(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 727

ตอนที่ 727 อยู่อย่างสงบสุขไม่ได้

แชะ! แชะ!

เสียงชัตเตอร์ดังราวกับฝนที่ตกลงมากระทบป่ากล้วย ความสว่างของแสงแฟลชทำให้คนตาพร่า ไม่รู้ว่ามีนักข่าวจำนวนกี่คนที่ล้อมรอบทางออกผู้โดยสาร เลนส์กล้องทั้งสั้นและยาวแต่ละชนิดทำให้ผู้คนถึงกับตะลึงอ้าปากค้าง

ลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์ที่กำลังเดินอยู่ท่ามกลางผู้โดยสารขาเข้าประเทศเพิ่งจะปรากฏตัวขึ้นก็ถูกผู้คนจำได้ทันที ถ้าสนามบินไม่ได้จัดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากมารักษาความสงบเรียบร้อยในบริเวณนั้น เกรงว่านักข่าวเหล่านี้คงจะรุมล้อมประเดประดังเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะแทรกไมโครโฟนไปด้านหน้าของลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์

“คุณลู่เฉิน คุณช่วยพูดถึงการเดินทางไปอเมริกาของคุณในครั้งนี้หน่อยได้ไหมครับ”

“คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการเป็นฮีโร่ของชาวอเมริกัน ช่วยพูดอะไรสักหน่อย”

“คุณเฉินเฟยเอ๋อร์ คุณรู้สึกอย่างไรบ้างคะ”

“ลู่เฉิน แจ็ค รอสส์ท้าคุณมา คุณจะรับคำท้าไหมครับ”

“ใช่แล้ว คุณช่วยพูดอะไรออกมาหน่อยได้ไหม”

“ลู่เฉิน…”

ลู่เฉินเคยเห็นฉากใหญ่มานับไม่ถ้วน แต่ภาพตรงหน้ายังคงทำให้หนังศีรษะของเขาชา ถ้ารู้มาก่อนหน้านี้เขาคงจะเดินออกช่องวีไอพีไปแล้ว ใครจะไปคิดว่านักข่าวเหล่านี้จะมาเหนือขนาดนี้

ไม่รู้ว่าข้อมูลเที่ยวบินขากลับของเขาและเฉินเฟยเอ๋อร์ถูกใครปล่อยข่าวรั่วไหลออกมา ไม่เพียงแต่มีนักข่าวจำนวนมากเท่านั้นที่มา ยังมีแฟนๆ จำนวนมากที่มารอรับในสนามบินด้วย

หากเป็นสถานการณ์ปกติ ลู่เฉินจะโต้ตอบกับบรรดาแฟนคลับที่ทำงานหนักเหล่านี้ ทั้งเซ็นลายเซ็นและถ่ายรูปด้วย แต่วันนี้มันทำไม่ได้จริงๆ คนเยอะและวุ่นวายเกินไป จนส่งผลกระทบต่อความเป็นระเบียบของสนามบินไม่น้อยเลยทีเดียว

เขาเลยได้แต่โบกมือขอโทษเหล่าบรรดาแฟนคลับที่ชูป้ายเชียร์ และไม่ได้ตอบคำถามใดๆ ของนักข่าว ภายใต้การคุ้มกันของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสนามบินหลายคน หลังจากได้พบกับจางเสี่ยวฟางผู้ช่วยของเขาที่มาดักรอรับก็ออกจากสนามบินไป

เมื่อเข้าไปนั่งอยู่ในเบาะหลังของรถเบนซ์และรอจนรถออกจากที่จอดรถ ลู่เฉินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เฉินเฟยเอ๋อร์ถามด้วยความสงสัย “เมื่อครู่นี้ฉันได้ยินคนพูดว่าแจ็ค รอสส์ท้าทายนาย เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

เธอท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆ ในอเมริกาพร้อมกับลู่เฉิน ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย

แจ็ค รอสส์เป็นใครอีกล่ะ?

ถูกนักข่าวถามขึ้นมาแบบนี้จะต้องไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแน่ๆ

ลู่เฉินยักไหล่ เขาก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

แต่กลับเป็นจางเสี่ยวฟางที่กำลังขับรถอยู่พูดขึ้น “แจ็ค รอสส์เป็นแชมป์อเมริกันคิกบ็อกซิ่งอาชีพสังเวียน AFS รุ่นมิดเดิลเวท เคยได้รางวัลเข็มขัดทองคำติดต่อกันสามสมัย ผมเคยดูวิดีโอการแข่งขันของเขามาไม่น้อยเลย เป็นคนที่เก่งมากทีเดียว”

ลู่เฉินขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้เล่น AFS เขาจะมาท้าผมทำไม”

จางเสี่ยวฟางหัวเราะ “บอสครับ กังฟูจีนที่คุณถ่ายในบลูสกายสตูดิโอถูกอัปโหลดลงบนอินเทอร์เน็ต สร้างความฮือฮาในอเมริกาอย่างมาก หลังจากนั้นเจ้าของเข็มขัดทองคำคนนี้ถึงได้ออกมาท้าคุณ”

เป็นอย่างนี้นี่เอง!

จู่ๆ ลู่เฉินก็นึกขึ้นได้ เขาหัวเราะเหมือนคนโง่และพูดว่า “ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ ไม่ตอบรับคำขอของคริสโตเฟอร์คนนั้นก็ดี”

เมื่อตอนที่เขากำลังจะออกไปหลังจากศึกษาดูงานที่บลูสกายสตูดิโอเสร็จเรียบร้อย คริสโตเฟอร์ได้ขออัปโหลดวิดีโอ ตอนนั้นลู่เฉินไม่ได้สนใจอะไร และเป็นเพราะเขาประทับใจหัวหน้าผู้เชี่ยวชาญสเปเชียลเอฟฟเฟกต์คนนั้น จึงได้ตอบรับส่งๆ ไป

คิดไม่ถึงว่าจะถูกเจ้าของเข็มขัดทองคำ AFS ท้าทาย ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

สำหรับลู่เฉินแล้ว AFS นั้นไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร เขายังดูการออกอากาศการแข่งขันอเมริกันคิกบ็อกซิ่งอาชีพทางโทรทัศน์ ทั้งยังมีความประทับใจผู้เล่นที่มีชื่อเสียงหลายคนในนั้นอีกด้วย

ถ้าจะให้พูดอย่างจริงจังละก็ คิกบ็อกซิ่งกับกังฟูมีอะไรที่เหมือนกันหลายอย่าง และกฎก็ไม่ต่างกันมาก การท้าทายของแจ็ค รอสส์ก็ใช่ว่าจะไม่มีสาเหตุ หากเปลี่ยนเป็นเจ้าของเข็มขัดทองคำมวยสากลออกมาท้าทาย คงจะเป็นเรื่องไร้สาระมากๆ

จางเสี่ยวฟางพูดต่อว่า “ตอนนี้มันแพร่กระจายไปทั่วประเทศแล้ว บนโลกออนไลน์วุ่นวายไปหมด บล็อกของคุณแทบระเบิดแล้ว ยังมีโทรศัพท์ของผู้จัดการลู่ที่รับสายไม่ไหวแล้ว เป็นเพราะคุณอยู่บนเครื่องดังนั้นจึงไม่รู้…”

เขานั่งลงบนโซฟา ลูบผมของเฉินเฟยเอ๋อร์แล้วพูดว่า “พักผ่อนให้สบาย พรุ่งนี้ยังต้องถ่ายทำกันต่อ…”

เนื่องจากมีทั้งสองคนเป็นสาเหตุ การถ่ายทำละครเรื่อง ‘ยัยตัวร้ายกับนายต่างดาว’ จึงถูกระงับไว้ชั่วคราว

“โอ๊ย!”

เฉินเฟยเอ๋อร์คว้าหมอนมาทุบตีเขา เธอพูดด้วยน้ำเสียงบูดบึ้ง “เกลียดนายจริงๆ เลย เพิ่งจะกลับมาถึงก็คุยเรื่องงานกับฉันทันทีเลยนะ ฉันไม่อยากถ่าย ไม่อยากทำงาน ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น!

ลู่เฉินหัวเราะและพูดว่า “ก็ได้ๆ ตกลง คุณจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ พอใจหรือยังครับ”

แม้ว่าเฉินเฟยเอ๋อร์จะอายุมากกว่าเขา แต่ในบางครั้งกลับดูเหมือนเด็กน้อยมาก ถึงกับต้องให้เขาง้อก่อนถึงจะหายงอน

บางทีนั่นอาจเป็นวิถีชีวิตของคนสองคน และการทะเลาะง้องอนกันบ้างเป็นครั้งคราวก็นับเป็นเรื่องที่หวานชื่นดี

เขาเอื้อมมือออกไปกอดเฉินเฟยเอ๋อร์ไว้ในอ้อมแขน ทั้งสองมีความสุขกับช่วงเวลาแสนอบอุ่นใจของตัวเองอย่างเงียบๆ

แต่ช่วงเวลาดีๆ มักจะสั้นเสมอ เสียงไขกุญแจเปิดประตูขัดจังหวะความอ่อนโยนของลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์

ลู่ซีมาหา

ทั้งสองรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง

ลู่ซีมีกุญแจบ้าน ในสถานการณ์ที่เธอติดต่อลู่เฉินไม่ได้แบบนี้ เธอจึงต้องมาหาด้วยตัวเองถึงที่

“พวกเธอทั้งคู่ กลับมาแล้วทำไมไม่โทรมา!”

พี่สาวมาซักไซ้เอาความโดยเฉพาะ!

……………………………………………………….