(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 402

ตอนที่ 402 รู้ดีแก่ใจ

“ตอนนี้อยากจะเจอนายสักทีนี่ไม่ง่ายเลย…”

น้ำเสียงอ่อนนุ่มที่แฝงแววเคืองแค้นนิดๆ เอื้อนเอ่ยออกมาจากปากของสาวสวย ทำให้คนแทบจะอดใจไม่ไหว

แต่ลู่เฉินกลับทำเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “ขอโทษครับ ช่วงนี้งานยุ่งจริงๆ”

วันนี้เขาอยู่ที่สตูดิโอของตัวเอง ต้อนรับแขกที่มาเยือนไปแล้วสามท่าน และท่านที่สี่ที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ก็คือผู้จัดการใหญ่ของบริษัทชิงอวี่มีเดีย คุณซูชิงเหมย

ลู่เฉินไม่ได้ตอบแบบขอไปที ตั้งแต่ละคร ‘ฟูลเฮ้าส์’ ได้เรตติ้งทะลุ 3% สื่อที่โทรศัพท์เข้ามาขอสัมภาษณ์และที่มาถึงที่เพิ่มขึ้นมาก บริษัทบันเทิงเกี่ยวกับละครและภาพยนตร์รวมทั้งบริษัทเอเจนซี่ต่างหลั่งไหลกันเข้ามา ยังมีนักลงทุนอีกมากมาย

ลู่ซีที่เป็นทั้งผู้จัดการใหญ่ของสตูดิโอและผู้จัดการส่วนตัวของลู่เฉิน โทรศัพท์มือถือทั้งสามเครื่องหมุนเวียนกันใช้ยังไม่พอ แค่การต้อนรับแขกที่มาจากทุกสารทิศก็ไม่ทันแล้ว จึงดึงตัวลู่เฉินมาจากบ้านเพื่อแบ่งเบาภาระงาน

ซูชิงเหมยติดต่อมาหาลู่เฉินหลายครั้ง ในที่สุดวันนี้ก็จับตัวเขาได้สักที

สภาพจิตใจของผู้จัดการใหญ่บริษัทชิงอวี่มีเดียค่อนข้างซับซ้อน

เมื่อหนึ่งปีกว่าๆ ก่อนหน้านี้ เธอมองดูลู่เฉินด้วยสายตาของคนที่มองลงมาจากเบื้องบน ตอนนั้นลู่เฉินยังเป็นเพียงนักร้องในบาร์เดย์ลิลลี่ ไม่ต่างอะไรจากนักร้องหน้าใหม่ที่ทำงานหนักอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้

ผ่านไปเพียงปีเดียว ลู่เฉินในตอนนี้เปลี่ยนไปอยู่ในตำแหน่งที่เธอต้องแหงนหน้ามอง จะเจอกันสักครั้งต้องนัดแล้วนัดอีก สถานภาพของทั้งสองสลับที่กันไปแล้ว

สถานภาพของซูชิงเหมยก็ไม่ได้ตกต่ำขนาดนั้น แต่เมื่อเธอมาหาลู่เฉินย่อมต้องมีเรื่องให้ช่วย

“รู้น่าว่านายงานยุ่ง!”

ซูชิงเหมยปรับอารมณ์ทันที พูดเข้าเรื่องไม่อ้อมค้อม “บริษัทของเราช่วงนี้ได้เซ็นสัญญากับเด็กใหม่ เป็นคนเก่งคนหนึ่ง ฉันอยากให้นายช่วยเขียนเพลงให้เธอสักเพลง”

ลู่เฉินรับปากอย่างง่ายดาย “ได้ครับ ทางผมจะหาเวลา แล้วให้เธอมาพบผม”

ในวงการละครและภาพยนตร์ ลู่เฉินที่มีผลงานเพียงสองชิ้นยังไม่นับว่าเป็นซูเปอร์สตาร์อย่างแท้จริง แต่ในวงการเพลงป็อป เขาเป็นนักร้องและนักแต่งเพลงดีเด่นได้อย่างภาคภูมิ มีผลงานที่มากพอจะทำให้เพื่อนร่วมวงการคนอื่นถูกบดบังไป

อย่างเรื่อง ‘ฟูลเฮ้าส์’ ที่กำลังออนแอร์อยู่ในตอนนี้ ลู่เฉินก็แต่งเพลงหลักของละครและเพลงประกอบอีกสองเพลง ทั้งยังขึ้นไปติดชาร์ตเพลงฮิตอย่างรวดเร็ว

เขามีความสามารถในด้านเพลงป็อป เป็นสิ่งที่คนอื่นไม่เคลือบแคลงใจ

ลู่เฉินยังเป็นนักแต่งเพลงที่มีค่าตัวแพงที่สุดคนหนึ่ง เพลงหนึ่งราคาห้าแสนหยวน เป็นราคาที่เป็นสถิติใหม่ในวงการ และส่งผลกระทบให้ค่าตอบแทนของผู้ร่วมวงการคนอื่นสูงขึ้นเช่นกัน

ต่อให้ราคาสูงจนคนสะดุ้งมากแค่ไหน แต่บริษัทเอเจนซี่หรือแม้แต่ศิลปินนักร้องที่มาขอเพลงจากลู่เฉินก็มีมาไม่ขาดสาย เพราะผลงานของเขาจะต้องขายดี คุ้มค่ากับการลงทุนแน่นอน

เพียงแต่ตอนนี้การจะขอให้ลู่เฉินแต่งเพลงให้นั้นไม่ง่ายเลย เขาต้องใช้เวลาประมาณสิบวันในการเขียนเพลงเพลงหนึ่ง ตารางนัดหมายเต็มไปจนถึงปลายปี คนที่อยากแทรกคิวต้องอาศัยเส้นสาย

ซูชิงเหมยมาเพื่อแซงคิว

โชคดีที่ลู่เฉินไว้หน้าเธอ ตกปากรับคำอย่างง่ายดาย

สตูดิโอของเขากับบริษัทชิงอวี่มีเดียมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ฝ่ายหลังมีนักแสดงใหม่หลายคนที่ร่วมเล่นละคร ‘ฟูลเฮ้าส์’ แม้จะไม่ใช่บทบาทสำคัญ แต่ก็ถือว่าเป็นเพื่อนร่วมงาน

ส่วนวงเฮสิเทชั่นยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ซูชิงเหมยอารมณ์ดีขึ้นทันที หัวเราะกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นต้องขอบใจมาก คืนนี้ขอให้ฉันเลี้ยงข้าวนายนะ!”

“เอ่อ…”

ลู่เฉินลังเล แล้วปฏิเสธเธออย่างนุ่มนวล “บังเอิญจริงๆ คืนนี้ผมมีนัดแล้ว”

ซูชิงเหมยถามด้วยความอิจฉา “ไปกับคนของนายคนนั้นน่ะเหรอ”

ลู่ซีกับซูชิงเหมยเคยพบกันหลายครั้ง แต่พี่สาวไม่มีความรู้สึกที่ดีให้กับหญิงสาวเจ้าเสน่ห์คนนี้เลย

ลู่เฉินทำหน้าแหย “พี่ พูดไปถึงไหนแล้ว”

เขาจำได้ว่าลู่ซีเคยเตือนเขามาครั้งหนึ่งแล้ว ไม่คิดว่าจะเตือนอีกเป็นครั้งที่สอง

ซูชิงเหมยคิดอะไรกับเขาจริงเหรอ? ลู่เฉินดูไม่ออก และไม่อยากคิดไปเอง

อีกอย่างเขามีเฉินเฟยเอ๋อร์อยู่แล้ว ไหนจะงานการอีก

ลู่ซีเบ้ปาก “แกรู้ดีอยู่แก่ใจก็ดี…”

เธอโบกกระดาษในมือไปมา พลางบอกว่า “นี่เป็นรายชื่อสื่อที่นัดจะสัมภาษณ์แกในไม่กี่วันนี้ ยังมีรายการโทรทัศน์แต่ละรายการที่เชิญแก แกจะไปที่ไหนตัดสินใจเอาเองแล้วกัน!”

ลู่เฉินรับมาดู รู้สึกสมองทึบไปหมด…ในนั้นมีแต่ตัวอักษรยุบยับเรียงกันหลายสิบบรรทัด

สถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง สถานีโทรทัศน์เจ้อตง สถานีโทรทัศน์ฮู่ไห่ สถานีโทรทัศน์ไห่จิน เว็บไซต์เฟยซวิ่น เว็บไซต์อี้หว่าง นิตยสารเอนเตอร์เทนเมนต์วีกลี หนังสือพิมพ์วัยรุ่น…

ลู่ซีได้คัดกรองสื่อเจ้าเล็กๆ ออกไปแล้ว ไม่อย่างนั้นจำนวนจะยิ่งมากกว่านี้หลายเท่า

สื่อขนาดใหญ่เหล่านี้ไม่ควรมีปัญหาด้วย แต่ถ้ารับปากทั้งหมด คงจะต้องแยกร่างไป ไม่อย่างนั้นงานอื่นไม่เป็นอันต้องทำกันแล้ว

เห็นลู่เฉินหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วพี่สาวอารมณ์ดีใหญ่ “เหอะๆ แกค่อยๆ ดูไปนะ คืนนี้ฉันฝากทักทายเฟยเอ๋อร์ด้วย”

ลู่เฉินพยักหน้าอย่างหมดแรง

…………………………………………