(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 673

ตอนที่ 673 ทีเซอร์

เมืองจินหลิง

ในห้องหนังสือเล็กๆ ฉีเฮ่ายกแก้วกาแฟบนโต๊ะคอมพิวเตอร์มาจิบหนึ่งคำ มองดูแฟนสาวที่กำลังท่องอินเทอร์เน็ตอยู่ข้างๆ ความรู้สึกสุขใจเอ่อล้นขึ้นเต็มหัวใจ

แฟนสาวของเขารู้สึกได้ กลอกตาใส่เขาไปหนึ่งที “มองอะไรนักหนา ไม่รู้จักฉันแล้วเหรอ”

ฉีเฮ่ายิ้มพลางวางถ้วยกาแฟลง แล้วยื่นมือไปรวบตัวแฟนสาวเข้ามาในอ้อมอก ซุกหน้าเข้าไปใกล้เธอเพื่อสูดดมกลิ่นกายอันหอมหวานที่คุ้นเคยของเธอ ก่อนจะตอบว่า “ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนความฝันเลย กลัวว่าพอลืมตาตื่นแล้วคุณจะหายไป เลยจ้องคุณไม่วางตา”

คำสารภาพรักอันลึกซึ้งของแฟนหนุ่ม ทำให้หวังเวยเวยหน้าแดงระเรื่อ

ทั้งสองรู้จักและคบหากันมานานสี่เดือนแล้ว ช่วงนี้มักจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน สัญญาต่อกันว่าจะครองรักกันตลอดชีวิต

ครอบครัวของฉีเฮ่าเป็นครอบครัวธรรมดา แต่เขาพยายามดิ้นรอต่อสู้ด้วยตัวเอง กู้สินเชื่อซื้อบ้านขนาดสองห้องนอนในเขตเมืองจินหลิงได้ กลายเป็นรังรักอันอบอุ่นของทั้งคู่

คามสุขรอคอยอยู่ข้างหน้า

หยอดคำหวานกันอยู่ครู่หนึ่ง หวังเวยเวยก็ดันตัวแฟนหนุ่มออก ลุกขึ้นนั่งอย่างมั่นคงแล้วเลื่อนเมาส์พร้อมกับบ่นว่า “ตาบ้า ฉันยังเขียนโพสต์นี้ไม่เสร็จเลย!”

ฉีเฮ่าหัวเราะคิกคัก กำลังจะบอกว่า ‘เดี๋ยวผมช่วยเขียน’ กลับเห็นหวังเวยเวยมีสีหน้าเปลี่ยนไป

“เอ๋?”

ฉีเฮ่าตกใจ “ทำไมเหรอ”

หวังเวยเวยเปิดหน้าเว็บไซต์ใหม่ทันใด ลงทะเบียนเข้าสู่บล็อกล่างฉาว พูดอย่างตื่นเต้นว่า “เมื่อกี้ในกลุ่มมีคนบอกว่าทีเซอร์ละคร ‘ยัยตัวร้ายกับนายต่างดาว’ ออกมาแล้ว!

ฉีเฮ่าเข้าใจทันที มิน่าล่ะแฟนสาวถึงได้ตื่นเต้นขนาดนี้ เธอตั้งตารอให้ละครเรื่องนี้ออกอากาศมานานแล้ว

แม้ตอนนี้ยังไม่ได้ออกอากาศอย่างเป็นทางการ แต่ทีเซอร์ที่ออกมาถือเป็นการดับกระหายสักเล็กน้อย

หวังเวยเวยเป็นแฟนคลับผู้ภักดีของลู่เฉิน ฉีเฮ่าก็เหมือนกัน

ฉีเฮ่ากับหวังเวยเวยเป็นสมาชิกในกลุ่มแฟนคลับของลู่เฉินในเมืองจินหลิง หากพูดถึงชื่อ ‘เฮ่าจื่อ’ กับ ‘เวยหลันไห่’ คนในกลุ่มไม่มีใครไม่รู้จัก ความรักของทั้งสองกลายเป็นตำนานของกลุ่มไปแล้ว

ฉีเฮ่ารู้จักหวังเวยเวยเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนเมษายนของปีนี้เพราะเขาจัดกิจกรรมดูภาพยนตร์ ตอนนั้นฉีเฮ่าระดมทุนจากในกลุ่มแฟนคลับเพื่อเหมาโรงภาพยนตร์ดูภาพยนตร์เรื่อง ‘โปเยโปโลเย’ ที่ลู่เฉินแสดง แล้วในโรงภาพยนตร์เขาก็ได้พบกับเจ้าของชื่อ ‘เวยเหมยไห่’ ที่ไม่นับว่าเป็นคนแปลกหน้าเป็นครั้งแรก

หวังเวยเวยเป็นรักแรกพบของฉีเฮ่า ทั้งยังตามจีบอย่างจริงจัง สุดท้ายก็ได้ครอบครองคนงาม เรื่องราวของทั้งสองถูกสมาชิกในกลุ่มแฟนคลับนำมาเล่าต่อ ทำให้บรรดาหมาโสดอิจฉาตาร้อนกันใหญ่ เป็นผลให้กลุ่มแฟนคลับรวมตัวกันทำกิจกรรมอย่างอึกทึกครึกโครม

ในกิจกรรมที่ถูกจัดขึ้นโดยสมาชิก มีหลายคู่ที่ได้รักกันจริงๆ

เพราะพวกเขาหรือพวกเธอมีงานอดิเรกเดียวกันและมีไอดอลคนเดียวกัน

ฉีเฮ่าจึงรู้สึกซาบซึ้งใจในตัวลู่เฉินมาก ถ้าไม่มีลู่เฉินเกรงว่าเขาคงไม่ได้รู้จักหวังเวยเวย

โชคชะตาช่างน่าเหลือเชื่อแบบนี้แหละ

ในใจของฉีเฮ่ายังมีความใฝ่ฝันเล็กๆ อยู่ประการหนึ่งที่ไม่เคยบอกแฟนสาวมาก่อน นั่นก็คือเขาหวังว่าตอนที่ทั้งสองแต่งงานกันจะสามารถเชิญลู่เฉินมาเป็นแขกพิเศษในงานของพวกเขา

แน่นอนว่าความใฝ่ฝันนี้ของเขาเกรงว่าจะยากเกินไป ลู่เฉินได้รับความนิยมสูงขนาดนั้น มีแฟนคลับนับพันนับหมื่น เขาไม่อาจตอบสนองความต้องการของแฟนคลับได้ครบทุกคน ไม่อย่างนั้นวันๆ คงไม่ต้องทำอะไรแล้ว แค่พบปะแฟนคลับอย่างเดียวยังไม่ทันเลย

หวังเวยเวยก็ชอบเพลงของลู่เฉินเหมือนกัน แต่ที่เธอชอบที่สุดคือละครทั้งสองเรื่องของลู่เฉิน

สวรรค์เมตตา เพื่อตามจีบหวังเวยเวยแล้ว ฉีเฮ่ายังอุตส่าห์ดูละครเรื่อง ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ กับ ‘ฟูลเฮ้าส์’ อย่างละสองรอบ แม้คิดว่าถ่ายทำได้ไม่เลว แต่ก็ไม่ได้ชื่นชอบมากขนาดนั้น

ถ้าละคร ‘ยัยตัวร้ายกับนายต่างดาว’ ตรงกับความชื่นชอบของเขา เขาคงจะติดตามละครไปพร้อมกับแฟนสาวได้อย่างมีความสุข คงเป็นเรื่องที่โรแมนติกมาก ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องฝืนตัวเอง

ครู่ต่อมา เสียงลำโพงที่ตั้งอยู่ข้างคอมพิวเตอร์ส่งเสียงสดใสเข้าสู่โสตประสาท

“ชื่อของผมคือลู่อวี่เซวียน เป็นชื่อบนโลกมนุษย์ ผมมาจากดาว Gliese 581D ที่ห่างจากโลกไป 20 ปีแสง นี่คือชื่อและหมายเลขที่นักดาราศาสตร์ตั้งให้กับดวงดาวอันเป็นบ้านเกิดของผม ส่วนผมได้เดินทางมากับยานสำรวจระหว่างดวงดาวที่ติดตามดาวหางหิมะมาจนถึงโลกใบนี้ ขณะนั้นเป็นปีคริสตศักราช 1518…

“ผมซึ่งมีฐานะเป็นนักสังเกตการณ์ต้องอยู่ที่นี่ รออีก 500 ปี ถึงจะมียานสำรวจระหว่างดวงดาวและดาวหางหิมะโคจรมาอีกครั้งหนึ่ง แล้วผมจะได้กลับบ้านเกิดของตัวเองเสียที”

“แต่วันแรกที่ผมมาถึงโลกใบนี้ ผมได้พบกับมนุษย์คนแรก…”

ฉากเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ลู่เฉินที่รับบทเป็นมนุษย์ต่างดาวสุดเท่ปรากฏตัวขึ้น จากนั้นได้พบกับเฉินเฟยเอ๋อร์ที่รับบทเป็นนางเอก…เป็นสมัยราชวงศ์หมิงคุณหนูจากตระกูลขุนนางกำลังเดินทางไปแต่งงาน

เรื่องราวได้เริ่มต้นขึ้น

ทั้งฉีเฮ่าและหวังเวยเวยรู้สึกเหมือนถูกเนื้อเรื่องที่เพิ่งเริ่มต้นนี้ดึงดูดเอาไว้อย่างลึกซึ้ง

ทั้งสองเอนอิงพิงกัน ไม่รู้สึกว่าเวลากำลังล่วงเลยผ่านไป

…………………………………………