดไปได้ไกลแค่ไหนก็ออกไปให้ไกลเท่านั้นเชียวนะ!”

“เหอะๆ พวกอิจฉาตาร้อนอีกแล้ว”

“เข็ดฟันจนฟันจะร่วงแล้ว นายเป็นแฟนคลับของหลินฉู่เซวียนละสิ?”

“ทุกคนอย่าหลงกล เจ้านี่ตั้งใจมาหาเรื่อง ไม่ต้องสนใจเขาจะดีที่สุด”

‘ธาตุโลหะหนัก’ ถูกแฟนคลับในบ้านบาร์รุมโจมตีจึงตอบกลับมาอีกว่า “เหอะๆ แฟนคลับของลู่เฉินเป็นแบบนี้นี่เอง อวดดีมากเกินไปแล้ว วันนี้ฉันฝากไว้ก่อน ถ้าเขาได้รางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมละก็ ฉันจะยอมกินเมจิกคีย์บอร์ดสั่งทำพิเศษอันที่อยู่ตรงหน้าอันนี้เลย!”

คำประชดประชันสร้างแรงฮึดได้จริง สร้างความโกรธแค้นเกลียดชังจากแฟนคลับได้นับไม่ถ้วน!

เดิมพันด้วยการกินคีย์บอร์ดเป็นคำที่ชาวเน็ตชอบใช้กันในบาร์และฟอรัม ยังมีเดิมพันกินขี้อีกด้วย แต่พวกนั้นไม่อยู่ในขอบเขตที่จะต้องพูดถึง ยังมีคนที่แพ้พนันแล้วกินคีย์บอร์ดจริงๆ…คีย์บอร์ดช็อกโกแลต

เพราะเป็นกลเกม ดังนั้นจึงไม่ใครเอาจริง เพียงแต่ท่าทีของ ‘ธาตุโลหะหนัก’ น่าโมโห แค่เอ่ยปากก็ด่าเหมาแฟนคลับทั้งหมด

นอกจากนี้ที่เขาพูดว่า ‘เมจิกคีย์บอร์ดรุ่นสั่งทำพิเศษ’ ก็เป็นคำประชดประชันที่แอบซ่อนความโหดร้าย

เมจิกคีย์บอร์ดเป็นคีย์บอร์ดระดับสูง ราคารุ่นปกติเริ่มต้นที่พันหยวนขึ้นไป รุ่นสั่งทำพิเศษราคาหลายพันหยวนจนถึงหลักหมื่นก็เป็นเรื่องธรรมดา คนทั่วไปซื้อไม่ไหว

เพื่อนๆ ชาวเน็ตในบ้านบาร์ส่วนใหญ่เป็นคนธรรมดา

แต่ก็มีแฟนคลับอีกหลายคนที่สงบเสงี่ยมต่อการเยาะเย้ยของ ‘ธาตุโลหะหนัก’

เพราะว่าหากพูดกันตามจริง โอกาสที่ลู่เฉินจะได้รับรางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมนั้นน้อยมาก รางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยมมีคุณค่าเหนือกว่ารางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยมเสียอีก ในประวัติศาสตร์ของรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ไม่เคยมีใครได้ทั้งรางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยมและรางวัลนักประพันธ์ทำนองยอดเยี่ยม

ที่สำคัญคือ คู่แข่งของลู่เฉินแข็งแกร่งเกินไป…ต่งเจิ้น จางเข่ออี๋ และทังซีหย้า!

ปกติแล้วชื่อเสียงของนักแต่งเพลงด้อยกว่านักร้องมากนัก ทั้งสองมีระดับที่แตกต่างกัน

เพลงดีๆ ที่ถูกนำไปร้องทั่วทั้งประเทศ ผู้คนจะจำแค่ว่านักร้องเจ้าของเพลงเป็นใคร แต่น้อยมากที่จะสนใจคนแต่งเพลง นอกจากผู้แต่งเพลงจะเป็นนักร้องเสียเอง นักแต่งเพลงในวงการต่อให้เป็นระดับสูงแค่ไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้