“หลี่ฝาง!เจอกันอีกแล้วนะ!”
“ฮ่าๆ นั่นสิ……” หลี่ฝางมองไท่ซางที่มืดมนไปทั้งตัว ก็อดไม่ได้ที่จะขำแห้งๆ สักหน่อย ก่อนจะจับมือกับหญิงที่ยื่นมือมา
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ได้เจอชื่อฟางหยู่ถงเมื่อไม่กี่วันก่อน มันเป็นเรื่องที่บังเอิญเป็นอย่างมากเลยล่ะ
ฟางหยู่ถงเลยยิ้มขึ้นพลางพูด “ผู้มากฝีมือยังจำฉันได้ มันทำให้ฉันเหมือนมีบุญสูงเลยล่ะ”
“อ่า ฮ่าๆ ……” หลี่ฝางหัวเราะแห้งๆ อีกครั้ง อันที่จริงก็ไม่รู้จะพูดอะไร
“จริงสิ ครั้งก่อนต้องขอบคุณที่คุณช่วยฉันเอาไว้นะ!” ฟางหยู่ถงพูด
“ไม่เป็นไร ทำดีในทุกๆ วันไง” หลี่ฝางหัวเราะอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น
“ดีที่คุณทำดีกับฉันช้าไปเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่แย่เลยเหรอ?” ฟางหยู่ถงปิดปากหัวเราะ
ตอนที่กำลังคุยกันอย่างสนุก ไท่ซางก็ทนไม่ไหวแล้ว เลยเข้ามาพูดแทรกขึ้น “สาวสวย พวกคุณสองคนรู้จักกันเหรอ?”
“โอ๊ย!” ฟางหยู่ถงตกใจเพราะการเข้ามาอย่างรีบร้อนของไท่ซาง ท่าทีตอบกลับเลยมีความเสียมารยาทเล็กน้อย จึงรีบถาม “ขอ ขอโทษนะ คุณคือ……”
“ไม่เป็นไร เขาเป็นเพื่อนของฉัน ชื่อไท่ซาง” หลี่ฝางรีบพูดขึ้น
ฟางหยู่ถงยิ้มพลางทักทายกับไท่ซาง จากนั้นก็หันกลับมาหาหลี่ฝาง พลางพูดขึ้น “ท่าน คุณช่วยฉันไว้ ฉันยังไม่รู้จะตอบแทนอย่างไร เอาอย่างนี้แล้วกัน ฉันจะเลี้ยงข้าวคุณที่ชั้นด้านบนเอาไหม?”
……
หลังจากนั้นไม่กี่นาที หลี่ฝางกับฟางหยู่ถงก็นั่งคุยกันในร้านอาหารอย่างสนุกสนาน ไท่ซางที่อยู่ข้างๆ ก็หน้ามืดมน พลางนั่งข้างๆ โดยไม่พูดอะไร ทั้งตัวนั้นเต็มไปด้วยความอึดอัดจนอยากจะกระโดดตึกลงมา
“หลี่ฝาง อีกไม่กี่วันก็เป็นวันเกิดของยายฉันแล้ว……” ทั้งสองคนกำลังคุยกันอย่างสนุก จู่ๆ ฟางหยู่ถงก็พูดขึ้น “เธอบอกว่าอยากเจอคุณ……”
“ทำไมย่าคุณถึงอยากเจอฉัน?” หลี่ฝางคิดไม่ตก
“อันที่จริง……” ฟางหยู่ถงลังเล ระหว่างที่หลี่ฝางสังเกต หน้าก็แดงขึ้นมา “เพราะการไลฟ์นั้นน่ะ ยายรู้เข้าแล้ว……ฉันทำอะไรไม่ได้ เลยต้องโกหกไปว่าคุณเป็นแฟนของฉันน่ะ ดังนั้น……”
“ห๊ะ?” หลี่ฝางอึ้งไป
เขาเองก็คิดถึงวันที่เขาตั้งใจจูบฟางหยู่ถงได่ เพื่อทำให้คนที่ซุบซิบนินทานั้นโกรธเคือง
นี่ มันเหมือนต้องเป็นไปตามกรรมที่ก่อแล้วล่ะ……
หลี่ฝางอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น
ไท่ซางที่อยู่ข้างๆ นั้นเปลี่ยนไปเป็นอิจฉาไปแล้ว ทำไมพวกสาวสวยถึงคิดแต่จะเข้าหาหลี่ฝาง ถึงขนาดพูดว่าให้เขาเป็นแฟนของตัวเองได้เลยล่ะ?
หรือว่าเพราะเขาเป็นพี่ใหญ่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง