(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 495

ตอนที่ 495 หนูข้ามถนน

เขตไหล่เขา เลขที่ 15 ถนนฉางเจีย คฤหาสน์ตระกูลเจี่ยง

เขตไหล่เขาของฮ่องกงเป็นเขตที่อยู่อาศัยชั้นสูง ตั้งอยู่ระหว่างวิคตอเรียพีคกับเซ็นทรัล ตำแหน่งของที่นี่ค่อนข้างได้เปรียบ บ้านหลายหลังสามารถทอดมองลงไปจากที่สูงเห็นอ่าววิคตอเรียที่ดูพลุกพล่าน เพราะฉะนั้นจึงเป็นที่โปรดปรานของคนร่ำรวยที่อพยพมาจากต่างถิ่นและเศรษฐีชาวฮ่องกงเป็นอย่างมาก

บนเขตไหล่เขามีคฤหาสน์หรูหลายหลังที่มีประวัติยาวนาน คฤหาสน์ตระกูลเจี่ยงก็เป็นหนึ่งในนั้น มันถูกสร้างมาจากเงินสะสมที่ได้จากการทำธุรกิจของคุณทวดเจี่ยงเมื่อห้าสิบปีก่อน ใช้สไตล์ผสมผสานระหว่างจีนและตะวันตก เป็นบ้านที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเขตไหล่เขา

ตระกูลเจี่ยงขึ้นๆ ลงๆ มาหลายสิบปี เคยมีช่วงหนึ่งที่เกือบล้มละลาย แต่ตระกูลเจี่ยงไม่เคยคิดที่จะขายบ้านของบรรพบุรุษราคาสูงลิบลิ่วหลังนี้เลย เพราะบ้านหลังนี้เป็นตัวแทนรากเหง้าของตระกูลเจี่ยง เป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีของคนในตระกูล

มีเพียงคนที่เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเจี่ยงเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์เป็นผู้นำตระกูลเจี่ยง

เจี่ยงเฉิงหวาย้ายออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลเจี่ยงเมื่อสิบปีก่อน ในฐานะลูกชายที่ออกมาอาศัยข้างนอกเพียงลำพัง ปกติหากไม่มีความจำเป็น เขาจะกลับบ้านน้อยมาก

เพราะบ้านหลังใหญ่ที่โออ่าหลังนี้ มักให้ความรู้สึกอึดอัดสำหรับเขาตลอด ทำให้เขาหายใจลำบาก

ตัวเองพักอยู่ข้างนอก ไม่รู้ว่าสบายและมีอิสระมากแค่ไหน

แต่วันนี้เขาไม่มาไม่ได้ เพราะเจ้าของบ้านหลังนี้ ซึ่งก็คือพ่อของเขากำลังโกรธกระฟัดกระเฟียด

วินาทีที่เข้ามาในบ้าน เจี่ยงเฉิงหวาจึงเผยรอยยิ้มเจื่อนๆ ออกมาบนใบหน้าอย่างช่วยไม่ได้

ถ้าหากโลกนี้มียารักษาความเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป เช่นนั้นต่อให้ต้องแลกด้วยเงินหลายสิบล้าน เขาก็ยอมซื้อหนึ่งเม็ดแล้วกินลงไป เพื่อย้อนเวลากลับไปเมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อน

หากเป็นเช่นนี้ เจี่ยงเฉิงหวาก็สามารถยับยั้งการเกิดขึ้นของโศกนาฏกรรมได้

ในฐานะเถ้าแก่ร้านอาหารหงหวา สองสามวันที่ผ่านมาเขาได้รับแรงกดดันเยอะมาก แรงกดดันที่มาจากทุกด้าน

เจี่ยงเฉิงหวาไม่คาดฝันจริงๆ เดิมทีคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ สามารถจัดการได้อย่างสบาย แต่กลับโดนลมพายุของความคิดเห็นมวลชนที่มีต่อตนเองถล่ม กรณีทารุณสุนัขเป็นที่โจษจันในฮ่องกง บริษัทหงหวาถูกปาด้วยไข่เน่าและมะเขือเทศเน่าไปตั้งเท่าไรไม่รู้ จึงต้องปิดกิจการชั่วคราวอย่างช่วยไม่ได้

ส่วนตัวเขาเองกลับกลายเป็นหนูข้ามถนน เพื่อนกินเพื่อนเที่ยวที่คบกันปกติต่างเดินหลบ สาวสวยข้างกายที่ปรากฏตัวให้เห็นบ่อยๆ ก็หายหมด ไม่ว่าใครก็กลัวจนหนีแทบไม่ทัน

เขาเจี่ยงเฉิงหวาตกต่ำถึงขั้นนี้ตั้งแต่เมื่อไร

เรื่องราวเกิดขึ้นเร็วมาก อีกฝ่ายใช้วิธีขับเคลื่อนพลังความคิดเห็นของประชาชนได้โหดเหี้ยมจริงๆ หลอกใช้ความผิดพลาดและความประมาทเลินเล่อในการทำงานของลูกน้องของเขา ตอกตะปูแห่งความอัปยศอดสูให้แก่บริษัทหงหวากลายเป็นเป้าหมายที่ถูกด่าทอของคนนับหมื่น…

ตอนนี้ไฟลุกลามมาถึงตระกูลเจี่ยงแล้ว

ใครสั่งให้เขาแซ่ ‘เจี่ยง’ ล่ะ!

เจี่ยงเฉิงหวายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด อดไม่ได้ที่จะดึงเน็กไทที่ลำคอ

“นายน้อย คุณกลับมาแล้วเหรอครับ”

พ่อบ้านผมขาวโพลนกำลังรอต้อนรับอยู่หน้าประตูห้องโถง เขาใช้สายตาที่ตำหนิเล็กน้อยมองเจี่ยงเฉิงหวา แล้วพูดเบาๆ ว่า “คุณท่านกำลังรอคุณอยู่ในห้องหนังสือ วันนี้ท่านยังไม่ได้กินข้าวเลย คุณอย่าทำให้ท่านต้องโมโหอีกนะครับ”

เจี่ยงเฉิงหวาเป็นคนดื้อรั้นมาตลอด แต่คนผู้นี้รับใช้อยู่ที่บ้านตระกูลเจี่ยงมานานห้าสิบปี เคยรับใช้คุณทวดเจี่ยงคุณปู่ของเจี่ยงเฉิงหวา ตอนนี้ก็รับใช้ผู้อาวุโสที่สุดอย่างเจี่ยงไท่พ่อของเจี่ยงเฉิงหวา เขาจึงไม่กล้าที่จะเสียมารยาท

“ลุงจิ่ว ผมผิดไปแล้วครับ”

พ่อบ้านชรายิ้มพรายแล้วเอ่ยว่า “รู้ว่าผิดก็ดีแล้วครับ รีบเข้าไปเถอะครับ”

เจี่ยงเฉิงหวาขานรับหนึ่งที จากนั้นรีบเดินไปที่ห้องหนังสือซึ่งอยู่บนชั้นสองทันที