(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 815

ตอนที่ 815 ท้าทายอำนาจ

ตั้งแต่เปิดกล้องถ่ายทำภาพยนตร์กำลังภายในเรื่อง ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ภาคแรก ‘กระบี่จากเทือกเขาฮว่าซาน’ อย่างเป็นทางการในโรงถ่ายหนิงซาน ผ่านมาเกือบหนึ่งเดือนแล้ว แต่การถ่ายทำกลับไม่ค่อยราบรื่นสักเท่าไร

อย่างน้อยความคืบหน้าก็ไม่เป็นไปตามแผน โดยทั่วไปสามารถบอกได้เลยว่าไร้ความหวังที่จะเข้าโรงภาพยนตร์ช่วงวันหยุดฤดูร้อนในประเทศ

ทำให้ขวัญกำลังใจของทีมงานในกองลดลงเล็กน้อย

สำหรับภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์เรื่องนี้ ในช่วงแรกๆ เฉินเฟยมีเดียได้เตรียมการมาเกือบปีแล้ว การเตรียมตัวในทุกรอบด้านเรียกได้ว่าค่อนข้างพร้อมมากพอสมควร แต่ทว่าในขั้นตอนการถ่ายทำจริงก็ยังพบปัญหาอีกมากมาย

ปัญหาเหล่านี้ส่วนใหญ่ยังเป็นเรื่องของฉากต่อสู้

“คัต!”

เฉินกั๋วจื้อวางไมโครโฟนในมือลง สั่นแข้งขาที่เหน็บชา ยืนขึ้นปรบมือแล้วพูดว่า “วันนี้พอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาต่อ”

ภายในกองถ่าย ทั้งนักแสดงและทีมงานต่างพร้อมกันถอนหายใจด้วยความโล่งอก

การถ่ายทำวันนี้เหนื่อยกว่าทุกครั้ง เพราะมีถ่ายทั้งฉากทั่วไปและฉากต่อสู้ อีกทั้งเฉินกั๋วจื้อและลู่เฉินผู้กำกับทั้งสองคนยังลงมานั่งแท่นกำกับเองและให้ความสนใจเป็นพิเศษ ทำให้ทุกคนต้องคอยระมัดระวังและเพิ่มความรับผิดชอบมากขึ้นเป็นธรรมดา ไม่กล้าขี้เกียจแม้แต่น้อย

เริ่มถ่ายทำตั้งแต่ตอนเจ็ดโมงเช้า จนถึงตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว ทุกคนต่างก็ตึงเครียดกันหมด

เหนื่อยล้าอ่อนเพลียทั้งร่างกายและจิตใจ และตอนนี้ก็ยืนหยัดมาถึงท้ายที่สุดจนได้

แต่หลังจากทุ่มเทสุดตัวและเหน็ดเหนื่อยมากขนาดนั้นแล้ว ฉากที่ผ่านกลับมีไม่มาก พรุ่งนี้ต้องเริ่มถ่ายซ่อมใหม่การเคี่ยวกรำก็จะวนมาใหม่อีกรอบ

ลู่เฉินลุกขึ้นและพูดว่า “ทุกคนพักผ่อนไวๆ อย่านอนดึกล่ะ…”

แน่นอนว่าเขามองออกอยู่แล้วว่าทุกคนรู้สึกแย่ แต่การถ่ายทำภาพยนตร์ก็เป็นประมาณนี้แหละ อยากจะสร้างผลงานชิ้นโบว์แดงจริงๆ ไม่มีทางที่จะเป็นเรื่องง่ายๆ แน่นอน

เบื้องหลังความสำเร็จ มักมีความยากลำบากที่ไม่เคยพานพบมาก่อนมากมาย สิ่งมหัศจรรย์ที่ผู้ชมได้เห็นและความเพลิดเพลินที่พวกเขาได้รับในโรงภาพยนตร์ ก็มาจากการซุ่มเงียบทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยของพวกเขาเหล่านี้

ลู่เฉินทำได้แค่หาวิธีชดเชยให้เท่านั้น แต่ไม่มีทางลดมาตรฐานของเขาเพราะเหตุนี้โดยเด็ดขาด ถ้าจะให้พูดตามจริงแล้วละก็ หลายๆ ฉากที่ถ่ายในวันนี้ในสายตาของคนวงในแล้วดูยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ตามมาตรฐานที่เขาต้องการ

ทีมงานในกองอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก ซึ่งก็สมเหตุสมผลดี

ในเวลานี้ เฉินกั๋วจื้อบอกกับเขาว่า “เสี่ยวลู่ เรากลับไปคุยกันที่โรงแรมสักหน่อยไหม”

ลู่เฉินตะลึงเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบอย่างรวดเร็ว “ครับ”

เมื่อกลับไปถึงโรงแรมก็เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว

สถานที่ที่เฉินกั๋วจื้อและลู่เฉินคุยกันไม่ใช่ในห้อง แต่เป็นในร้านอาหารเล็กๆ นอกจากนี้ยังมีเฉินเฟยเอ๋อร์ โปรดิวเซอร์ ตากล้อง ผู้ช่วยฝ่ายผลิต และผู้ช่วยของเฉินกั๋วจื้ออยู่ภายในห้องด้วย คนหลังนี้ถือเป็นคู่หูของผู้กำกับใหญ่ท่านนี้จริงๆ

อันที่จริงการประชุมเล็กๆ ที่คล้ายกันนี้ ในระหว่างการถ่ายทำก็มีขึ้นบ่อยครั้งอยู่แล้ว