(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 902

ตอนที่ 902 รักตราบนิรันดร์ (2)

เวลาหนึ่งทุ่มสิบนาที ภายในห้องพักวีไอพีของสนามกีฬาโอลิมปิก ราวกับเป็นโลกอีกใบหนึ่ง

กำแพงหนาๆ กั้นเสียงรบกวนจากโลกภายนอก ปล่อยให้ภายในห้องที่ตกแต่งอย่างทันสมัยมีแค่ความเงียบสงบชุดน้ำชาสวยงามประณีตวางอยู่บนโต๊ะน้ำชาสีดำ กลิ่นชาหอมอ่อนๆ ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ

ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์นั่งอิงซบกันอยู่บนโซฟาอ่อนนุ่ม ดื่มด่ำช่วงเวลาแห่งสองเราอย่างเงียบๆ

“ตื่นเต้นไหม”

เฉินเฟยเอ๋อร์ซบไหล่ของลู่เฉิน ยิ้มถามเบาๆ “คอนเสิร์ตเดี่ยวครั้งแรกเชียวนะ”

ลู่เฉินคิดครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “นิดหน่อยครับ แต่ไม่ได้ตื่นเต้นมากเหมือนที่คิดไว้ รู้สึกเหมือนมาร่วมพิธีที่สำคัญอย่างหนึ่ง เพื่อให้สมความปรารถนาของตัวเอง”

ขณะที่พูด เขาหันไปจูบใบหน้าของเฉินเฟยเอ๋อร์ “สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ”

“ของขวัญล่ะ”

เฉินเฟยเอ๋อร์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “มีดอกไม้แค่ช่อเดียวเหรอ”

วันนี้ตอนเช้า ลู่เฉินมอบดอกกุหลาบช่อหนึ่งให้เธอ ตอนนี้ดอกไม้ช่อนั้นวางอยู่ในห้องพักผ่อน

เฉินเฟยเอ๋อร์แน่นอนว่าไม่ได้สนใจว่าลู่เฉินจะมอบของขวัญอะไร จะเป็นดอกไม้หนึ่งช่อหรือดอกไม้หนึ่งดอก ขอแค่แสดงความจริงใจก็พอใจแล้ว เธอจงใจถามแซวแบบนี้ เพื่อกระจายความสนใจของเขา อยากให้เขาผ่อนคลาย

สำหรับงานคอนเสิร์ต ประสบการณ์ของเฉินเฟยเอ๋อร์สามารถฆ่าลู่เฉินได้ในวินาทีเดียว

ลู่เฉินหัวเราะเอ่ยว่า “แน่นอนว่าไม่ได้มีแค่นี้ แค่ขอปิดเป็นความลับก่อน รออีกนิดค่อยให้คุณครับ”

“เชอะ!”

เฉินเฟยเอ๋อร์กลอกตาใส่เขาอย่างแง่งอน แล้วดึงกล่องยาวๆ กล่องหนึ่งออกมาจากใต้โต๊ะน้ำชาเหมือนดั่งเล่นมายากล “นี่คือของขวัญที่ฉันมอบให้นาย มีความจริงใจเยอะกว่านายใช่ไหมล่ะ”

ลู่เฉินตกใจมาก พูดพลางแย้มยิ้มทันที “ขอบคุณครับที่รัก!”

กล่องใบนี้มันใหญ่มากทีเดียว ด้านนอกถูกห่อด้วยกระดาษมีสีสัน มองไม่ออกว่าข้างในเป็นอะไร

เฉินเฟยเอ๋อร์พูดด้วยความชื่นใจ “เปิดดูสิ”

ลู่เฉินพยักหน้า รีบลงมือฉีกกระดาษทันที

ข้างในคือกล่องกีตาร์ใบหนึ่ง ตราสัญลักษณ์สีทองที่ประทับอยู่บนตัวกล่องเป็นยี่ห้อดังไม่เหมือนใคร แต่สำหรับลู่เฉินที่เข้าใจกีตาร์เป็นอย่างดี มองปราดเดียวก็จำได้ว่านี่คือโลโก้ของแพลนโดปรมาจารย์แห่งการทำกีตาร์

แพลนโดเป็นนักผลิตกีตาร์ระดับชั้นยอดที่สุดในโลก เขาผลิตกีตาร์หนึ่งตัวมักใช้เวลาสองสามเดือนถึงครึ่งปีอยู่เสมอ ถ้าหากสั่งทำแบบส่วนตัวเช่นนั้นเวลาจะยาวยิ่งกว่า

กีตาร์ทำมือของแพลนโดถูกมองเป็นสิ่งล้ำค่าในวงการ ตัวท็อปแห่งวงการเพลงมากมายรู้สึกเป็นเกียรติและภูมิใจที่ได้ครอบครองกีตาร์ของเขา แต่อยากจะสั่งซื้อสักตัวกลับไม่ใช่เรื่องง่าย มีเงินก็ซื้อไม่ได้

ลู่เฉินคิดไม่ถึงว่าเฉินเฟยเอ๋อร์จะมอบกีตาร์ทำมือของแพลนโดเป็นของขวัญให้เขา เขาแทบอยากจะเปิดออกมาลองเล่นอย่างอดใจไม่ไหว

กีตาร์ตัวหนึ่งถูกห่ออยู่ในผ้ากำมะหยี่ปรากฏอยู่ในสายตาของเขา งดงามจนทำให้คนแทบหยุดลมหายใจ!

ลู่เฉินเคยเล่นกีตาร์ทำมือของแพลนโดมาก่อน แต่เมื่อเทียบกับตัวนี้ ลำพังแค่หน้าตาก็เทียบไม่ติดแล้ว นี่คือผลงานศิลปะที่สามารถทำให้ผู้ที่ชื่นชอบบ้าคลั่งได้อย่างแน่นอน

เฉินเฟยเอ๋อร์พูดกับลู่เฉิน “ตัวนี้ฉันสั่งซื้อตั้งแต่ปีที่แล้ว ฝากคนหาเส้นสาย และเพิ่งได้มาเมื่อเดือนที่แล้ว ชอบไหม”

ลู่เฉินตอบโดยไม่ลังเล “ชอบครับ!”

เมื่อเทียบกับกีตาร์ เขาชอบความใส่ใจและความจริงใจของเฉินเฟยเอ๋อร์ที่มีต่อตัวเองมากกว่า

ได้ภรรยาดีขนาดนี้ แล้วยังมีอะไรไม่พอใจอีกเล่า

เฉินเฟยเอ๋อร์เม้มปากยิ้มเอ่ยว่า “ชอบก็ดี ลองทดสอบเสียงดูสิ”

ลู่เฉินถูมือ “ผมรู้สึกเสียดายไม่อยากหยิบออกมาใช้เลย…”

มีหลายคนที่ซื้อผลงานของแพลนโดเพื่อเก็บเป็นของสะสม เอาออกมาเล่นเป็นบางครั้งต้องระวังเป็นอย่างยิ่ง น้อยมากที่จะเอาออกมาใช้แสดงและบรรเลงเพลงจริงๆ