(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 8

ตอนที่ 8 เพลงดังบนอินเทอร์เน็ต

บ้านเกิดของลู่เฉินอยู่ในเมืองปินไห่มณฑลเจ๋อตง ที่นั่นเป็นเมืองเล็กๆ ริมทะเลที่สวยงาม

พ่อของเขาลู่ชิ่งเซิงเริ่มสร้างธุรกิจตั้งแต่แรกเริ่ม จนเมื่อลู่เฉินเรียนชั้นประถม พ่อของเขาก็ได้เป็นเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่นปินไห่ ลู่เฉินถึงจะพูดไม่ได้ว่าโตมาบนกองเงินกองทอง แต่ก็ถือว่าเป็นทายาทเศรษฐีรุ่นสอง

แต่เหมือนสวรรค์เล่นตลก เมื่อลู่เฉินเรียนมหาวิทยาลัยชั้นปีที่สองที่มหาวิทยาลัยเจียงไห่ ด้วยวิกฤตเศรษฐกิจที่ปะทุขึ้น ธุรกิจในเมืองปินไห่ทั้งที่เป็นของคนในพื้นที่และนักลงทุนภายนอกต่างได้รับผลกระทบอย่างแสนสาหัส กิจการของลู่ชิ่งเซิงขาดทุนหนัก ต้องเผชิญกับภาวะเสี่ยงล้มละลาย

เงินลงทุนจำนวนมากไม่สามารถเอากลับมาได้ ธนาคารและบริษัทผู้จัดจำหน่ายเดินหน้าเข้ามาหาเป็นแถว สุดท้ายแล้วห่วงโซ่เงินทุนของเขาก็ขาดสะบั้นลง!

ทรัพย์สินของบริษัทถูกขายทอดตลาด บ้านต้องถูกประมูลขาย แม้แต่รถยนต์ของครอบครัวยังมีคนมาลากไป…

แม้ลู่ชิ่งเซิงจะพยายามอย่างหนักเพื่อไม่ให้ธุรกิจล้มละลาย ด้วยความเหนื่อยหักโหมจนป่วยหนัก สุดท้ายก็เสียชีวิตลง ทิ้งภรรยาฟางอวิ๋นและลูกทั้งสาม ลู่ซี ลู่เฉิน และลู่เสวี่ยไว้เบื้องหลัง

ด้วยเหตุนี้โชคชะตาของลู่เฉินจึงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จากลูกชายเศรษฐีที่มีแต่คนอิจฉากลายเป็นคนบ้านแตก แม้แต่แฟนสาวของเขายังทิ้งไปไม่เหลียวแล ต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยเพื่อประทังชีวิต

เมื่อเสาหลักของครอบครัวล้มลง แม่ของเขาฟางอวิ๋นผู้หญิงที่อ่อนโยนดีงามและเข้มแข็งต้องลุกขึ้นยืนหยัดอย่างกล้าหาญ แบกรับความรับผิดชอบไว้ทั้งหมด

ฟางอวิ๋นขายทรัพย์สินของตัวเองทั้งหมดรวมถึงเครื่องประดับจากของขวัญแต่งงาน พาลูกๆ ย้ายออกมาอยู่บ้านเช่า ทั้งยังต้องรับหน้าที่เซ็นข้อตกลงจ่ายหนี้คืนทั้งหมด แล้วเริ่มต้นลำบากตรากตรำเพื่อชีวิตใหม่

หลังผ่านช่วงแรกของความทุกข์ทรมานและพ่ายแพ้มา ลู่เฉินไม่ปล่อยให้ตัวเองอยู่เหมือนตกนรก เพื่อจะช่วยครอบครัวล้างหนี้ให้ได้ ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีสี่ก็เริ่มยื่นเรื่องขอปฏิบัติภารกิจเพื่อสังคม มีเงินที่เก็บสะสมมาเพียง 800 หยวนติดกระเป๋าเดินทางเข้ามาทำงานหาเงินคนเดียวในเมืองหลวง

จนถึงวันนี้…

น้ำไหลซู่ๆ ชำระล้างร่างกายของเขา ไหลลงไปบนพื้นกระเบื้องที่เป็นรอยด่างดวงด้วยคราบสกปรก

เหมือนกับสายน้ำกำลังชำระล้างจิตใจของลู่เฉิน ความทรงจำที่ลำบากยากแค้นผุดขึ้นอย่างบ้าคลั่งเหมือนวัชพืช กำลังครอบงำจิตใจของเขา!

‘ดูแกสิ ร้องไห้อย่างกับเด็กเล็กๆ…’

‘ทำไมไม่รักฉันมากขึ้นอีกนิด!’”

อยู่ๆ ก็มีเสียงเหมือนผีพรายกรีดร้องดังทะลุมาจากผนังห้องอีกด้าน ถาโถมกึกก้องอยู่ในแก้วหูของลู่เฉินราวกับเสียงของยมทูต

ฉันจะบ้าตาย!

เขาตกใจจนสบถกับตัวเอง รีบปิดก๊อกน้ำ ใช้ผ้าขนหนูเช็ดน้ำบนร่างกาย

เสียงจากข้างห้องยังดังไม่หยุด ทำให้ลู่เฉินรู้สึกอยากจะร้องไห้ตามไปด้วย!

อารมณ์เศร้าโศกที่เกิดจากการคิดถึงความทรงจำในอดีตจึงเจือจางลงไปมาก

หลังเช็ดผมแล้ว รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดสะอาด เขาออกจากห้องของตัวเองไปที่ประตูห้องข้างๆ

ยื่นมือไปเคาะประตู ไม่มีเสียงขานรับ แต่ประตูไม่ได้ปิดสนิท ทำให้เสียงร้องโหยหวนดังลอดออกมาจากรอยแยกของประตูไม่หยุดหย่อน

“พี่หลี่ พี่ทำอะไรอยู่?”

ลู่เฉินถือวิสาสะผลักประตูเข้าไป ตะโกนเข้าไปในห้องว่า

“ทำเสียงดังรบกวนชาวบ้านต้องถูกปรับเงินนะ!”

ห้องนี้เป็นของหลี่เฟยอวี่ พนักงานขายของบริษัทขายรถยนต์ครบวงจร 4S ในปักกิ่ง ความสัมพันธ์กับลู่เฉินก็ไม่เลว

ลู่เฉินรู้ว่าหลี่เฟยอวี่ชอบเพลงดังในอินเทอร์เน็ตมาก และมักจะแผดเสียงร้องเพลงเพี้ยนๆ อยู่เป็นประจำ แต่ไม่เคยร้องด้วยอารมณ์ความรู้สึก ‘ซาบซึ้ง’ เท่านี้มาก่อน…นี่กะไม่ให้อยู่ดีกันชัดๆ!

ถ้าปล่อยให้เขาร้องต่อไป คงต้องถูกเพื่อนบ้านผู้เช่าคนอื่นๆ ออกมาประท้วงกันหมด

แต่พอเห็นภาพเบื้องหน้าแล้ว ลู่เฉินนิ่งอึ้งไป

แม้จะเป็นห้องที่อยู่ชั้นใต้ดินเหมือนกัน มีผนังกั้นห้องเหมือนกัน ห้องของหลี่เฟยอวี่ดูหรูหรากว่าห้องของลู่เฉินไม่น้อย บนพื้นห้องปูด้วยไม้กระดานเรียงต่อกัน ผนังห้องติดวอลเปเปอร์ทั้งหมด ที่นอนยี่ห้อซิมมอนของอเมริกากับเครื่องเรือนดูใหม่ทุกชิ้น ยิ่งกว่านั้นตรงมุมห้องยังมีตู้เย็นเครื่องเล็กตั้งอยู่

เห็นแต่หลี่เฟยอวี่นั่งอยู่หน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ สวมหูฟังร้องเพลงด้วยอารมณ์ดื่มด่ำพลางกรอกเสียงลงไปในไมโครโฟน ภาพบนหน้าจอ LCD ขนาด 24 นิ้ว แสดงให้เห็นว่าเป็นกล้องเว็บแคมของคอมพิวเตอร์กำลังถ่ายวิดีโอในขณะนี้อยู่

นี่ทำอะไรอยู่?

ลู่เฉินแปลกใจเดินเข้าไปดู ยื่นมือออกไปตบบ่าของฝ่ายนั้น

“เฮ้ย!”

หลี่เฟยอวี่ที่ไม่ทันตั้งตัวตกใจจนลุกขึ้นมา เกือบจะชนไมโครโฟนตรงหน้ากระเด็น

เมื่อเห็นว่าเป็นลู่เฉิน หลี่เฟยอวี่ก็โล่งอก รีบเอาหูฟังออก ตบๆ อกตัวเองพูดว่า “ตกใจหมดเลย เสี่ยวลู่นายมาได้อย่างไร ถูกเสียงเพลงของฉันดึงดูดมาใช่ไหม?”

เขาหัวเราะคิกคัก ท่าทางได้ใจเป็นที่สุด

ลู่เฉินตอบอย่างเหยียดหยันว่า “ดึงดูด? ฉันมาดูนายต่างหาก กลัวว่านายกำลังจะถูกคนทุบตาย!”

ตอนนี้เขาสังเกตเห็นว่าบนหน้าจอ LCD ปรากฏภาพของตัวเอง แถมจำนวนผู้ชมเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย!

“ว้าว! มาแล้วพ่อรูปหล่อ!”

“พี่เฟย พี่เฟย ขอ ID พ่อสุดหล่อ ขอ ID เร็ว ขอขนาดส่วนนั้นแล้วก็รูปด้วย!”

“อยากรับเลี้ยงไว้เป็นพ่อพันธุ์?”

“พ่อพันธุ์ที่ไหน จริงๆ แล้วเป็นน้ำมันเครื่อง น้ำมันเครื่องคุณภาพดีสำหรับสมอเรือ”

“ฉันจะฟังเพลง ฉันไม่อยากได้พี่รูปหล่อ ฉันอยากฟังเพลง ไม่อยากได้พี่รูปหล่อ!”

“23333333333…”

“……”

ข้อความแสดงความคิดเห็นเด้งเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ บนหน้าจอเริ่มปรากฏดาวส่องแสงหลายดวง ระยิบระยับสวยงามมาก

ในแถบข้อความตรงด้านขวาของจอ มีข้อความเรียงแถวกันขึ้นมา

ระบบแจ้งเตือน : พุดดิ้งคริสตัล (บรอนซ์ Ⅱ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!

ระบบแจ้งเตือน : พุดดิ้งคริสตัล (บรอนซ์ Ⅱ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!

ระบบแจ้งเตือน : คืนนี้ไม่ชักว่าว (เหล็กดำ Ⅴ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!