(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 374

ตอนที่ 374 วัยเด็ก

ลู่เฉินรับกีตาร์ที่ส่งมาจากทีมงานของสถานีโทรทัศน์ กอดเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วลองเสียง

รู้สึกมือแข็งไปนิดหน่อย

ช่วงที่ผ่านมานี้ เขามัวแต่ยุ่งอยู่กับงานที่สตูดิโอและถ่ายละคร เวลาว่างเป็นบางคราว ส่วนใหญ่ก็จะอยู่กับเฉินเฟยเอ๋อร์คนรักของเขา ดังนั้นเขาจึงดีดกีตาร์น้อยมากจริงๆ

ตอนนี้มาจับกีตาร์ใหม่อีกครั้ง ลู่เฉินอดนึกถึงช่วงเวลาที่เรียบง่ายและมีความสุขในอดีตขึ้นมาไม่ได้ ในตอนนั้นเขายังต้องปากกัดตีนถีบสู้ชีวิตอยู่เลย ดีดกีตาร์ร้องเพลงอยู่หน้าคอมพิวเตอร์หรือไม่ก็ในบาร์ทุกวัน ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

ความเปลี่ยนแปลงทุกอย่างช่างรวดเร็วยิ่งนัก!

เมื่อตั้งสติแล้ว ลู่เฉินจึงพูดกับไมค์ที่วางอยู่ตรงหน้าตัวเอง “ก่อนที่จะมารายการ ‘นิวสตาร์โชว์’ ทีมงานของรายการได้บอกผมว่า คุณต้องเตรียมเพลงมาหนึ่งเพลง”

“ผมก็แปลกใจ ผมเป็นแขกของรายการนะ ไม่ใช่ตัวเอกก็ต้องร้องเพลงด้วยเหรอ”

“เขาพูดว่าใช่ เพราะว่าคุณคือนักร้อง นักร้องมารายการ อย่างนั้นก็ต้องร้องเพลงสิ ทุกคนต้องอยากฟังแน่นอน”

“ผมจึงคิดว่า วันนี้จะร้องเพลงอะไรให้ทุกคนฟังดีนะ”

เขาทำสีหน้าครุ่นคิด

“เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน!” “ดอกไม้เหล่านั้น!” “เพื่อนที่นอนบนเตียงของฉัน!”…

พวกผู้ชมขานรับกันยกใหญ่ แต่ละเพลงล้วนเป็นผลงานที่โด่งดังของลู่เฉิน เพลงบัลลาดที่ร้องและเล่นด้วยกีตาร์

ลู่เฉินหัวเราะพลางเอ่ยว่า “เพลงพวกนี้ทุกคนเคยฟังแล้ว วันนี้เป็นวันพิเศษ ผมร้องเพลงใหม่ดีกว่าครับ”

เพลงใหม่เหรอ เพลงใหม่แน่นอนว่าดีที่สุด!

ทุกคนปรบมือดังสนั่น

ลู่เฉินเพลิดเพลินกับเสียงปรบมืออยู่พักหนึ่ง แล้วจึงกล่าวต่อว่า “ความจริงอีกสองสามวันก็จะเป็นวันพิเศษมากๆ อีกวันหนึ่ง น่าจะพูดว่าเป็นวันเทศกาล ผมคิดว่าทุกคนที่นั่งอยู่ในนี้ก็เคยฉลองเทศกาลนี้มาแล้ว หรือไม่ก็เป็นตัวเอกของงาน”

“วันเด็ก 1 มิถุนายน!”

ทันใดนั้นก็มีคนส่งเสียงดัง ผู้ชมต่างหัวเราะลั่น

ลู่เฉินก็หัวเราะเหมือนกัน “ใช่ครับ วันเด็ก 1 มิถุนายน ผมยังจำได้ตอนที่เป็นเด็ก วันเด็กคือวันที่มีความสุขมากๆดังนั้นตอนนี้พวกเด็กนักเรียนที่ยังมีสิทธิ์ฉลองเทศกาลนี้ พวกคุณจะต้องทะนุถนอมมันให้ดีนะครับ!”

เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง

ลู่เฉินใช้มือดีดสายกีตาร์พลางพูดว่า “วัยเด็กคือสิ่งที่ยากจะลืมเลือน และไม่มีวันลืม เพลงนี้มีชื่อว่า ‘วัยเด็ก[1]’ ผมขอมอบมันให้กับเสียวหู่ถวน และก็มอบให้กับทุกคนที่นั่งอยู่ในนี้ครับ”

“หวังว่าพวกคุณจะมีความหวัง หวังว่าได้ฟังเพลงนี้แล้ว พวกคุณจะนึกถึงวัยเด็กของตัวเองเหมือนกับผม!”

วินาทีต่อมา เขาก็บรรเลงกีตาร์ท่อนแรก

ภายในห้องบันทึกรายการ T2 ของสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งเงียบลงอย่างรวดเร็ว แม้แต่พวกหนุ่มสาวที่ชอบเอะอะเสียงดังก็รีบปิดปากสนิท เบิกตาโตจ้องมองลู่เฉินที่อยู่บนเวทีอย่างตั้งใจ

เพราะเพลงของลู่เฉิน ต้องใช้หัวใจฟัง

“บนต้นไทรที่อยู่ข้างสระน้ำ

จักจั่นส่งเสียงร้องในฤดูร้อน

บนชิงช้าข้างสนาม

มีเพียงผีเสื้อเกาะอยู่ด้านบน

ชอล์กของคุณครูบนกระดานดำ

ยังคงส่งเสียงขีดเขียนอย่างสุดชีวิตไม่หยุดหย่อน

ในวัยเด็กที่รอเวลาเลิกเรียน

รอเวลาเปิดเทอม

รอที่จะได้เล่นเกม!

…”

ท่วงทำนองที่รื่นหู เนื้อเพลงที่เหมือนคนไม่คิดอะไรมาก จับหัวใจของผู้ชมได้ในชั่วพริบตา

“ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกคนครับ!”

ลู่เฉินกอดกีตาร์ลุกขึ้นยืน แล้วโค้งคำนับผู้ชมที่ส่งเสียงเชียร์

หน้าที่ของตัวเองสำเร็จลุล่วงแล้ว ต่อไปก็ต้องมอบเวทีนี้ให้กับตัวเอกที่แท้จริง

…

จบการบันทึกเทปรายการ ‘นิวสตาร์โชว์’ ลู่เฉินไม่อาจขัดความตั้งใจของพี่หลีได้ จึงตกลงให้เธอเป็นคนเลี้ยงข้าวเย็น

แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น ลู่เฉินรีบกลับไปที่สตูดิโอของตัวเองอย่างเร่งด่วน

เพราะพี่สาวมีเรื่องสำคัญจะพูดกับเขา

สตูดิโอของลู่เฉินย้ายมาอยู่ที่ศูนย์ศิลปะยุคใหม่ได้พักหนึ่งแล้ว ปัจจุบันมีการขยายงานด้านต่างๆ มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อนมาก จำนวนพนักงานก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ห้องอัดเสียงที่ลงทุนสร้างด้วยเงินหลายล้านหยวนแน่นอนว่าไม่มีทางว่าง เนื่องจากอุปกรณ์ที่ทันสมัย บวกกับตำแหน่งในวงการเพลงป็อปของลู่เฉินที่สูงขึ้นทุกวัน ฉะนั้นบริษัทแผ่นเสียงขนาดเล็กขนาดกลางและบริษัทเอเจนซี่บันเทิงหลายแห่ง ต่างก็แนะนำศิลปินนักร้องในสังกัดของตัวเองมาอัดเพลงที่นี่

ในวงการเพลงป็อป นักร้องนักแต่งเพลงระดับชั้นนำเหมือนอย่างลู่เฉินถือว่ามีตำแหน่งสูงที่สุด และผลงานของเขาก็ได้รับการยอมรับจากตลาดที่แข็งแกร่งมากมายนับไม่ถ้วน เพราะฉะนั้นถึงแม้จะซื้อเพลงจากเขาไม่ได้หรือซื้อไม่ไหวก็ตาม ก็ยินดีจะที่จะผูกมิตรเอาไว้

บวกกับความครบครันด้านการบันทึกเสียงทั้งงานเรียบเรียงเสียงประสานและดนตรีประกอบ งานของวงนิพพานจึงเต็มไปหมด สตูดิโอนับวันยิ่งดูเป็นบริษัทที่มีมาตรฐานมากขึ้น

ทว่าลู่ซีเรียกลู่เฉินมา ไม่ได้คุยเรื่องที่เกี่ยวกับงานบริหารสตูดิโอ แต่เป็นเรื่องคำเชิญของฝ่ายการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของเกาะเชจูประเทศเกาหลีใต้…ทางรัฐบาลของเมืองเชจูมีความประสงค์อยากจะให้ลู่เฉินเป็นทูตการท่องเที่ยว!

การเชื้อเชิญนี้ไม่ง่ายนัก เพราะโดยทั่วไปแล้ว ทูตการท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเชิญศิลปินดาราหรือบุคคลที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่น แต่ลู่เฉินในฐานะคนต่างชาติได้รับคำเชิญจากเมืองเชจูเช่นนี้ เป็นการทำลายตัวอย่างที่เคยมีมาก่อนอย่างไม่ต้องสงสัย

เหตุผลประการแรก เนื่องจากเกาะเชจูกำลังขยายอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวขนาดใหญ่ พุ่งเป้าไปยังทรัพยากรนักท่องเที่ยวจำนวนมหาศาลจากจีนแผ่นดินใหญ่ ลู่เฉินในฐานะศิลปินคนดังที่ได้รับความนิยมมากในวงการบันเทิงประเทศจีนขณะนี้ ภาพลักษณ์และความนิยมของเขาเหมาะสมกับความต้องการอย่างสมบูรณ์

นอกจากนี้ลู่เฉินกำลังถ่ายทำละคร ‘ฟูลเฮ้าส์’ และใช้โลเคชั่นส่วนใหญ่ที่เกาะเชจู เมื่อออกอากาศแล้ว จะมีผลต่อการขับเคลื่อนการท่องเที่ยวของเกาะเชจูอย่างแน่นอน สามารถใช้ประโยชน์จากกระแสตรงนี้ได้พอดี

ดังนั้นเกียรติยศนี้จึงตกมาอยู่ที่เขา!

…………………………………………………………………………

[1] เพลงวัยเด็ก (童年) เนื้อร้องและทำนองโดย หลัวต้าโย่ว (罗大佑)