NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1080

เอโกะกลอกตา ทันใดนั้นในใจเกิดความคิดอะไรบางอย่าง รีบพุ่งขึ้นหน้าตะโกนเสียงดัง “ริโกะ รอพี่ด้วยสิ”

เมื่อได้ยินเสียงของเอโกะ ฮิเดโทชิเองก็ไหวตัวได้ ใบหน้าของเขาเผยความหวังขึ้นมา

เห็นได้อย่างชัดเจน ทั้งคู่คิดที่จะใช้ความสัมพันธ์นี้เข้าไปในงาน

ในตอนนี้การ์ดสองคนนั้นเองก็หันไปทางหลี่ฝางเช่นเดียวกัน เพื่อขอความคิดเห็นจากหลี่ฝาง

หลี่ฝางหยุดฝีเท้า หันหน้ากลับไปเหล่มองทั้งสอง ก่อนดึงริโกะให้เดินเข้าไปในงาน เพียงทิ้งท้ายด้วยประโยคที่เย็นชาเอาไว้หนึ่งประโยค

“ไม่ต้องสนใจพวกเขา”

เพียงแค่ประโยคเรียบง่ายประโยคหนึ่ง ใบหน้าการ์ดเฝ้าประตูทั้งสองเผยรอยยิ้มนึกสนุกขึ้นมาในทันที สายตาที่หันไปทางทั้งสองเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เมื่อทนดูหลี่ฝางเดินเข้าไปแบบนี้ต่อหน้าต่อตา และสายตาที่ไม่พึงพอใจของการ์ดเฝ้าประตูทั้งสอง ฮิเดโทชิไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

“ทำไมไอ้หมอนั้นถึงเข้าไปได้! ฉันเป็นถึงคนของตระกูลซาวาโนะ! พวกแกได้ยินไหม ตระกูลซาวาโนะ! เรื่องอะไรทำไมฉันถึงเข้าไปไม่ได้!”

ฮิเดโทชิที่ได้รับการกระทบ ตะโกนเสียงดังลั่นด้วยความไม่พอใจ พลันย้ำชาติตระกูลของตนเองไม่หยุด เพื่อเรียกความสนใจจากทั้งคู่

“คนของตระกูลซาวาโนะเจ๋งมากนักเหรอไง？” หนึ่งในสองคนนั้นไม่พูดอะไรสักคำ หากแต่อีกคนกลับโมโหหนัก

“แกกล้าอวดดีในบ้านของท่านโทชิโอะงั้นเหรอ？ เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแกทิ้งเดี๋ยวนี้เลย!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฮิเดโทชิสงบปากสงบคำในทันที

ตระกูลซาวาโนะเหมือนจะมีความสามารถมาก แต่ถ้าหากเทียบกับตระกูลคามิยะแล้ว?

หากทำให้ท่านคนนั้นโกรธขึ้นมา ตระกูลซาวาโนะของเขาคงได้หายลับไปในพริบตา

ในตอนนี้ฮิเดโทชิได้หมดหวังไปอย่างสิ้นเชิง หรือแม้แต่เตรียมใจกลับไปที่จะกลับไปรับความโกรธของบิดาแล้ว

หากแต่ในตอนนี้เอง ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของฮิเดโทชิกะทันหัน

“ฮิเดโทชิ? ทำไมนายถึงยังอยู่ตรงนี้อีก?”

ชายคนนั้นไม่ว่าส่วนสูงหรือออร่าก็มากกว่าฮิเดโทชิหลายขุม โดยเฉพาะรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของเขานั่น ทำให้เอโกะที่อยู่ข้างๆ หลงใหล

“โชจิ!”

เมื่อฮิเดโทชิเห็นชายหนุ่ม เขาดีอกดีใจในขึ้นมาในทันที พร้อมกับเล่าเรื่องราวความทุกข์ใจของตนให้กับชายหนุ่มฟัง

เขากับชายหนุ่มมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน! และสถานะตระกูลของชายหนุ่ม ต้องพาเขาเข้าไปได้แน่! ฮิเดโทชิคิดในใจ

“แบบนี้นี่เอง เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอก นายมากับฉันแล้วกัน” โชจิเพียงแค่ส่งรอยยิ้ม ก่อนพาคู่ของเขาเดินเข้าไปด้านใน

เมื่อโชจิเดินเข้าไป ทั้งคู่ก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ “ท่านโชจิ”

แม้หญิงที่อยู่ข้างกายเธอจะโดดเด่นเช่นเดียวกัน แต่เขาก็ไม่ถือที่ข้างกายเขาจะมีหญิงสาวเพิ่มขึ้นอีกคน

กับปฏิกิริยาของโชจิที่ไม่สามารถปกปิดอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นฮิเดโทชิหรือเอโกะก็สามารถดูออกได้อย่างชัดเจน เพียงแค่พวกเขาไม่เปิดโปงชายหนุ่มเท่านั้น

ส่วนเอโกะนั้นเกิดความได้ใจเล็กน้อย หากสามารถอยู่ข้างกายท่านผู้นี้ได้ ก็ดีกว่าฮิเดโทชิที่แม้แต่ประตูยังเข้ามาไม่ได้เป็นไหนๆ!

และในตอนนี้เอง โชจินึกถึงเรื่องราวที่ฮิเดโทชิกล่าวเมื่อสักครู่ พลันอดกล่าวด้วยความสนใจไม่ได้ “ฮิเดโทชิ ผู้ชายที่นายพูดว่าเข้ามาก่อนแกก่อนหน้านี้อยู่ที่ไหนล่ะ? จะแนะนำให้ฉันรู้จักได้ไหม?”

ในเวลานี้ หลี่ฝางและริโกะกำลังวนอยู่ในกลุ่มฝูงชน

คนที่อยู่ในนี้น้อยกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก เพราะงั้นเขาสามารถล็อกเป้าหมายได้อย่างง่ายดาย หาคนที่เขาได้เห็นบนภาพถ่ายมาแล้วหลายสิบรอบ

บิดาของริโกะ โนะชิมะ โคมุระ

เขาคิดที่จะเข้าไปประจันกับโนะชิมะ โคมุระสักหน่อย เพื่อดูว่าเขาเป็นคนยังไงกันแน่ เพียงแต่เขาเพิ่งคิดที่จะเดินไปทางด้านนั้น ทางเดินข้างหน้าของเขากลับถูกขวางเอาไว้เสียก่อน

หลี่ฝางรู้จักหญิงหนึ่งในสองที่เข้ามาขวางทาง พี่สาวคนโตของริโกะ มิเอะ โคมุระ

จากปฏิกิริยาของเธอ ไม่อยากที่จะคาดเดาความคิดของเธอ

“ริโกะ แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” มิเอะ โคมุระอายุราวยี่สิบสี่ยี่สิบห้า ตอนนี้เธอจับจ้องริโกะด้วยสีหน้าไม่ประสงค์ดี เหมือนว่ากำลังหาเรื่องเธอ

ยังไงพี่สาวของโตก็พาเพื่อหาเรื่องเธอคิดที่จะทำให้เธออับอาย