NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1126

เห็นเพียงว่าซูจื้อเย่ได้พากลุ่มคนเดินมาแต่ไกล และกล่าวกับลู่เผิงเฟยด้วยรอยยิ้มอันแปลกประหลาด: “คุณชายลู่ เพื่อนพนักงานรักษาความปลอดภัยของพวกเราท่านนี้ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ”

เขาอยู่ไกลเลยไม่ได้ยินเนื้อหาที่หลี่ฝางและลู่เผิงเฟยคุยกัน ที่เข้ามาในเวลานี้ ก็แค่อยากจะราดน้ำมันบนกองไฟ จัดการหลี่ฝางให้สิ้นซากเท่านั้นเอง

“เพื่อนพนักงานรักษาความปลอดภัยงั้นเหรอ?”

ลู่เผิงเฟยชะงักงั้นไปชั่วขณะ จากนั้นก็พบว่าซูจื้อเย่ได้ชี้ไปที่หลี่ฝาง และได้ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

เขารู้ว่าหลี่ฝางอยู่ที่เมืองจินซาน แน่นอนว่าเขารู้ว่าตอนนี้หลี่ฝางกำลังเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย และเข้าใจ หลี่ฝางเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย ก็แค่เล่น ๆ เท่านั้นเอง ไม่จำเป็นต้องจริงจังเลยสักนิด

แต่ซูจื้อเย่พูดออกมาแบบนี้ ก็เท่ากับว่าเขาทำไม่ถูก

“คุณชายลู่ยังไม่รู้หรอกเหรอ? พี่ชายท่านนี้เป็นหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยของเรนโบว์ กรุ๊ป อนาคตสดใสเชียวนะ!” ซูจื้อเย่จงใจทำเป็นกล่าวอย่างเกินจริง

ลู่เผิงเฟยเกิดโมโหขึ้นมาในใจ แน่นอนว่าเขารู้ว่าลู่เผิงเฟยกำลังยุแยงตะแคงรั่ว แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่ฝางถึงได้ปล่อยให้ซูจื้อเย่ยุแยงตะแคงรั่วโดยไม่เกรงกลัวแบบนี้ ดังนั้นก็เลยใช้สายตาส่งสัญญาณให้หลี่ฝาง

และสายตานี้ของลู่เผิงเฟย ก็ได้ถูกพวกฟางหยู่ถงที่รู้สึกว่าไม่ปกติเมื่อสักครู่สังเกตเห็นเข้าทันที

ทันทีทันใด พวกเธอก็ได้มั่นใจในการคาดเดาของพวกเธอเพิ่มขึ้นไปอีก สายตาที่มองไปยังพวกซูจื้อเย่ ก็เริ่มแปลกไป มีความสงสารปะปนอยู่ในนั้นด้วย

สำหรับสายตาที่ลู่เผิงเฟยส่งมานั้น หลี่ฝางได้ส่ายหัวเล็กน้อยเป็นการปฏิเสธ

เขาคร้านที่จะไปสนใจคนที่เป็นเหมือนตัวตลกพวกนั้น

ลู่เผิงเฟยเหมือนจะเข้าใจความหมายของหลี่ฝางแล้ว จึงพยักหน้าเล็กน้อย และไม่สนใจพวกซูจื้อเย่อีก

ส่วนซูจื้อเย่ในเวลานี้ยังคงยุแยงตะแคงรั่วอย่างไม่รู้เป็นตาย: “พนักงานรักษาความปลอดภัยก็คือพนักงานรักษาความปลอดภัย มางานเลี้ยงแบบนี้รู้จักแต่กินดื่มลูกเดียวหรือไง? ในใจไม่รู้สึกตัวอะไรเลยเหรอ? สถานที่ระดับนี้ใช่ที่ที่พนักงานรักษาความปลอดภัยเล็กควรจะมาไหม?”

ลู่เผิงเฟยทนไม่ได้อีกต่อไป เขากล่าวอย่างเย็นชา: “คุณซู พูดจากรุณาระวังด้วย!”

น้ำเสียงอันเย็นชาของเขา ต่อให้เป็นคนที่พึ่งจะเข้ามา ก็สามารถดูออกได้อย่างสิ้นเชิงว่า เวลานี้ท่าทีที่ลู่เผิงเฟยมีต่อซูจื้อเย่นั้นเปลี่ยนเป็นแบบไหนแล้ว

และเป็นธรรมดาที่ซูจื้อเย่จะสัมผัสได้ทันที ทันใดนั้นเขาก็ได้มองไปที่ลู่เผิงเฟยด้วยท่าทางสงสัย แต่กลับได้พบกับแววตาอันแปลกประหลาดที่ปะปนไปด้วยความเห็นอกเห็นใจของพวกฟางหยู่ถงทั้งสามคน จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความแปลกใจ: “คุณชายลู่......”

“ผมสนิทกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ?” ลู่เผิงเฟยถามกลับอย่างไม่เกรงใจ

ทันทีทันใด บรรยากาศก็ได้เคร่งเครียดขึ้นมาทันที