(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 84

ตอนที่ 84 วงการนี้ดำมืดเกินไป

สถานีโทรทัศน์เซียงหนานเป็นเจ้าแห่งวาไรตี้บนจอทีวีครอบครัวในประเทศ เน้นรายการบันเทิงเป็นหลัก มีรายการบันเทิงในชีวิตประจำวันชื่อดังหลายรายการที่ได้เรตติ้งสูงมาก ได้แก่ ‘ครอบครัวหรรษา’ ‘จับคู่ดารา’ ‘เดลี่ไลฟ์’ เป็นต้น ทำให้ช่องผงาดโดดเด่นจนเหนือกว่าช่องโทรทัศน์อื่นมาหลายปี

ตั้งแต่ปี 2008 สถานีโทรทัศน์เซียงหนานยังผลิตรายการประกวดอย่างเช่น ‘ซูเปอร์เกิร์ลวอยซ์’ ‘ซูเปอร์บอยวอยซ์’ ‘นิวไอดอล’ และประสบความสำเร็จอย่างสูง ผลักดันกลุ่มไอดอลรุ่นใหม่ขึ้นมาหลายคน ทั้งยังทำให้เกิดรายการใหม่ประเภทเดียวกันที่ทำเลียนแบบขึ้นมา สร้างคลื่นลูกใหม่ให้วงการบันเทิง

แม้ว่าลู่เฉินจะไม่ค่อยได้ดูรายการโทรทัศน์ แต่รู้จักชื่อเสียงอันโด่งดังของสถานีโทรทัศน์เซียงหนาน

ดังนั้นเมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาจึงเปิดอินเทอร์เน็ตค้นหารายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดเสียงสตรอง’ ของสถานีโทรทัศน์เซียงหนานทันที

ผลการค้นหาน่าประหลาดใจจริงๆ

รายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ ของสถานีโทรทัศน์เซียงหนาน เมื่อปีที่แล้วจัดการแข่งขันนักร้องเสียงดี การแข่งขันเป็นไปอย่างร้อนแรงและเป็นมืออาชีพ ด้วยเหตุนี้จึงได้ครองเรตติ้งสูงที่สุดในสายรายการบันเทิงประจำซีซั่น

สุดท้ายฟ่านเหม่ยหลินผู้ได้เป็นแชมป์รายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ วันนี้กลายเป็นดาราแถวหน้าในวงการของประเทศ เป็นหนึ่งในนางเอกของค่ายเพลงเฉิงเถียน ไม่นานมานี้เพิ่งออกอัลบั้มใหม่ของตัวเองเป็นครั้งแรก

ลู่เฉินทำความเข้าใจระเบียบและขั้นตอนการสมัครในรายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ อย่างถี่ถ้วน ทั้งยังดูวิดีโอย้อนหลังของรายการในซีซั่นแรก รู้สึกว่าการแข่งขันรายการนี้เหมาะกับตัวเองเป็นที่สุด เป็นเส้นทางสู่การมีชื่อเสียงเส้นทางหนึ่ง

ในมือของเขากุมผลงานเพลงชั้นเยี่ยมไว้มากมาย จะต้องทำผลงานในรายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ ได้อย่างแน่นอน!

ต่อให้ไม่ได้รางวัลเป็นแชมป์ ยังสามารถอาศัยเรตติ้งอันสูงลิ่วของรายการเป็นสื่อกลางให้เผยแพร่ชื่อเสียงของตัวเอง เป็นแรงเสริมอีกทางเพื่อความก้าวหน้าในอนาคต

การคัดเลือกรอบแรกของรายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ เริ่มในวันที่ 20 มิถุนายน หรือก็คืออีก 3 วันหลังจากนี้ เขาไม่จำเป็นต้องเดินทางไปถึงเซียงหนานเพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน เพราะในปักกิ่งก็มีสนามแข่งขันเหมือนกัน!

ถ้าไม่ได้รับการบอกกล่าวจากจินหงเหว่ยในวันนี้ ลู่เฉินอาจจะพลาดโอกาสอย่างงามในครั้งนี้ไป

หลังจากตื่นเต้นอยู่พักหนึ่ง เขานึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ตอนที่พบเจอกับผู้บริหารใหญ่ ลู่เฉินยิ่งรู้สึกไม่ชอบมาพากล

มันง่ายดายเกินไป

จินหงเหว่ยเสนอเงื่อนไขชั้นดีให้ แถมยังเตรียมสัญญามาให้เขาเซ็นด้วย พอถูกเขาปฏิเสธแล้ว ฝ่ายนั้นนอกจากความแปลกใจแล้วก็ไม่ได้แสดงปฏิกิริยารุนแรงแต่อย่างใด แล้วยังไม่เหนี่ยวรั้งเขาไว้ ปล่อยให้เขาจากมาแต่โดยดี

จินหงเหว่ยคนนี้แตกต่างจากตัวพ่อของวงการเอเจนซี่ศิลปินที่ลู่เฉินรู้จักมาก ไม่เหมือนโดยสิ้นเชิง

แน่นอนว่าลู่เฉินรู้จักเขาผ่านทางข่าวในอินเทอร์เน็ต ซึ่งมีแต่เรื่องราวปัญหา คนที่เขาได้พบไม่เหมือนคนที่เขาเคยรู้จัก

ลู่เฉินไตร่ตรองอยู่ครู่ใหญ่ รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ จึงโทรศัพท์หาเฉินเจี้ยนหาว

ก่อนเฉินเจี้ยนหาวจะเปิดบาร์เดย์ลิลลี่เคยเป็นคนในวงการมาก่อน ไม่แน่ว่าเขาอาจเคยทำงานกับจินหงเหว่ย รู้จักทางนั้นเป็นอย่างดี

“เสี่ยวลู่?”

เสียงของเฉินเจี้ยนหาวฟังดูอ่อนล้า ราวกับเพิ่งตื่นนอน “มีธุระอะไรเหรอ”

ลู่เฉินเล่าเรื่องการเซ็นสัญญากับจินหงเหว่ยในวันนี้ให้เขาฟัง

เฉินเจี้ยนหาวฟังเงียบๆ จนจบแล้วก็หัวเราะเสียงเย็น “เสี่ยวลู่ นายรู้ไหมว่าฉายาของจินหงเหว่ยในวงการคืออะไร”

ลู่เฉินถาม “ฉายาอะไรครับ”

“ฉายาของเขาคือ เจ้าสารเลวจิน…”

เฉินเจี้ยนหาวบอกต่อว่า “เปลือกนอกที่ดูสวยงามล่อตาล่อใจ หากนายได้เข้าไปเฉียดใกล้เขาเพียงเล็กน้อย จะถูกเขาคว้าตัวเอาไว้ไม่ปล่อย ถ้าไม่กัดจนเนื้อขาดก็ไม่ยอมปล่อย”

“อัลบั้มของต้าฉินกับพี่น่าได้ค่ายเพลงเทียนไล่จัดทำให้ แต่เพลงแต่งโดยนาย สายตาของจินหงเหว่ยเฉียบคม รู้ว่านายตัวคนเดียว แน่นอนว่าต้องจับนายไว้ให้แน่น”

ลู่เฉินเสียวสันหลังวาบ

แต่เขาฟังออกว่าเฉินเจี้ยนหาวรู้สึกต่อต้านผู้บริหารใหญ่คนนี้อย่างมาก

เฉินเจี้ยนหาวเอ่ยต่อว่า “ดังนั้นที่นายไม่ยอมเซ็นสัญญาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว จินหงเหว่ยมีหรือจะยอมเสียประโยชน์ง่ายขนาดนั้น เขารู้ว่ายิ่งให้เงื่อนไขดีเท่าไร ต่อไปยิ่งกดขี่ได้มากเท่านั้น ทั้งยังมีวิธีที่จะทำให้นายดิ้นไม่หลุดด้วย”

“เมื่อก่อนฉันรู้จักคนหนุ่มคนหนึ่ง มีความสามารถเก่งกาจพอๆ กับนาย และถูกจินหงเหว่ยจับเซ็นสัญญา”

“ตอนนี้นายรู้ไหมว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นอยู่ที่ไหน”

ไม่ต้องรอให้ลู่เฉินตอบ เฉินเจี้ยนหาวเฉลยก่อน

“เขาอยู่ในสถานบำบัดเลิกยาเสพติด เสียผู้เสียคน นายรู้ไหมว่าเขาติดยาได้ยังไง วงการนี้ทั้งดำมืดและลึกลับ นายทำงานคนเดียวน่ะดีแล้ว”

“แม้อาจจะต้องเหน็ดเหนื่อย ลำบากยากเย็น แต่อย่างน้อยก็ยังมีอิสระ!”

ลู่เฉินพยักหน้า “ผมเข้าใจแล้ว เถ้าแก่ ขอบคุณที่ตักเตือนผมครับ”

โชคดีที่เขาโทรศัพท์หาเฉินเจี้ยนหาวก่อน ไม่เช่นนั้นคงไม่รู้เบื้องหลังอันดำมืดของจินหงเหว่ย และยังคิดว่าฝ่ายนั้นเป็นคนไม่เลว