NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1130

และในตอนนี้เองฟางหยู่ถงก็ได้เดินเข้ามา พร้อมกับรอยยิ้มอิดออดบนใบหน้า

“พวกเจินเจินไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?” ฟางหยู่ถงเอ่ยถาม

“ไม่ ผมจะหน้าไม่อายรั้งให้พวกเธออยู่เป็นเพื่อนผู้ชายอกสามศอกคนหนึ่งได้ยังไง?” หลี่ฝางยิ้ม เห็นฟางหยู่ถงสีหน้าไม่ค่อยจะดีนัก เลยเอ่ยถาม: “เมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรที่รบกวนใจขึ้นงั้นเหรอ?”

“ไม่มีอะไรหรอก” ฟางหยู่ถงส่ายหัว ไม่ได้บอกคำพูดในใจของตัวเองออกมา

เพราะถึงยังไง สถานะของหลี่ฝางก็เป็นเพียงการแสดงละครชั่วคราวเท่านั้น ไม่ใช่แฟนจริง ๆ สักหน่อย อารมณ์ความรู้สึกของเธอ ไม่เหมาะที่จะเล่าให้หลี่ฝางฟัง

ฟางหยู่ถงไม่พูด ก็ไม่ค่อยจะดีนักถ้าหลี่ฝางจะถามต่อ จึงจดจำเรื่องนี้เอาไว้ในใจก่อน

ในตอนนี้เอง ฟางจื้อก็ได้เห็นหลี่ฝางและฟางหยู่ถงอยู่ด้วยกันจากที่ที่ไม่ไกลออกไปนัก อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วพินิจพิจารณาหลี่ฝาง

ก่อนหน้านี้เพราะความรังเกียจอย่างบอกไม่ถูก เขาจึงไม่ได้พินิจพิจารณาหลี่ฝางอย่างละเอียด ดังนั้นเขาจึงไม่พบความผิดปกติใด ๆ ของหลี่ฝาง

แต่ทว่าในตอนนี้ เขาก็ได้ค่อย ๆ ค้นพบความแตกต่าง

ถึงแม้ดูเผิน ๆ แล้วหน้าตาของหลี่ฝางไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่ทว่ายิ่งดูนาน ๆ ไป ยิ่งพบว่าหลี่ฝางนั้นยากที่จะหยั่งถึง ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ไม่สามารถมองออก

และยิ่งดู ๆ ไป ฟางจื้อก็รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลได้แผ่ซ่านออกมาจากตัวหลี่ฝาง กลายเป็นความกดดันทับถมเข้าที่ร่างของเขาเป็นชั้น ๆ ทำเขาค่อย ๆ รู้สึกว่าแทบจะทนรับไม่ได้

ในตอนที่ฟางจื้อกำลังคิดว่าตัวเองจะต้องคุกเข่าลงไปบนพื้นนั้นเอง จู่ ๆ เสียงของหลี่ฝางก็ได้ดังขึ้นมา

“คุณลุงครับ คุณลุงมองผมอยู่ตรงนี้ตั้งนาน มีอะไรอยากจะถามผมหรือเปล่าครับ?”

จากคำพูดประโยคนี้ของหลี่ฝาง แรงกดดันมหาศาลของเขาก็ได้หายวับไปทันที

วินาทีนี้ สายตาที่ฟางจื้อมองหลี่ฝาง ก็ไปเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

ชายหนุ่อายุยังน้อยคนนี้ ไปเอาพลังรัศมีที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาจากที่ไหนกัน?

ในตอนที่ฟางจื้อกำลังลังเล ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากยังไงอยู่นั่นเอง จู่ ๆ หลี่เฉิน หยางเทียนลี่ และเจ้าพ่อคนนั้นทั้งสามคนก็ได้เดินเข้ามาพร้อมกัน

ทันทีทันใด มุมเล็ก ๆ แห่งนี้ก็ได้ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมาย

ได้ยินเพียงเจ้าพ่อที่มีชื่อว่าเหอกวงคนนั้นเอ่ยขึ้นเป็นอันดับแรก: “พี่ฟาง ก่อนหน้านี้พูดซะดิบดีไม่ใช่เหรอว่าจะแนะนำลูกสาวให้กับลูกชายของผม ตอนนี้นับว่ายังไงกันล่ะทีนี้?”

เมื่อได้ยินเหอกวงเอ่ยปาก หลี่เฉิน คุณพ่อของซูจื้อเย่ของก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นมา: “พี่ฟาง ลูกชายของผมชอบพอหยู่ถง ไม่มีใครไม่รู้ คุณควรจะให้โอกาสเขาสักครั้งใช่ไหม?

กล่าวไป เขาก็พลางกวาดตามองหลี่ฝางอย่างเหยียดหยาม

ฟางจื้อเผชิญหน้ากลับทั้งสองคน ก็เกิดลังเลตัดสินใจไม่ได้ขึ้นมาทันที

เพราะถึงยังไงทั้งสองตระกูลนี้ก็ไม่ใช่คนธรรมดาสามัญ มันทำให้เขาตัดสินใจไม่ได้ เลือกยากมากจริง ๆ