(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 706

ตอนที่ 706 ข่าวด่วน (2)

เที่ยวบิน UD725 ไม่สามารถบินไปถึงนิวยอร์กได้ และเตรียมลงจอดที่ฐานทัพอากาศที่ใกล้ที่สุด

เมื่อเกิดเหตุการณ์วิกฤตในห้องเครื่องบินผู้โดยสารชั้นประหยัด กัปตันเริ่มเตรียมแผนตอบโต้โจรจี้เครื่องบินก่อนเป็นอย่างแรก แจ้งสัญญาณเตือนไปที่ศูนย์ควบคุมจราจรทางอากาศ และเปลี่ยนระบบควบคุมของเครื่องบินจากระบบอัตโนมัติเป็นระบบควบคุมด้วยมือ เพื่อเตรียมลงจอดฉุกเฉิน

เนื่องจากความจำเป็นเรื่องความปลอดภัย เครื่องบินข้ามทวีปเหมือนอย่างโบอิง 798 จะติดตั้งกล้องความละเอียดสูงทั้งในและนอกห้องผู้โดยสาร กัปตันสามารถตรวจสอบเหตุการณ์ภายในห้องผู้โดยสารได้ตลอดเวลา ถึงแม้คนร้ายจะถูกลู่เฉินจัดการแล้ว แต่ได้ส่งสัญญาณเตือนภัยออกไปแล้ว จึงจำเป็นต้องดำเนินการตามขั้นตอนที่กำหนด

ดังนั้นเครื่องบินลำนี้ต้องลงจอดฉุกเฉินที่สนามบินทหารของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา

ตอนที่เครื่องบินลงจอด ลู่เฉินกลับไปนั่งที่นั่งของตัวเอง

เขาได้รับการปฏิบัติที่ไม่ธรรมดา พวกแอร์โฮสเตสผลัดกันเอาขนมน้ำชามาเสิร์ฟเขาด้วยความกระตือรือร้น และหลังจากที่ผู้โดยสารคนอื่นในที่นั่งชั้นธุรกิจรู้เรื่องราวหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาจึงมาจับมือกับลู่เฉิน เพื่อแสดงความขอบคุณและเคารพนับถือต่อลู่เฉิน

หนึ่งในนั้นมีแอร์โฮสเตสสาวสามคนแอบยัดกระดาษโน้ตที่เขียนเบอร์โทรให้ลู่เฉิน

หวังเยี่ยนถอนหายใจไม่หยุดและเอ่ยว่า “ตอนนี้คุณกลายเป็นฮีโร่แล้ว!”

เธอยังสติหลุดอยู่เล็กน้อย

เมื่อครู่เกิดการยิงกัน หวังเยี่ยนตกใจมากจริงๆ เมื่อก่อนเธอเคยเห็นข่าวจี้เครื่องบิน เครื่องบินตกในทีวี แต่กลับไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเที่ยวบินของตัวเอง

เดิมทีรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไกลตัว แต่เมื่อได้สัมผัสด้วยตัวเองถึงรู้ว่ามันน่ากลัวถึงเพียงนี้!

และสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกทึ่งก็คือ ภายใต้สถานการณ์ที่อันตรายแบบนี้ ลู่เฉินกลับพุ่งเข้าไป

นี่คือการเปลี่ยนมุมมองทุกอย่างของหวังเยี่ยนอย่างสิ้นเชิง

ลู่เฉินยังหนุ่มมาก หน้าตาก็หล่อ และเป็นดาราไอดอลชื่อดังที่รู้จักกันทั่วบ้านทั่วเมืองในประเทศจีน แถมยังมีแฟนระดับราชินีของวงการ ตัวเองก็หาเงินได้ร้อยสองร้อยล้านต่อปี นี่เรียกได้ว่าอนาคตไกลไร้ขีดจำกัด

ยิ่งรวยยิ่งรักชีวิต คนที่ยิ่งมีเงินยิ่งกลัวตาย แต่ยามที่อยู่ในช่วงอันตราย ลู่เฉินกลับไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเอง ต่อสู้กับคนร้ายที่พกปืนด้วยมือเปล่า

นี่ต้องอาศัยความกล้าขนาดไหนเชียว!

หวังเยี่ยนไม่คิดว่าลู่เฉินเป็นคนมุทะลุ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถมีฐานะและตำแหน่งเหมือนทุกวันนี้ได้แน่นอน

แล้วเหตุผลอะไรที่ทำให้เขาทำแบบนั้น

เป็นความเลือดร้อน หรือความกล้าหาญ

หวังเยี่ยนไม่อาจคาดเดาความคิดในตอนแรกของลู่เฉินได้เลย มีเพียงความรู้สึกเลื่อมใสอย่างลึกซึ้ง

ลู่เฉินหัวเราะเอ่ยว่า “ไม่ได้เป็นฮีโร่อะไรหรอกครับ เกิดเรื่องบนเครื่องบิน ตัวผมเองก็หนีไม่รอด”

หวังเยี่ยนส่ายหน้า…ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอคะ

ขณะที่พูด โบอิง 798 ได้ลงจอดที่สนามบินอย่างมั่นคง กำลังอยู่ในช่วงแตะรันเวย์สนามบิน

เวลานี้ท้องฟ้าสว่างแล้ว

เวลาประเทศสหรัฐอเมริกากับประเทศจีนห่างกันสิบชั่วโมงกว่า ดังนั้นขึ้นเที่ยวบินเช้าที่สนามบินนานาชาติปักกิ่งมาถึงที่นี่ก็เป็นเวลาเช้าตรู่พอดี หมอกยามเช้าจางๆ ปกคลุมไปทั่วพื้นดิน

เมื่อมองผ่านหน้าต่างเครื่องบินสามารถมองเห็นรถแต่ละคันเปิดไฟกะพริบวิ่งอยู่ข้างรันเวย์ มีรถตำรวจรถดับเพลิง รถพยาบาล รถป้องกันการก่อจลาจล เป็นต้น เป็นภาพที่เคยเห็นในภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ของอเมริกา

มีชาวอเมริกันบางคนที่มีการตอบสนองแรงมากใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปกันยกใหญ่

เมื่อปลอดภัยแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นสำหรับพวกเขาก่อนหน้านั้นเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นมากอย่างไม่ต้องสงสัย

พอถ่ายรูปเสร็จก็สามารถกลับบ้านไปโม้ต่อได้

รอให้เครื่องบินจอดสนิทประตูเครื่องเปิด ก็มีตำรวจพิเศษติดอาวุธครบทีมหนึ่งพุ่งเข้ามาทันที เข้าควบคุมเครื่องบินทั้งลำอย่างรวดเร็วรวมถึงผู้โดยสารทั้งสี่ร้อยกว่าคน

นี่คือขั้นตอนพื้นฐานในการต่อต้านการจี้เครื่องบินและการก่อการร้าย ตำรวจอากาศที่บาดเจ็บหนักถูกส่งตัวไปรักษาแบบฉุกเฉินเป็นคนแรก และปืนในฐานะหลักฐานสำคัญก็ได้ถูกตำรวจพิเศษยึดไปแล้ว จากนั้นจึงจัดผู้โดยสารให้ลงจากเครื่องอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

และภายใต้การควบคุมที่เข้มงวดของพวกเขา สัมภาระติดตัวไม่สามารถนำออกไปได้ และต้องนำไปตรวจสอบ แม้แต่โทรศัพท์ของผู้โดยสารทุกคนก็ถูกยึด