ตอนที่ 414 ล้อเล่น
ใช้เพลง ‘เส้นทางธรรมดา’ เปิดงาน ลู่เฉินก็ทำให้บรรยากาศของงานแฟนมีตติ้งพุ่งถึงขีดสูงสุดแล้ว
เมื่อลู่เฉินร้องเพลงจบเขาวางกีตาร์ในมือลง หญิงสาวสวมกระโปรงสั้นสองคนก้าวขึ้นมาบนเวทีเร็วๆ ท่ามกลางเสียงปรบมือและเสียงชื่นชม พวกเธอมอบช่อดอกไม้สดสองช่อใหญ่ให้เขา
“ขอบคุณครับ!”
ลู่เฉินรับมอบดอกไม้จากตัวแทนแฟนคลับ
สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงคือ หนึ่งในสองสาวนั้นจู่ๆ ก็โผกอดเขา แล้วยังเขย่งปลายเท้าหอมเขาที่แก้มเร็วๆ
หลังจากขโมยจุ๊บสำเร็จ แฟนคลับสาวคนนั้นก็หมุนตัวกลับไปทำท่าฉลองชัยชนะ
“ฮู้~”
เสียงโห่ร้องจากผู้ชมดังขึ้น ยังมีเสียงหัวเราะด้วย
ลู่เฉินทำหน้าไม่ถูก
แม้จะอยู่เหนือความคาดหมาย แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อภาพรวม กลับทำให้บรรยากาศผ่อนคลายและมีความสุขยิ่งขึ้น
ถัดมาลู่เฉินร้องเพลง ‘อิสระเหมือนสายลม’
เพลงนี้เป็นอีกเพลงหนึ่งในอัลบั้ม ‘เส้นทางธรรมดา’ ของเขา และยังถูกทางบริษัทรถยนต์จงหวาเลือกใช้เป็นเพลงโปรโมตรถยนต์รุ่นใหม่ด้วย แน่นอนว่าต้องนำออกมาร้องเป็นอันดับต้นๆ
สิ่งสำคัญของงานแฟนมีตติ้งไม่ใช่การร้องเพลงไม่กี่เพลง แต่เป็นการปฏิสัมพันธ์ตอบโต้กับเหล่าแฟนเพลง
“วันนี้เวทีนี้เป็นของผม และเป็นของพวกคุณด้วย ต่อไป…”
ลู่เฉินเอ่ย “ผมอยากเชิญแฟนเพลงท่านหนึ่งขึ้นมาบนเวที ผมเล่นกีตาร์ ให้เธอร้องเพลงให้ทุกคนฟัง แบบนี้ดีไหมครับ”
“ดี!”
แฟนคลับตอบรับเสียงดัง เสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหวอีกครั้ง
“แล้วมีท่านไหนอยากขึ้นมาร้องเพลงบ้างไหมครับ”
ลู่เฉินกวาดตามองไปทั่วที่นั่งคนดู เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “คนที่กล้าและอยากขึ้นมาร้องเพลง ผมจะทำให้สิ่งที่เธอปรารถนาเป็นจริงหนึ่งประการ”
พรึบ!
มือนับไม่ถ้วนถูกยกขึ้นโบกกลางอากาศ เหล่าแฟนคลับตื่นเต้นกันใหญ่ อยากจะบุกขึ้นไปบนเวทีเสียเดี๋ยวนั้น
แฟนคลับหลายร้อยคนทั้งคนที่ร้องเพลงเป็นและไม่เป็น ต่างยกมือกันเป็นแถว
ลู่เฉินหัวเราะ “เยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ งั้นก็ยากแล้วสิ ให้คอมพิวเตอร์แรนดอมดีกว่าครับ ยุติธรรมดี”
เพิ่งสิ้นเสียงของเขา หน้าจอเบื้องหลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ ภาพของแฟนคลับที่มาในงานสลับกันไปไม่หยุด ดูจนตาลายไปหมด
นี่เป็นวิธีการใช้คอมพิวเตอร์สุ่มเลือก เหมาะกับการจับฉลากรางวัลและการสุ่มเลือกคนที่สุด
“จะเป็นใครกันนะ”
ลู่เฉินทำให้ทุกคนลุ้นอยู่ครู่หนึ่งแล้วตะโกนสั่งว่า “หยุด!”
หน้าจอหยุดนิ่งลง
ภาพของหญิงสาวหน้ามนสวมแว่นตาทรงกลมกับชุดกระโปรงสีเขียวเป็นผู้ที่ถูกคอมพิวเตอร์คัดเลือกออกมา เลนส์กล้องมาหยุดอยู่ที่เธอ
“อ๊า!”
เสียงกรี๊ดด้วยความตกใจและเสียดายดังไปทั่ว
หญิงสาวชุดกระโปรงเขียวที่ถูกเลือกตกตะลึง เธอใช้มือกุมหน้าด้วยความเขินอาย น่าจะรู้สึกทำอะไรไม่ถูก
ลู่เฉินหัวเราะ “เชิญคนที่ถูกเลือกขึ้นมาโชว์ลูกคอบนเวทีเลยครับ ทุกคนปรบมือให้เธอหน่อย!”
เสียงปรบมือดังขึ้น สาวกระโปรงเขียวเดินขึ้นไปบนเวที ไปยื่นอยู่ข้างลู่เฉินอย่างเขินอาย
เจ้าหน้าที่นำไมโครโฟนมาให้เธออีกหนึ่งตัว
ลู่เฉินถาม “บอกชื่อของคุณได้ไหมครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar