(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 486

ตอนที่ 486 ศึกภายนอกและศึกภายใน

สำหรับคนที่รู้จักและเข้าใจโจวอี้ คำวิจารณ์ที่มีต่อเขาคือนักธุรกิจที่แท้จริงคนหนึ่ง เป็นนักธุรกิจที่เน้นผลประโยชน์ทางธุรกิจไม่สนใจมิตรภาพมากนัก เป็นนักธุรกิจที่กล้ามากสำหรับผลประโยชน์มากมายที่อยู่ตรงหน้า กล้าที่จะท้าทายกฎเกณฑ์

ตอนนี้ปัญหายุ่งยากเพิ่งจะเกิดขึ้น โจวอี้ก็คิดที่จะถอนตัวแล้ว ทำให้ลู่เฉินรู้สึกตกใจมากจริงๆ

การร่วมงานกันครั้งนี้ของทั้งสองฝ่าย ลู่เฉินยอมมอบผลประโยชน์ให้อีกฝ่ายเยอะมาก เขามั่นใจเป็นอย่างยิ่งสำหรับยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศของ ‘โปเยโปโลเย’ เพราะในโลกของความฝันภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกยกให้เป็นผลงานคลาสสิค ดังนั้นจึงมีออร่าเปล่งรัศมีได้แน่นอน

เงินลงทุนสามสิบล้าน มีความเป็นไปได้สูงที่จะทำกำไรได้หลายเท่ากระทั่งสิบเท่า!

แน่นอนว่าโจวอี้ไม่รู้ที่มาของ ‘โปเยโปโลเย’ แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้ถึงอิทธิพลและชื่อเสียงในประเทศจีนของลู่เฉินเลย มิฉะนั้นคงไม่กระตือรือร้นอยากจะร่วมงานขนาดนี้

แล้วอะไรทำให้เขาตัดสินใจยอมแพ้ล่ะ

ลู่เฉินแอบคิดแง่ร้ายที่สุดอยู่ในใจ แล้วเอ่ยโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า “เถ้าแก่โจวจริงจังเกินไปแล้ว พวกเรานั่งลงแล้วค่อยๆ คุยกันดีกว่าครับ”

เป็นคนรู้จักกันทั้งนั้น จึงไม่จำเป็นต้องพูดจาทักทายตามมารยาทกันแล้ว ทุกคนนั่งลงพร้อมกัน

โจวอี้ยกกาน้ำชาด้วยตนเอง แล้วรินชาร้อนให้ลู่เฉิน เขาถอนหายใจพลางพูดว่า “คุณลู่ พวกคุณคงจะคิดว่าเจียหยางพิคเจอร์สหรือไม่ก็ตัวผมต้องมีความแค้นอะไรกับแก๊งเซิ่งอี้ถังที่อยู่เบื้องหลังหงหวาแน่นอน แต่ผมขอพูดตรงนี้อย่างเปิดเผยว่า ผมไม่เคยมีเรื่องผิดใจกับตระกูลเจี่ยงมาก่อนครับ”

“ถ้าหากลำพังแค่เจี่ยงเฉิงหวาเถ้าแก่ของหงหวาเพียงคนเดียว ผมก็ไม่กลัว แต่เจี่ยงไท่พ่อของเขา ผมไม่มีคุณสมบัติอะไรที่จะพูดจาทัดเทียมเสมอเขาได้เลย ถ้าหากเจอเขาก็ต้องหนีให้ไกล”

ไม่ใช่ปัญหาทางเจียหยางพิคเจอร์ส

ลู่เฉินตกตะลึงทันที แล้วมันเกิดเรื่องอะไรล่ะ

โจวอี้เข้าใจความคิดของเขาอย่างเห็นได้ชัด จึงเอ่ยต่อว่า “ผมไหว้วานให้คนไปสืบเบาะแสของเจี่ยงเฉิงหวาแล้วลองไปสืบดูว่าเกิดเรื่องอะไรกันแน่ เชื่อว่าภายในสองวันนี้จะได้ข่าวที่แม่นยำครับ”

“และจากการคาดเดาของผม…”

เถ้าแก่ของเจียหยางพิคเจอร์สคนนี้ลังเลเล็กน้อย เหมือนอยากจะอธิบายแต่ก็ไม่กล้าพูด

ลู่เฉินยิ้มแล้วพูดอย่างราบเรียบว่า “เถ้าแก่โจวพูดมาตรงๆ ได้เลยครับ ต่อให้เดาผิดก็ไม่เป็นไร”

โจวอี้ยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ผมเดาว่าทางหงหวาอยากเข้ามาถือหุ้นในภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมได้ยินว่าเจี่ยงเฉิงหวาช่วงนี้อยากตั้งบริษัทบันเทิงเป็นของตัวเอง เพื่อบุกอุตสาหกรรมภาพยนตร์โทรทัศน์”

“แต่จากสถานการณ์ในตอนนี้ เขาอยากหาหุ้นส่วนที่เหมาะสมก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้น…”

“ดังนั้นจึงเลือกภาพยนตร์ของผมเป็นบันไดเลื่อนขั้นใช่ไหมครับ”

ลู่เฉินหัวเราะทันที “ผมเป็นเด็กหน้าใหม่ที่เพิ่งมาจากประเทศจีน ในสายตาของเขาผมคงเป็นแกะอ้วนที่มีผลประโยชน์มากใช่ไหมครับ”

สีหน้าของโจวอี้มีความเคอะเขินเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นด้วยกับความคิดของลู่เฉิน “นี่เป็นแค่การคาดเดาของผม เรื่องจริงเป็นยังไง ก็ต้องรอดูเจตนาของอีกฝ่าย”

ลู่เฉินครุ่นคิดครู่หนึ่ง นิ้วมือเคาะบนโต๊ะเบาๆ แล้วถามว่า “ถ้าอย่างนั้น ถ้าหากทางหงหวาอยากเข้าร่วมจริงๆ และผมก็ตกลง แล้วเถ้าแก่โจวคุณมีความคิดเห็นยังไงครับ”

โจวอี้ตอบทันที “งั้นผมก็จะถอนตัวครับ คนของตระกูลเจี่ยงผมผิดใจไม่ไหว”

คำตอบของเขามีคำตอบเดียวจริงๆ เขายอมรับว่าตัวเองกลัวมาก

ลู่เฉินฟังเข้าใจความหมายของเขาแล้ว “แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะครับ”

คำตอบของโจวอี้ก็ยังคงมีเพียงข้อเดียวจริงๆ “งั้นเจียหยางพิคเจอร์สก็ยินดีร่วมงานต่อ แต่พวกเราไม่สามารถต่อต้านคนของตระกูลเจี่ยงได้ ถ้าหากเจี่ยงไท่เอ่ยปาก อย่างนั้นผมก็ต้องถอยออกมาครับ”