(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 783

ตอนที่ 783 ทวนกระแส (1)

เซียงหนาน เหิงหยาง

เช้าตรู่ฟ้ายังไม่สาง ระบบวิทยุกระจายเสียงในโรงเรียนศิลปะป้องกันตัวหนานเยวี่ยเหิงซานเริ่มต้นตรงเวลา เสียงดังกระหึ่มไปทั่วโรงเรียน ปลุกคุณครูและนักเรียนที่นอนหลับใหลให้ตื่นขึ้น

หอพักตึก A3 ห้องนอนเลขที่ 317 เมิ่งหู่ขยี้ตาปรือ เปิดผ้าห่มลุกขึ้นมาจากเตียงอันอบอุ่น

เขาต้องเร่งให้ไวนิดหนึ่ง ไม่อย่างนั้นหากถูกคนยึดห้องน้ำคงยุ่งยากมาก ต้องวิ่งไปทำธุระที่ห้องน้ำรวมซึ่งไกลมาก และถ้าหากพลาดเวลาออกกำลังกายตอนเช้า ผลเสียที่ตามมาคงหนักหนา

โรงเรียนศิลปะป้องกันตัวหนานเยวี่ยเหิงซานเป็นโรงเรียนฝึกสอนศิลปะการต่อสู้มืออาชีพที่มีชื่อเสียงที่สุดในเซียงหนาน ประวัติการก่อตั้งมีมานานกว่าสามสิบปี มีนักเรียนและอาจารย์เกือบหนึ่งหมื่นคน ถึงแม้จะเป็นระบบเอกชน แต่ขนาดและกำลังยังแกร่งกว่าโรงเรียนรัฐบาลหรือโรงเรียนสายอาชีพมาก

ต่างจากโรงเรียนมัธยมศึกษาทั่วไปหรือโรงเรียนอาชีวศึกษา โรงเรียนเหิงซานใช้ระบบการทหารแบบปิด นักเรียนทุกคนพักอยู่ในโรงเรียน แม้แต่วันเสาร์และวันอาทิตย์ก็ห้ามออกจากโรงเรียน อาหารการกิน เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย การเรียน และสันทนาการล้วนจัดการภายในโรงเรียนทั้งหมด เข้มงวดเป็นอย่างมาก

และด้วยความเข้มงวดของมัน ผู้ปกครองหลายคนไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหนก็จะส่งลูกที่ยากต่อการอบรมสั่งสอนมาที่นี่เพื่อเรียนรู้การใช้ชีวิต

และนักเรียนที่เรียนจบจากโรงเรียนเหิงซานก็มีทางเดินที่ไม่เลว มีคนเป็นหทาร มีบางคนสอบเข้าโรงเรียนตำรวจหรือไม่ก็มหาวิทยาลัย และมีบางคนที่ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย บางคนเป็นครูฝึกสอนออกกำลังกาย กระทั่งยังมีบางคนเป็นนักแข่งมืออาชีพ

หลังจากการใช้ชีวิตที่แย่สุดๆ สามปี ก็สามารถมีร่างกายที่แข็งแรงกำยำ

เมิ่งหู่มาจากหมู่บ้านแถบเจียงซีใต้ของมณฑลเจียงซี บ้านของเขามีฐานะยากจน ผลการเรียนก็ธรรมดา ดังนั้นจึงคิดอยากฝึกทักษะเพื่อจะได้ออกมาทำงานเร็วๆ จะได้ช่วยลดภาระของครอบครัว

มีคนหนึ่งที่มาจากหมู่บ้านเดียวกันกับเขาก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนเหิงซานมาสามปี ตอนนี้เป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่ง เงินเดือนเยอะเกินหมื่น คนในหมู่บ้านคนนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวของเมิ่งหู่ ตกลงกับเมิ่งหู่ว่าหลังจากเรียนจบออกมาจากโรงเรียนเหิงซานแล้ว เขาจะช่วยแนะนำให้มาทำงานที่บริษัทแห่งนี้ ได้เงินเดือนอย่างน้อยสามพัน

ด้วยเหตุนี้ครอบครัวของเมิ่งหู่จึงรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณมาก หยิบเงินสะสมทั้งหมดส่งเสียเมิ่งหู่เข้าเรียนที่โรงเรียนเหิงซาน

ค่าเล่าเรียนของโรงเรียนเหิงซานถือว่าสูงมาก แต่เกณฑ์การเข้าเรียนของที่นี่ต่ำมาก ขอเพียงมีอายุเข้าเรียนได้และมีร่างกายแข็งแรง โดยพื้นฐานแล้วสามารถเข้าไปได้

เมิ่งหู่รู้ว่าโอกาสไม่ได้มาง่ายๆ ดังนั้นตลอดเวลาสองปีกว่าที่อยู่ในโรงเรียน เขาขยันเรียนเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้จึงพัฒนาได้เร็ว ความสามารถด้านมวยสานต่ามีความโดดเด่นกว่าคนระดับชั้นเดียวกัน

เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ

เดิมทีเมิ่งหู่คิดว่าชีวิตของตัวเองเป็นได้แค่นี้ พอสามปีผ่านไปก็เรียนจบจากโรงเรียนเหิงซาน เข้าไปทำงานที่บริษัทรักษาความปลอดภัยที่บ้านเกิด เริ่มเก็บประสบการณ์เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเล็กๆ ไปก่อน จากนั้นค่อยๆ เลื่อนขั้นเป็นรองหัวหน้า หัวหน้าทีม ถ้าหากโชคดีพอ หัวหน้าแผนกกระทั่งผู้จัดการก็ไม่ใช่ความฝัน

พอเริ่มหาเงินได้แล้ว ก็จะได้ช่วยเหลือน้องชายกับน้องสาว เพราะน้องชายกับน้องสาวสองคนยังเด็ก การเรียนดีกว่าเมิ่งหู่เยอะมาก อนาคตจะต้องได้เรียนในมหาวิทยาลัย และครอบครัวยังต้องเป็นหนี้เพราะเขา

พอคืนหนี้หมดแล้ว ก็ส่งเสียน้องชายกับน้องสาวเรียนมหาวิทยาลัย จากนั้นเขาค่อยพิจารณาเรื่องใหญ่ในชีวิตของตัวเอง บางทีคงจะมีผู้หญิงสวยและจิตใจดียอมอยู่กับเขา ช่วยกันทำงานหาเงิน แต่งงานมีลูกสร้างครอบครัวด้วยกัน…

แต่ตอนนี้ เมิ่งหู่มีแนวคิดใหม่

แนวความคิดนี้มีความเข้มข้นมาก ราวกับไฟป่ากำลังแผดเผาภายในหัวใจของเด็กหนุ่มให้ลุกโชน ทำให้เขานอนไม่หลับทั้งคืน รู้สึกไม่ยอมและใจเต้นตูมตาม

“เมิ่งหู่!”

ภายในโรงอาหาร เมิ่งหู่เพิ่งจะตักข้าวเสร็จ ก็มีนักเรียนคนหนึ่งโบกมือเรียกเขา

เมิ่งหู่ใจเต้นทันที หันไปมองโดยสัญชาตญาณ จากนั้นจึงถือถาดอาหารเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว

อีกฝ่ายชื่อหลี่ตงหยางเพื่อนที่ดีที่สุดในโรงเรียนของเขา และคนที่นั่งกับหลี่ตงหยางยังมีอีกหลายคน รวมทั้งเพื่อนนักเรียนที่เป็นรูมเมตกับเมิ่งหู่อีกสองคน

พวกเขาเหลือที่ให้เมิ่งหู่ ทุกคนต่างระมัดระวังอย่างยิ่ง รู้สึกเหมือนแก๊งใต้ดินแอบนัดเจอกันอย่างในละครและภาพยนตร์ก็ไม่ปาน

ผีตั้นหัวเราะฮิๆ เกาศีรษะอย่างเขินอาย

เมื่อรู้สึกว่าไม่มีใครสนใจตัวเองแล้ว หลี่ตงหยางถึงได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูต่อ

“น้องสาม นายก็ผ่านกับเขาด้วย!”

“เสี่ยวหลิน นายไม่ผ่าน”

“เฉินจื่อ ยินดีกับนายด้วยนะ…”

เมิ่งหู่ฟังฉายาที่คุ้นเคยของแต่ละคน แอบรู้สึกตื่นเต้นในใจไม่หยุด สีหน้าแดงก่ำ

“เหล่าหู่ นายก็ผ่าน!”

มือที่เขากำหมัดแน่นคลายลงทันที แล้วกำหมัดแน่นอีกครั้ง ถึงแม้เดิมทีจะพอมั่นใจเล็กน้อย แต่พอได้ยินว่าผ่านจริงๆ เด็กหนุ่มอายุสิบแปดปีคนนี้กลับตื่นเต้นสุดขีด!

ฉันผ่านแล้ว ฉันจะไปเมืองหลวง!

สิ่งที่เมิ่งหู่ผ่านก็คือ กิจกรรมออดิชันออนไลน์ของรายการประกวดคัดเลือกนักแสดงภาพยนตร์ฟอร์มใหญ่ ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ที่ใช้หัวข้อว่า ‘ชุมนุมยอดมือปราบ’ เขากับหลี่ตงหยางและอีกเจ็ดคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน มีห้าคนที่ผ่านการคัดเลือกออนไลน์

นี่หมายความว่าพวกเขามีคุณสมบัติเดินทางไปเมืองหลวงเพื่อร่วมการออดิชันในสถานที่จริงของรายการนี้ และมีความเป็นไปได้ที่จะได้เป็นหนึ่งในนักแสดงของ ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’!

…………………………………………………………………………