(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 45

ตอนที่ 45 ทำกำไรได้แล้ว

วันเสาร์ที่ 23 เดือนพฤษภาคม ปีค.ศ. 2015 ลู่เฉินผ่านประสบการณ์ราวกับคืนแห่งความฝัน

คืนนี้ เขาได้ร้องเพลงต่อหน้าผู้ชมนับสองพันคน ชนะใจคนดูได้รับเสียงปรบมือชื่นชมทั่วทั้งงาน

คืนนี้ เขาหาเงินก้อนโตได้มากที่สุดเท่าที่เคยเกิดมา ขายเพลงต้นฉบับหนึ่งเพลงในราคาสองแสน

คืนนี้ เขาได้เป็นหุ้นส่วนของบาร์เดย์ลิลลี่ห้าเปอร์เซ็นต์ จากเด็กใช้แรงงานกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายย่อยอย่างสวยงาม!

ตอนที่ลู่เฉินเซ็นชื่อของตัวเองลงในสัญญาโอนลิขสิทธิ์ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความขอบคุณ

ขอบคุณความฝันที่ยาวนาน ขอบคุณช่วงชีวิตทั้งสามที่ได้ประสบในความฝัน ขอบคุณสวี่ป๋อ โม่หราน และฟางหมิงอี้

ลู่เฉินไม่รู้ว่าโลกในความฝันมีจริงหรือไม่ แต่เขารู้ว่าตัวเองโชคดีสุดๆ!

และความโชคดีไม่ได้มีเพียงเท่านี้

ตอนที่เขามาถึงโซนวีไอพีชั้นกลางของบาร์บลูโลตัส การแสดงบนเวทีก็อยู่ในช่วงท้ายแล้ว

หลี่เฟยอวี่ยังคงถ่ายทอดสดอยู่ เมื่อเห็นลู่เฉินเขาดีใจจนน้ำตาอาบหน้า

“ดูสิ!”

เขาชี้ไปที่หน้าจอโน้ตบุ๊ก แววตาเป็นประกาย ทำให้ลู่เฉินรู้สึกขนลุกซู่

ดูอะไรเหรอ

ดูดีๆ สิ แม่งเอ๊ย!

ลู่เฉินเห็นห้องถ่ายทอดสดของตัวเอง ความนิยมของยอดออนไลน์ทะลุไปสามแสนแล้ว!

ความนิยมทะลุสามแสนคนขึ้นไป!

ลู่เฉินตื่นเต้นและดีใจ ราวกับความโชคดีที่ตกลงมาจากสวรรค์ จากนั้นเสียง ‘กริ๊ง’ ก็ตกลงมาที่ศีรษะของเขา แล้วรู้สึกมึนหัวแบบนั้น

ภายในห้องถ่ายทอดสดออนไลน์ จำนวนความนิยมขณะออนไลน์สำคัญมากที่สุด จำนวนการติดตามของแฟนคลับสามารถปลอมกันได้ แต่ขณะออนไลน์ไม่เหมือนกัน นอกจากจะเป็นเว็บไซต์ช่วยทำปลอมขึ้นมา ไม่อย่างนั้นก็จะสะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าที่แท้จริงของผู้ดำเนินรายการ

ความนิยมขณะออนไลน์ในห้องถ่ายทอดสดลู่เฟยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตลอด แต่เดิมยอดสูงสุดคือหนึ่งแสนคนขึ้นไป และภายในระยะเวลาสั้นๆ สองชั่วโมงก็ทะลุถึงสามแสนคนแล้ว น่าเหลือเชื่อมาก

ถึงอย่างไรเวลาการถ่ายทอดสดใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ ก็สั้นมาก จำนวนแฟนคลับจึงไม่เยอะ

ตอนนี้ยอดการติดตามของแฟนคลับก็มากถึงหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นคนแล้ว!

“เกิดอะไรขึ้น”

ลู่เฉินอดถามไม่ได้ “สารภาพมาดีๆ นายทำอะไรใช่ไหม!”

หลี่เฟยอวี่หัวเราะฮ่าๆ “พวกเราเข้าไปติดอันดับฮอตฮิตของโฮมเพจแล้ว!”

โฮมเพจของ ‘จิงอวี๋ทีวี’ มีการจัดอันดับมากมายหลายรายการ ใช้แนะนำรายการถ่ายทอดสดกับผู้ดำเนินรายการที่ได้รับความนิยม หนึ่งในนั้นก็มีการจัดอันดับฮอตฮิตของทั่วทั้งเว็บไซต์ และยังเป็นการจัดอันดับที่มีการแข่งขันดุเดือดมาก

กฎของการจัดอันดับฮอตฮิตทั่วทั้งเว็บไซต์ คืออาศัยจำนวนความนิยมขณะออนไลน์ในห้องถ่ายทอดสด ข้อความเด้งตรงหน้าจอบวกกับการตบเงินรางวัล แล้วใช้สูตรหลักการคำนวณตัวเลขที่สอดคล้องกัน ตัวเลขที่สูงที่สุดจะได้ขึ้นชาร์ตโดยอัตโนมัติ ยกเว้นเกิดเหตุการณ์การคดโกงขึ้น ไม่อย่างนั้นทางเว็บไซต์ก็จะไม่เข้าไปก้าวก่าย

การจัดอันดับฮอตฮิตทั่วทั้งเว็บไซต์มีรายชื่อทั้งหมดสิบสองคน ตำแหน่งสะดุดตามาก ดังนั้นเมื่อลำดับฮอตฮิตพุ่งขึ้นไป ก็จะได้รับความนิยมอย่างแน่นอน!

ห้องถ่ายทอดสดลู่เฟยทะยานขึ้นไปสูงขึ้นติดรั้งท้ายชาร์ตฮอตฮิตตอนที่ลู่เฉินขึ้นเวที จากนั้นความนิยมก็ทะลุมาเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ลดลง

ในฐานะผู้ดำเนินรายการของ ‘จิงอวี๋ทีวี’ ตอนที่ลู่เฉินไม่สามารถจัดรายการสดได้ ห้องถ่ายทอดสดของเขาก็ติดอันดับชาร์ตหน้าแรกแล้ว พูดได้ว่าน่าอัศจรรย์มาก

หลังจากหลี่เฟยอวี่อธิบายเสร็จแล้ว ก็แผดเสียงพูดอย่างได้ใจว่า “ขุนศึกตระกูลลู่จงเจริญ!”

สามารถชนะคะแนนได้ขนาดนี้ ทีมแฟนคลับขุนศึกตระกูลลู่ของลู่เฉินก็มีความดีความชอบไม่น้อย ไม่เพียงแต่หลี่ไป๋ที่มอบลูกบอลปลา 15T แล้ว ก็ยังช่วยสร้างบรรยากาศในห้องถ่ายทอดสดทั้งหมดอีกด้วย

เนื่องจากการถ่ายทอดสดดำเนินมาตลอด ถึงแม้จะยังหันกล้องไปที่หน้าเวที แต่ไมโครโฟนกลับได้ยินเสียงทุกอย่างรอบด้าน

ดังนั้นการสนทนาของทั้งสองคน บรรดาแฟนคลับที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดจึงได้ยินอย่างชัดเจน

“ผู้ดำเนินรายการ ใช่ผู้ดำเนินรายการหลักหรือเปล่า”

“ฉันได้ยินเสียงผู้ดำเนินรายการหลักแล้ว คือท่านลู่เฟยแน่นอน!”

“ขุนศึกตระกูลลู่จงเจริญ!”

“ผู้จัดรายการ ฉันอยากเห็นหน้าคุณจัง”

“ผู้ดำเนินรายการหล่อจัง หล่อจริงๆ”

“เมื่อครู่ดูการแสดงของผู้จัดการหลักไปแล้ว ร้องสองเพลงนั่นได้เพราะมาก อยากฟังอีกสักรอบจัง!”

“อยากฟังสองรอบ!”

“สามรอบ!”

“…”

ลู่เฉินเห็นแล้ว จึงรีบจัดแจงไมค์กับกล้องทันที

เขาโบกมือให้เลนส์ล้อง แล้วพูดว่า “สวัสดีทุกคนครับ ผมคือผู้จัดลู่เฟยครับ ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่ห้องถ่ายทอดสดของผม หวังว่าพวกคุณจะชอบเพลงของผมนะครับ แล้วก็การแสดงในงานเทศกาลดนตรีคาร์นิวัลไนท์ครั้งนี้ด้วย!”

“ขณะเดียวกันก็ขอขอบคุณทุกคนที่มอบเงินรางวัลสนับสนุนครับ ขอบคุณมากจริงๆ!”

ในหัวของเขา จู่ๆ ก็มีเสียงเพลงที่ดังและยิ่งใหญ่ขึ้นมา

‘ฉันทำเงินได้แล้วทำเงินได้แล้ว ฉันไม่รู้จะใช้เงินอย่างไร!

มือซ้ายของฉันซื้อโนเกียมือขวาของฉันซื้อโมโตโรล่า

ฉันเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ของไชน่าโมบายและไชน่ายูนิคอม

ฉันนั่งรถเบนซ์เสร็จก็ไปขับบีเอ็มดับเบิ้ลยูต่อ พอว่างก็ไปอบเซาว์น่ากินกุ้งมังกร!

ฉันทำเงินได้แล้วทำเงินได้แล้ว…’

หยุดนะ

ลู่เฉินตัวสั่นเล็กน้อย รีบลบความคิดวุ่นวายที่อยู่ในหัว จากนั้นเก็บอุปกรณ์ไปทานอาหารมื้อดึกกับหลี่เฟยอวี่

ถนนคนเดินของโฮ่วไห่เดินไปทางทิศใต้จนสุดทาง ข้ามสี่แยกก็จะเป็นถนนเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศของเมืองเก่า ทั่วทั้งสายมีขนมติ่มซำมากมายซึ่งเป็นจุดเด่นมากที่สุด ถึงแม้จะใกล้เที่ยงคืนแล้ว แต่ก็ยังมีคนพลุกพล่านเหมือนเดิม

ร้านอาหารเจี่ยจี้กุ้งมังกรก็อยู่ในถนนเส้นเล็กนี้ อาหารขึ้นชื่อก็คือกุ้งแดงอบซอส ตอนที่ลู่เฉินกับหลี่เฟยอวี่เดินเข้าไป คนก็นั่งเต็มเกือบทุกที่นั่ง กิจการดีมากจริงๆ

ทั้งสองคนโชคดีแย่งที่นั่งตรงมุมของร้านอาหารได้สองที่พอดี จากนั้นจึงสั่ง ‘กุ้งสามเซียนปู้ห้วน’ หนึ่งจาน

กุ้งมังกรน้อยผัดหมาล่าหนึ่งจาน กุ้งมังกรน้อยอบซอสแดงหนึ่งจานกับกุ้งมังกรน้อยผัดพริกเกลือหนึ่งจาน และเพิ่มเบียร์สดอีกสองทาวเวอร์ที่เพิ่งแช่เย็นพอดี ถ้าหากเอาเทพเซียนมาแลกก็ไม่ยอม!

ลู่เฉินกับหลี่เฟยอวี่ก็ไม่พูดมากกันแล้ว เริ่มทานกันทันที

หลังจากทานกุ้งมังกรหมดไปสองจานกับเบียร์สดสองทาวเวอร์แล้ว หลี่เฟยอวี่ก็เช็ดปากที่มันแผล็บ แล้วพูดว่า “ต้าเฉิน ห้องถ่ายทอดสดของนายฮอตมาก ถึงเวลาที่ต้องขยับขยายจริงจังแล้ว หากยังอยู่ในห้องรูหนูต่อไปไม่น่าจะเหมาะสม!”

ลู่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า “ใช่ ฉันก็กำลังคิดอยากจะเปลี่ยนเป็นอพาร์ทเม้นท์เล็กๆ หรือว่าพวกเราเช่าอยู่ด้วยกันดีไหม”

ตอนนี้ห้องพักรูหนูที่เขาเช่าอยู่ดูเก่าทรุดโทรมมากจริงๆ ยังไม่ต้องพูดถึงหน้าร้อนก็ร้อนอบอ้าว หน้าหนาวก็ไม่มีฮีตเตอร์ นอกจากนี้ก็ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยสักนิด ตอนเย็นเขาร้องเพลงถ่ายทอดสดก็ยังต้องกังวลว่าจะมีปัญหากับเพื่อนบ้านไหม

สัญญาเช่าของลู่เฉินหมดเดือนนี้พอดี ต่อให้หลี่เฟยอวี่ไม่พูด เขาก็กำลังคิดจะย้ายอยู่ดี

“สัญญาเช่าของฉันหมดปีหน้า และยังเสียเงินตกแต่งไปไม่น้อย…”

หลี่เฟยอวี่ส่ายหน้าบอก “อย่าพูดเรื่องฉันเลย พูดเรื่องนายอย่างเดียวดีกว่า เพื่อนของเสี่ยวเหม่ยมีห้องสตูดิโอหนึ่งชุด เธออยากจะปล่อยเช่า ทำเลและสภาพแวดล้อมแถวนั้นก็ไม่เลว ห้องก็ใหม่ด้วย นายสนใจไหม”

ลู่เฉินยิ้มตอบว่า “ในเมื่อเป็นพี่เสี่ยวเหม่ย อย่างนั้นก็ต้องไปดูอยู่แล้ว!”

หลี่เฟยอวี่หัวเราะฮิๆ เหมือนกับคนโง่

…………………………………………………………………………