NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1183

หลี่ฝางปิดปากแน่นไม่พูดอะไรอีก ต่อให้กู่ยี่เทียนพูดแบบนั้น เขาไม่เต็มใจนัก หากสามารถดูดพลังของอาซาโทสมาได้ละก็ ถ้างั้นพวกเขาก็ชนะขาด!

“พอได้แล้วนายน่ะ เลิกยุ่งเกี่ยวกับพวกอธรรมเลย ความคิดการดูดซับพลังของคนอื่น นั่นเป็นวิธีของนักรบสำนักมืด ถ้าแกไม่กลัวถูกจิตมารครอบงำนายก็ไปฝึกเลย”

กู่ยี่เทียนยักคิ้ว ตบหัวของหลี่ฝาง ตัดสินความคิดที่เกินจริงของเขา หลี่ฝางอุทานด้วยความเจ็บ พลันใช้แขนศอกเข้าที่เอวของกู่ยี่เทียนหนึ่งที เจ็บจนกู่ยี่เทียนแทบหวีดร้องออกมา หลังจากนั้นทั้งคู่ก็แลกหมัดหยอกล้อกันซอกซอยแคบๆ

“สหายน้อยทั้งสอง หากพวกคุณยังแลกหมัดแบบนี้ต่อไปละก็ ตึกนี้คงพังแน่” หลี่ฉี่หมิงเปิดประตูบ้านของตนเอง จ้องมองทั้งคู่อย่างไร้คำพูด

แม้ว่าพวกเขาเพียงแค่หยอกล้อเท่านั้น ไม่ได้เอาจริง แต่ตึกเล็กนี้ได้ถูกสร้างมาสิบกว่าปีแล้ว จะทนต่อการเย้าแหย่ของครึ่งเทพสองคนได้อย่างไร

“แค่กๆ รุ่นพี่หลี่ นี่คือเพื่อนของผม กู่ยี่เทียน” หลังได้ยินคำของหลี่ฉี่หมิง หลี่ฝางจึงรีบหยุดทันที พลันกระแอมไออย่างประหม่า ทำการแนะนำกับเขาอย่างเรียบง่าย

“รุ่นพี่หลี่สวัสดีครับ เรียกผมว่าเสี่ยวกู่ก็ได้ครับ ผู้อาวุโสฝากให้ผมทักทายท่านแทนเขา” กู่ยี่เทียนยิ้มตาหยียื่นมือขวาออกไปที่หลี่ฉี่หมิง

เมื่อได้ยินคำว่าผู้อาวุโส หลี่ฉี่หมิงดูอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว พลันยิ้มตอบจับมือกู่ยี่เทียน “ดูเหมือนว่าผมจะแก่แล้วจริงๆ หลายปีมานี้ประเทศจีนของเราคนมีความสามารถเยอะไปหมด ผู้อาวุโสช่วงนี้สุขภาพเป็นยังไงบ้าง? ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ใช่ไหม?”

หลี่ฝางที่ฟังอยู่อีกด้านขมวดคิ้วแน่น หลี่ฉี่หมิงจะรู้จักผู้อาวุโสได้ยังไง? ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้บอกตนเรื่องนี้มาก่อนนี่นา เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของหลี่ฝาง กู่ยี่เทียนอธิบายด้วยรอยยิ้ม

“ก่อนหน้านี้สี่คนที่เข้าไปที่ซากปรักหักพังลึกลับด้วยกัน หนึ่งในนั้นคือคนผู้อาวุโส การตามหาหินเฮยสวนก็เป็นคำสั่งของผู้อาวุโส”

“น่าเสียดายที่รุ่นพี่ทั้งสี่ต้องพ่ายลงเพราะอาซาโทส ภารกิจจึงล้มเหลว หินเฮยสวนเองก็หายสาบสูญ ไม่คิดเลยว่าจะอยู่ในเงื้อมมือของรุ่นพี่หลี่ ก่อนหน้านี้ใช้กำลังออกแรงค้นหาแต่หาไม่เจอ ตอนนี้กลับได้พบโดยบังเอิญ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลี่ฝางไม่รู้ว่าควรจะพูดว่าอะไร เขาเป็นคนโชคดีมาโดยตลอด ไม่แน่หินเฮยสวนนี่อาจจะเป็นของชิ้นสำคัญในการโค่นล้มอาซาโทส

“ในเมื่อคุณเป็นคนของผู้อาวุโส วิธีการดูดพลังของหินเฮยสวนคงจะรู้อยู่แล้วสินะ แล้วทำไมถึงยังต้องมาหาผมอีก?”

อันที่จริงหลี่ฉี่หมิงไม่เชื่อใจผู้อาวุโส ไม่เช่นนั้นก็คงจะไม่ซ่อนตัวมาหลายปี ยอมที่จะดูแลหินเฮยสวนเอง ก็ไม่ยอมนำมันให้กับผู้อาวุโส

ตอนนี้การมาของกู่ยี่เทียนยิ่งทำให้เขามีสติ เต็มไปด้วยความสงสัย

“รุ่นพี่หลี่วางใจเถอะ ผมมาในครั้งนี้ไม่มีเจตนาคิดร้าย ผมคิดว่าหลังจากที่คุณถูกอาซาโทสดูดพลังไป ก็ต้องลองฝึกใหม่อยู่แล้ว เพียงแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด พลังทั้งหมดที่เข้าสู่ร่างกายของคุณถึงได้เหมือนกับก้อนหินที่จมลงไปในทะเล ไม่ได้ผลอะไร ใช่ไหม?”

เหมือนกับไม่เห็นทีท่าป้องกันของหลี่ฉี่หมิง กู่ยี่เทียนหัวเราะคิกเดินเข้าไปในบ้านของหลี่ฉี่หมิง หลี่ฉี่หมิงคิดที่จะขัดขวาง แต่เขาไม่มีความสามารถขนาดนั้น ได้แต่นั่งกังวลอยู่อย่างนั้น