“สาวน้อย……เอ้ย……พวกพ้อง รีบมาดูเถอะว่าใครโทรมา” ตาแก่หลี่ปรี่เข้ามาหาหลี่ฝางที่กลั้นขำด้วยความรู้สึกไม่ดี หลังจากที่พูดออกไปก็รีบออกไปปลอบลูกสาว
หลี่ฝางมองท่าทีน้อยใจอย่างตาแก่หลี่ ก่อนจะส่ายหัวแล้วยิ้มๆ ก่อนจะเปิดโทรศัพท์ออกมาก็พบว่าเป็นเบอร์ที่ไม่ได้รับเจ็บแปดสาย เหลียงเชี่ยนเป็นคนโทรมา หลี่ฝางนั้นรีบลุกมาจากเตียง ก่อนจะโทรกลับไปโดยไม่ทันคิด
เหลียงเชี่ยนเป็นผู้ช่วยที่เก่งของฉินวี่เฟย และก็เป็นเพื่อนสนิทของเธอ ในตอนนี้ที่เธอโทรมาหา นั่นก็ต้องเป็นเรื่องของฉินวี่เฟยแน่นอน
โทรศัพท์มันดังอยู่นานก่อนจะรับสายได้ อีกอย่างเสียงทางเหลียงเชี่ยนนั้นมันวุ่นวายมาก เหมือนจะอยู่ที่บาร์ หลี่ฝางอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา “เหลียงเชี่ยน?เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“พี่หลี่ฝาง คุณอยู่ที่ไหนล่ะ?คุณรีบมาดูประธานฉินเถอะ เธอดื่มทั้งคืนเลย ถ้าดื่มมากกว่านี้อาจจะเป็นอะไรไปก็ได้”
เสียงของเหลียงเชี่ยนนั้นแหลมเสียดหูของหลี่ฝาง หลังจากที่ได้ยินว่าฉินวี่เฟยดื่มจนเมามายหลี่ฝางก็นั่งไม่ติดแล้ว
“ตอนนี้พวกคุณอยู่ที่ไหนแล้ว?ส่งที่อยู่มาให้ฉัน เดี๋ยวฉันจะไปหาเลย!” หลี่ฝางเก็บของของตัวเองไปก่อนจะเดินไปด้านนอก
“พี่ คุณจะไปแล้วเหรอ?” เมื่อญาญาเห็นหลี่ฝางออกมาจากห้อง ก็รีบลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ตัวเล็กๆ จากนั้นก็ส่งเสื้อคลุมให้หลี่ฝาง
“อือ ฉันมีเรื่องต้องไปจัดการ อยู่กับคุณไม่ได้แล้ว” หลี่ฝางยื่นมือข้างหนึ่งไปลูบผมของญาญา จากนั้นก็หันไปพูดกับตาแก่หลี่ “รุ่นพี่หลี่ พรุ่งนี้ฉันจะพาเพื่อนมา เดี๋ยวพวกเราค่อยคุยกันละเอียดๆ นะ”
เมื่อออกมาจากบ้านของตาแก่หลี่ หลี่ฝางก็รีบไปที่บาร์ที่ฉินวี่เฟยอยู่ เขานั้นไม่ไว้ใจฉินวี่เฟย พวกเธอทั้งสองเป็นผู้หญิง เลยไปดื่มกันจนดึก นี่ไม่ได้จะให้คนอื่นเอาเปรียบได้เหรอ?
เมื่อคิดว่าบาร์จะมีข่าวรั่วออกไป หลี่ฝางก็ขับเร็วขึ้นไปอีก ถนนที่ต้องใช้เวลาราวๆ ครึ่งชั่วโมงก็ถูกเขาหดเหลือราวๆ สิบนาทีแล้ว
แต่ทางบาร์นั้น เหลียงเชี่ยนเองก็ร้อนใจไม่น้อยเลย เมื่อเห็นฉินวี่เฟยที่เมาไม่ได้สติก็ปวดใจและทำอะไรไม่ถูก “ประธานฉิน คุณเลิกดื่มก่อนเถอะ นี่มันห้าขวดแล้ว ถ้าดื่มต่อไปกระเพาะคุณจะต้องทะลุแน่ๆ ”
เมื่อเห็นเหลียงเชี่ยนจะแย่งขวดเหล้าจากตัวเอง ฉินวี่เฟยก็ผลักออก ก่อนจะกอดขวดเหล้าไม่ยอมปล่อยมือ “ฉันยังไม่เมา!คุณออกไป!อย่ามาขวางฉัน!”
เมื่อเห็นฉินวี่เฟยที่ร้องไห้ไปดื่มไป เหลียงเชี่ยนก็โกรธเป็นอย่างมากจน อดไม่ได้ที่จะด่าหลี่ฝางออกมา
“เห้อ จริงๆ เลยนะ ทำไมหลี่ฝางต้องทะเลาะกับประธานฉินนะ ก่อนหน้านี้ยังคิดว่าเขารักประธานฉินมาก ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นชายเลวๆ คนหนึ่งเลยล่ะ!”
เมื่อด่าหลี่ฝางจบ เหลียงเชี่ยนนั้นมองไปรอบๆ ด้วยความกลัว ถึงแม้ฉินวี่เฟยจะพาบอดี้การ์ดสองคนมาด้วย แต่ก็มีผู้ชายไม่น้อยที่มองเหมือนต้องจะกินเธอ
แววตากระหายที่ปกปิดไม่อยู่นั้นมันทำให้เหลียงเชี่ยนร้อนใจ “เมื่อไหร่หลี่ฝางจะมากันนะ!ชายบ้าพวกนี้ก็น่ารังเกียจจริงๆ ทำเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิงเลย บอดี้การ์ดสองคนสองคนนี้น่าจะไม่เป็นไรใช่ไหมเนี่ย?”
บางทีกลัวอะไรก็จะได้แบบนั้น เหลียงเชี่ยนทั้งบ่นเสร็จ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขา
“หยุดนะ อย่าเดินเข้าไปไม่อย่างนั้นอย่าโทษว่าเราไม่เกรงใจนะ” บอดี้การ์ดสองคนของฉินวี่เฟยเองก็อยู่ในหน้าที่ เมื่อเห็นชายคนนั้นเดินเข้ามา ก็รีบยื่นมือเข้ามาขวางเขาเอาไว้
“ฉันนับถึงสาม หลบให้คุณชายเดี๋ยวนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง