(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 826

ตอนที่ 826 ไม่คายออกมาก็คงจะไม่มีความสุข

“เหยาเหยา คุณเสร็จหรือยัง”

สวีข่ายก้มลงไปดูโทรศัพท์มือถือในมือ เวลาที่แสดงบนหน้าจอที่เพิ่งสว่างขึ้นบอกเวลา 6:27 น. ความกังวลที่ไม่สามารถคุมได้ภายในใจ ทำให้เขาไปที่ห้องน้ำแล้วเอ่ยเร่งอีกครั้ง

เคอเหยาแฟนสาวของเขากำลังอาบน้ำแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำ ใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกมา

แม้ว่าปกติเขาจะชินกับแฟนสาวที่แต่งตัวอยู่ในห้องน้ำเป็นเวลานานแล้วก็ตาม แต่คืนนี้เขารอไม่ไหวจริงๆ เพราะภาพยนตร์จะเริ่มฉายในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้านี้แล้ว

“คุณจะรีบอะไรนักหนาเนี่ย!”

เคอเหยาโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำ ในมือยังถือลิปสติกค้างไว้พลางพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาไม่ใช่เหรอ ฉันยังไม่ได้ทาลิปสติกเลย!”

สวีข่ายชี้ไปที่โทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มแสนขมขื่นและพูดว่า “เหลืออีกแค่หนึ่งชั่วโมงเอง ตอนนี้ยังเป็นช่วงชั่วโมงเร่งด่วนรถติดยาวอีกด้วย ถ้ายังไม่ออกจากบ้านละก็จะต้องสายแน่ๆ!”

“สายก็สายไปสิ…”

เคอเหยาไม่ได้ใส่ใจ “หนังต่อสู้ฆ่าแกงแนวนี้มีอะไรน่าดูนักหนา ฉันอยากดูเรื่อง ‘ลิขิตรัก’ ที่เพิ่งเข้าฉายต่างหาก และก็ไม่ชอบหนังกำลังภายในอะไรพรรค์นี้เลยด้วย”

สวีข่ายยกมือยอมแพ้ “ก็ได้ ผมจะรอ”

สวีข่ายเป็นเด็กหนุ่มไอที หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยก็ทำงานในเซินไห่มาเกือบสิบปี และการที่จีบแฟนที่ชอบคนนี้ติดได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เป็นเรื่องปกติที่จะยอมให้เคอเหยา เขาไม่อยากใช้ชีวิตโสดอีกต่อไปแล้วนะ

โชคดีที่เคอเหยาไม่ใช่คนไร้เหตุผลมากนัก ใช้เวลาแค่สิบนาทีก็จัดการปัญหาเสร็จ จากนั้นตามสวีข่ายที่กระสับกระส่ายออกไปจากบ้านเล็กๆ ของพวกเขา และขับรถไปยังโรงภาพยนตร์

เมื่อตอนที่สวีข่ายยังโสด งานที่ทำอยู่ประจำก็มักจะยุ่งเอามากๆ ดังนั้นจึงมีกิจกรรมบันเทิงน้อยมาก งานอดิเรกเดียวที่ยังคงอยู่มานานก็น่าจะเป็นการอ่านนิยายออนไลน์นี่แหละ เพราะการอ่านนิยายบนมือถือสามารถเอาเสี้ยวเวลาที่เหลือมาใช้ได้อย่างเต็มที่

เขายังชอบนิยายกำลังภายในแนวใหม่ที่เพิ่งออกมาเมื่อไม่กี่ปีนี้ด้วย นิยายกำลังภายในดึงดูดใจมากกว่านิยายออนไลน์ทั่วไป ไม่มีฉากเพ้อฝันมากนักและไม่โอเวอร์มากเกินไป เหมาะสำหรับหนอนหนังสือเก่าอย่างเขามากกว่า

บนชั้นในห้องหนังสือขนาดเล็กของสวีข่ายมีนิยายกำลังภายในอยู่ห้าหกชุด อย่างเช่น ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ‘มังกรหยก’ ‘เด็กหนุ่มท่องยุทธภพ’ ช่วงเวลาว่างๆ ได้เปิดอ่านมันสักหน่อยก็เป็นความสุขที่หาได้ยากแล้ว

ในบรรดานิยายกำลังภายในเหล่านี้ นิยายเรื่องโปรดของสวีข่ายคือ ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ นิยายกำลังภายในเรื่องนี้ถือเป็นอันดับหนึ่งในดวงใจของเขา แม้ว่าตอนนี้ ‘เด็กหนุ่มท่องยุทธภพ’ จะโด่งดังกว่า ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ก็ไม่อาจสั่นคลอนได้

นิยายกำลังภายในพวกนี้สวีข่ายอ่านซ้ำมาหลายรอบแล้ว แต่อ่าน ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ซ้ำมาแล้วอย่างต่ำห้ารอบ และแอบหวังมานานแล้วว่าหนังสือเรื่องนี้จะถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์

แต่จนใจที่เฉินเฟยมีเดียซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์นั้นไม่ได้ดั่งใจเขาเอาเสียเลย หนังฟอร์มยักษ์ ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ถูกเลื่อนฉายออกไปอีกครั้ง เลื่อนจากฤดูร้อนไปที่วันชาติจีน ทำให้เขาที่อยากสนับสนุนกลับไม่สามารถทำได้

แต่เมื่อไม่นานมานี้การประชาสัมพันธ์ ‘เด็กหนุ่มท่องยุทธภพ’ เป็นไปอย่างล้นหลามเลยทีเดียว สวีข่ายที่เคยอ่านหนังสือต้นฉบับแล้วถึงกับอดใจไม่ไหวจองตั๋วออนไลน์เมื่อไม่กี่วันก่อน ทั้งยังเป็นเวอร์ชันจอยักษ์อีกต่างหาก

ตั๋วของ ‘เด็กหนุ่มท่องยุทธภพ’ เป็นที่นิยมมาก โดยเฉพาะเวอร์ชันจอยักษ์ แม้ว่าเซินไห่จะเป็นเมืองใหญ่ แต่โรงภาพยนตร์จอยักษ์กลับมีไม่มากนัก

ดังนั้นสวีข่ายที่โชคดีพอที่จะคว้าตั๋วมาได้ จึงไม่อยากเข้าโรงสาย หากพลาดช่วงต้นเรื่องไปคงจะน่าเสียดายอย่างมากไอรีนโนเวล

ดวงของเขาถือว่าโชคดีมาก รถบนถนนไม่ติดมากจนเกินไป แต่การวนหาที่จอดรถในโรงภาพยนตร์ซินลี่กลับกินเวลาไปมากกว่าสิบนาที จนในที่สุดเขาก็มาถึงโรงฉายภาพยนตร์จอยักษ์จนได้ และห่างจากเวลาเริ่มฉายเพียงแค่ห้านาทีเท่านั้น

“ค่อยยังชั่ว…”

มือข้างหนึ่งถือป็อบคอร์น มือข้างหนึ่งจูงมือเคอเหยา สวีข่ายหย่อนก้นลงนั่งหลังจากหาที่นั่งสำหรับทั้งสองจนเจอ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ดูเหมือนว่าเขายังมีความกลัวหลงเหลืออยู่

ยังน่ะสิ!

สวีข่ายยิ้มอย่างขมขื่น “ใกล้แล้วละ เราไปกันเถอะ เดี๋ยวสักพักคนเยอะแล้วจะเบียดกัน”

นิ่งไปครู่หนึ่ง เขาก็พูดเสริมขึ้น “ผมพาคุณไปเดินชอปปิงที่ห้างสรรพสินค้าจินซาข้างๆ ดีกว่า…”

เมื่อได้ยินว่าเดินห้างสรรพสินค้า อาการง่วงนอนของเคอเหยาก็หายเป็นปลิดทิ้ง “เอาสิ งั้นเรารีบไปกันเถอะ!”

เธอเบื่อจะตายอยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามาดูเป็นเพื่อนแฟนหนุ่มละก็ เธอคร้านเกินกว่าจะมาทนทุกข์ที่นี่ และคงจะเต้นเร่าๆ ออกไปตั้งนานแล้ว

ทั้งสองเดินออกไปจากโรงฉายภาพยนตร์ด้วยกัน และมุ่งไปที่ห้างสรรพสินค้าแทน

กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาไปสี่ทุ่มกว่าแล้ว เคอเหยาลองเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เพิ่งซื้อมาอยู่ในห้องนอนอย่างอารมณ์ดี ส่วนสวีข่ายนั่งอยู่ด้านหน้าคอมพิวเตอร์รู้สึกราวกับมีก้างปลาติดคอ รู้สึกหายใจไม่สะดวกอยู่ตลอดเวลา ไม่คายออกมาเห็นทีคงจะไม่ได้!

เขาเปิดคอมพิวเตอร์เข้าสู่ฟอรัมที่มักจะเข้าไปใช้งานอยู่บ่อยๆ อย่างคล่องแคล่ว และตั้งกระทู้ใหม่ในหมวดภาพยนตร์และโทรทัศน์ หัวข้อกระทู้คือ ‘เพิ่งกลับมาจากการชม ‘เด็กหนุ่มท่องยุทธภพ’ มาเล่าประสบการณ์การรับชมภาพยนตร์กันสักหน่อย!’

หลังจากพิมพ์บลงบนแป้นพิมพ์เป็นเวลาเจ็ดถึงแปดนาที พร้อมกับแก้ไขข้อความอีกสองสามนาที กระทู้รีวิวภาพยนตร์สั้นๆ ก็เขียนเสร็จสดๆ ร้อนๆ สวีข่ายมองไปยังเนื้อหาที่แก้ไขบนหน้าจอ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกดปุ่มเอ็นเทอร์ยืนยันการส่ง

ปัง!

เสียงดังฟังชัด

.………………………………………………………..