ตอนนี้เจ้ามือได้คว่ำถ้วยเขย่าลูกเต๋าลงไปบนโต๊ะเป็นที่เรียบร้อย ทันใดนั้น ผู้คนที่อยู่รอบโต๊ะต่างก็เริ่มร้องตะโกนขึ้นมา
เสียงตะโกนทำให้ตรงนี้คึกคักเดือดดาลอย่างสุดขีด แม้แต่หลี่เหวยเองก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นตาม
ส่วนนิ่งหรงหรงที่ตามอยู่ด้านหลังของหลี่ฝางนั้นกระวนกระวายมากในเวลานี้ เพราะว่าหลี่ฝางยังไม่ได้มีความเคลื่อนไหวใด ๆ เลย
ถ้าหากช้าไปกว่านี้ จะลงเดิมพันไม่ทันแล้วนะ!
ณ ตอนนี้เธอเพียงได้ยินหลี่ฝางคุยกับคนที่อยู่ด้านข้าง: “นายแทงอะไร?”
“แทงสูง!” หลี่เหวยกล่าวอย่างมั่นอกมั่นใจ: “พี่หลี่ เชื่อผม แทงสูงชนะแน่นอน!”
หลี่เหวยได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้มาบ้าง ดังนั้นจึงมั่นใจเป็นพิเศษ คิดว่าตัวเองอาจจะหาเงินไม่ได้มากมายอะไรจากโต๊ะพนัน แต่จะให้ชนะได้เงินนิดหน่อยก็พอได้อยู่
หลี่ฝางได้ยินดังนั้นกลับเอ่ยขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม: “แทงสูงชนะเงินอยู่ก็จริง แต่ก็ไม่มาก”
กล่าวไป หลี่ฝางก็วางชิปกองเล็ก ๆ ลงไปบนทริปเปิ้ลที่มีสีดำ
“อ๊ะ!” หลี่เหวยตะลึงงัน: “พี่หลี่ พี่แทงทริปเปิ้ลเหรอ?”
“ถ้านายอยากชนะเยอะหน่อย ก็แทงเหมือนกันกับฉัน” หลี่ฝางกล่าวพลางยิ้มอ่อน ๆ
“แต่ว่า......” หลี่เหวยลังเลขึ้นมาทันที
ภายในใจของนิ่งหรงหรงที่ตามอยู่ด้านหลังหลี่ฝางเองก็ลังเลไปครู่หนึ่ง แต่ก็ถูกกวาดล้างด้วยภาพที่หลี่ฝางไม่เคยไม่ชนะไปในทันที เธอสงบสติอารมณ์ และวางชิปทั้งหมดตามหลี่ฝางลงไป
และหลังจากที่หลี่เหวยลังเลอยู่สักพัก จู่ ๆ ก็กัดฟันขึ้นมา และวางชิปของตัวเองลงตามหลี่ฝางไป
“แสวงหาความร่ำรวยในอันตราย ผมแทงเลยแล้วกัน!”
ยังไงซะนี่ก็เป็นเงินของเฮียเว่ย เสียไปเขาก็ไม่เสียดาย
“เปิด!”
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องดังกึกก้อง เจ้ามือค่อย ๆ เปิดถ้วยเขย่าลูกเต๋าออก ทันใดนั้น ลูกเต่าสามลูกก็ได้ปรากฏขึ้นต่อสายตาของทุกคน
“หก หก หก ทริปเปิ้ล!”
ตามด้วยเสียงอันไพเราะจากเจ้ามือเจ้ามือสาวสวย ทันใดนั้น ทั่วทั้งโต๊ะพนันก็เดือดดาลขึ้นมา สายตาของทุกคนต่างมองไปที่ตำแหน่งแทงทริปเปิ้ล มีเพียงสามคนที่แทงตรงนั้น
“จ่ายหนึ่งต่อสิบแปด! รวยแล้ว!” หลี่เหวยดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง ตื่นเต้นดีใจจนหัวใจแทบหยุดเต้น
นิ่งหรงหรงกลับไม่ได้เก็บอารมณ์ของตัวเองเอาไว้เลยสักนิด เธอดีใจจนกระโดดขึ้นมา
“ชนะแล้ว! เย้! รวยแล้ว!”
ชนะในครั้งนี้ สำหรับนิ่งหรงหรงแล้วถือว่าได้เงินไปจำนวนมาก สำหรับหลี่เหวยนั้น กลับเหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ร่ำรวยขึ้นมาแล้ว
ชนะเงินหลายล้านในหนึ่งเกม ทำให้คนใช้แรงงานที่มีเงินเดือนเพียงเดือนละไม่กี่พันหยวนอย่างหลี่เหวยรู้สึกไม่ค่อยจะจริงสักเท่าไหร่
หลี่ฝางยิ้มเล็กน้อย เขาไม่ดูชิปที่เจ้ามือเลื่อนส่งมาเลยสักนิด และออกไปจากโต๊ะพนันโต๊ะนั้นทันที
ในวินาทีที่ถ้วยเขย่าลูกเต๋าของเจ้ามือคว่ำลงไปนั้น เขาก็ได้ยินชัดเจนแล้วว่าลูกเต๋าที่อยู่ที่อยู่ในถ้วยนั้นออกอะไร ทริคเล็ก ๆ เช่นนี้ สำหรับหลี่ฝางแล้ว ไม่มีค่าพอที่จะเอ่ยถึง
แต่สำหรับคนอื่น ๆ นั้น มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ
เฮียเว่ยเดินตามอยู่ที่ด้านหลังของหลี่ฝาง ทำได้เพียงถอดทอนใจอยู่ภายในใจหลายครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง