NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1179

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นภาระหน้าที่ที่หนักหนา ขาดไปคนหนึ่งก็เหมือนจะลดความอันตรายไปอย่างหนึ่ง

หกคนนั้นผ่านความเป็นความตายมาก่อนจะเข้าไปในซากปรักหักพังลึกลับได้มันไม่ง่ายเลย ตาแก่หลี่เองก็เองก็ตกใจไม่น้อย ขณะที่เขาไม่ได้สนใจกับครึ่งเทพระดับธรรมดา คิดไม่ถึงเลยว่ากลับถูกคนต่างชาติคนนั้นทำร้ายเข้า ไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีอะไร ที่ดึงพลังทั้งหมดที่ตาแก่หลี่ฝึกมาไปทั้งหมด

คนอื่นๆ เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนั้นก็ค่อยๆ ลงมือเพื่อหยุดยั้ง แต่กลับช้าเกินไปแล้ว คนต่างชาติที่ดูดพลังของตาแก่หลี่ไปนั้นทำให้ได้เป็นปรมาจารย์กำลังภายในขั้นสูงทันที คนอื่นๆ นั้นไม่ใช่คู่แข่งของเขาด้วยซ้ำ

การต่อสู้ของพวกนั้นทำให้ซากปรักหักพังลึกลับเกิดความประหลาดขึ้น ตาแก่หลี่ถูกคลื่นร้อนพัดลอยออกไป ก่อนจะสลบอยู่ตรงนั้น หลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นๆ ไปไหน คนต่างชาติคนนั้นก็ไม่ทิ้งร่องรอยเหมือนกัน

ถ้าไม่ใช่ว่าพลังของเขานั้นหายไปหมด และยังมีหินเฮยสวนติดตัวมาด้วย เขาคงจะคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในซากปรักหักพังลึกลับนั้นมันเป็นฝันไปด้วยซ้ำ

ตาแก่หลี่ที่หายจากอาการบาดเจ็บในตอนแรกจะเอาหินเฮยสวนไปหาคนที่แจกจ่ายภารกิจ แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึง ทั้งเผ่านั้นถูกฆ่าตายไปหมด ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว

มันทำให้ตาแก่หลี่รู้ถึงความสำคัญของหินเฮยสวน เพื่อหลบการถูกตามฆ่า เขาพาลูกและภรรยาไปไกล และปิดบังชื่อของตัวเอง เลยวิจัยหินเฮยสวนไปพลางหาคนที่ฟ้าลิขิต

“รุ่นพี่หลี่ คนต่างชาติคนนั้นชื่ออาซาโทสหรือเปล่า？”

ไม่รู้ว่าทำไม หลี่ฝางถึงแอบคิดว่าตาแก่หลี่ที่พูดถึงคนต่างชาตินั้นจะเป็นอาซาโทส เพราะความสามารถของอาซาโทสนั้นมันต่างจากธรรมดาจริงๆ ไม่เหมือนกับที่คนธรรมดาจะใช้ได้เลยล่ะ

แถมหลี่ฝางยังสงสัยว่าอาซาโทสนั้นจะเป็นรุ่นหลังของสำนักมืด เพราะความเชื่อของพวกเขานั้นเหมือนกับสำนักมืดมาก

“ใช่！เขานั่นแหละ！ทำไมคุณถึงได้รู้จักเขา？หรือว่าคุณเป็นพวกเดียวกับเขาเหรอ？” เมื่อได้ยินชื่อของอาซาโทส ตาแก่หลี่ก็มีแววตาที่เต็มไปด้วยเลือด มันน่าตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างจับไหล่ของหลี่ฝางเต็มแรง บนใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเกลียดแค้น

“รุ่นพี่หลี่ คุณใจเย็นแล้วฟังฉันค่อยๆ พูดก่อนนะ”

หลังจากที่ตาแก่หลี่รักษาตัวเสร็จแล้ว หลี่ฝางก็คิดแค้นกับอาซาโทส

เมื่อได้ยินว่าตอนนี้อาซาโทสเป็นแดนครึ่งเทพ แถมยังกำลังจะได้เป็นเทพระดับธรรมดาแล้ว ตาแก่หลี่ก็กัดฟันกรอด ก่อนจะใช้หมัดนั้นต่อยกำแพงเป็นรู

“ให้ตายเถอะ ไอ้คนต่างชาติบ้า！ฉันจะต้องฆ่าเขาให้ได้！”

เมื่อเห็นตาแก่หลี่ที่โกรธจนแทบบ้า หลี่ฝางก็ถอนหายใจด้วยความจนปัญญา

ความเกลียดที่ตาแก่หลี่มีต่ออาซาโทสนั้นถึงกับอยู่โลกเดียวกันไม่ได้ น่าเสียดายที่พลังที่ตาแก่หลี่มีนั้น ถ้าไม่ได้เจออาซาโทส งั้นฉายานักรบอันดับหนึ่งของจีนนั้นจะไม่มีทางมาอยู่กับหลี่ฝาง

“รุ่นพี่หลี่ ตอนนี้ความสามารถของอาซาโทสนั้นควบคุมไม่ได้แล้ว ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะเป็นแดนครึ่งเทพ แต่ว่าเมื่อเจอกับเขาที่ยังเป็นผู้น้อย ฉันรู้สึกถึงพลังที่มีมากมายในหินเฮยสวนนี้ เพียงแค่ไม่รู้ว่าจะดูดซับอย่างไร ไม่รู้ว่ารุ่นพี่หลี่พอจะมีวิธีที่จะช่วยพลังฉันได้ไหม？”

“อีกอย่างตอนนั้นเขาบอกกับเราว่าเขาเป็นนักโบราณคดี ถึงจะสนใจในประวัติศาสตร์มาก แต่ว่าเพราะฝึกพลังไม่พอ ถึงหวังว่าเราจะสามารถพาเขาไปได้ ถ้าไม่เป็นแบบนี้ เราเองก็ไม่มีทางยอมให้เขาเข้ามาหรอก”

สนใจในจารึกงั้นเหรอ？หรือว่าสิ่งที่อาซาโทสพูดนั้น เขาเจาะผ่านความลับของเทพ จะเป็นสิ่งที่ได้จากจารึกงั้นเหรอ？

“พี่ พ่อ พวกคุณพูดจบหรือยัง？” ตอนที่หลี่ฝางตกอยู่ในภวังค์นั้น จู่ๆ ญาญาก็โผล่หัวเข้ามาด้านหน้าหลี่ฝาง ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ ใส่เขาเพื่อขายความน่ารัก

“ญาญา ฉันไม่ได้ให้คุณไปเล่นที่ห้องรับแขกเหรอ？คุณเข้ามาทำไม！ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้มาแอบฟัง？”

นักรบอะไร ซากปรักหักพังลึกลับ ตาแก่หลี่ไม่อยากให้ญาญารู้เลย เมื่อเห็นญาญาเดินเข้ามาในห้อง เขาก็หน้าดำคร่ำเครียดขึ้นมา ก่อนจะตวาดออกไป

นี่มันทำให้ญาญาน้อยใจเป็นอย่างมาก เลยร้องไห้ขึ้นมา “แง……พ่อดุ！ฉันก็แค่ ก็แค่เห็นว่าโทรศัพท์ของพี่มันสั่น ดังนั้นเลยจะเอามาให้เท่านั้นเอง！”

หลังจากที่ได้ยินญาญาพูด ตาแก่หลี่ถึงได้มองโทรศัพท์ในมือของเธอ ในตอนนั้นเลยรู้สึกทำตัวไม่ถูก เลยอยากจะขอโทษแต่ก็เสียหน้าไม่ได้ เลยทำได้แค่ลูบหัวด้วยความทำตัวไม่ถูก

“เด็กดี อย่าร้องไห้เลย มันไม่ใช่ความผิดของคุณ พ่อผิดเอง พี่ขอโทษแทนเขาด้วยนะ” หลี่ฝางมองตาแก่หลี่ที่คอแดงเป็นอย่างมากก็อดไม่ได้ที่จะขำ เพราะรู้ว่าเขาขอโทษไม่ได้เพราะเสียหน้า เลยต้องมาปลอบญาญา

“เหอะ พ่อมันไอ้คนเลว！ฉันจะลงโทษเขาวันหนึ่งโดยห้ามมาคุยกับฉัน！พวกพี่พูดต่อกันไปเถอะ ฉันจะออกไปดูโทรทัศน์แล้ว” ญาญาเช็ดน้ำตา ก่อนจะสะบัดใส่ตาแก่หลี่ด้วยความเย็นชา จากนั้นก็วิ่งตึงตังออกไป