ไม่คิดเลยว่าในซากปรักหักพังนี่จะเปลี่ยนเวลาได้ด้วย ช่างน่ามหัศจรรย์
“มังกรฟ้า พวกเรา……”
กู่ยี่เทียนกำลังคิดที่จะกล่าวตอบมังกรฟ้า ทว่าเครื่องมือสื่อสารกลับเกิดคลื่นเสียงความถี่ หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได้อีก
“ฮัลโหล! ฮัลโหล! มังกรฟ้าแกได้ยินฉันไหม? มังกรฟ้า มังกรฟ้า ทราบแล้วเปลี่ยน!”
“มังกรฟ้า! เสือขาว! ได้ยินที่ฉันพูดไหม?”
……
ใช้เครื่องมือสื่อสารติดต่อกับโลกภายนอกหลายต่อหลายหนแต่ก็ไร้ประโยชน์ กู่ยี่เทียนเองก็เกิดระเบิดขึ้นมา เขาโยนอุปกรณ์สื่อสารลงบนพื้นอย่างแรง ก่นด่าด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
“แม่งเอ๊ย ที่นี่แม่งที่บ้าบออะไรกันวะ!”
หลี่ฝางในตอนนี้ได้สงบสติอารมณ์ของตนเองเรียบร้อยแล้ว เมื่อเห็นกู่ยี่เทียนที่เกิดคลั่งขึ้นมาเล็กน้อย ถือโอกาสที่เขาไม่ได้ตั้งตัว พลันยื่นมือไปที่หว่างคิ้วของเขาใช้แรงแตะ
กู่ยี่เทียนร้องโหยหวน ทันใดนั้นก็เกิดความรู้สึกอะไรบางอย่างหายไปจากร่างกาย อารมณ์โมโหและความหงุดหงิดหายในคราแรกสงบลงในทันที เขากุมหน้าผากของตนเองจ้องมองหลี่ฝางด้วยความประหลาดใจ
“นี่มันเรื่องอะไรกัน? เมื่อกี้ฉันเกือบจะขาดสติไปแล้ว”
หลี่ฝางหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋า จุดหนึ่งมวลสูบหนึ่งคำก่อนกล่าว
“เมื่อกี้ฉันลองคิดดูแล้ว อาจเป็นเพราะสนามแม่เหล็กในซากปรักหักพังลึกลับที่มากขึ้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับพลังงาน ซากปรักหักพังลึกลับในตอนนี้แปลกแยกถึงขนาดเปลี่ยนแปลงเวลาได้ ถึงขั้นส่งผลกระทบต่อจิตใจของคน”
“เราคิดตั้งแต่แรก แม้ในซากปรักหักพังตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วง แต่ไม่ใช่ฤดูใบไม้ร่วงของปีนี้ แต่ยังเป็นฤดูใบไม้ร่วงของปีที่แล้วอยู่”
“ถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายกว่านี้ก็คือ เราอยู่นี้หนึ่งวัน ข้างนอกนั่นอาจจะเป็นหนึ่งเดือน สนามแม่เหล็กของมันจะส่งผลต่อประสาทของเรา ขยายอารมณ์ทางด้านลบของเราให้ใหญ่ขึ้น”
“หากไม่รีบหาอาซาโทสให้เจอแล้วกำจัดเขาทิ้งซะ หากเวลายาวขึ้น เราก็จะคลั่ง สุดท้ายก็จะติดอยู่ที่ซากปรักหักพังนี่จนตาย”
เมื่อได้ยินสิ่งเหล่านั้น กู่ยี่เทียนนิ่งค้าง นี่มันประหลาดเกินไปรึเปล่า? ให้ตายถึงกับเปลี่ยนเวลาได้!
“ถ้างั้นจะรออะไรอยู่อีก เราอีกไปหาอาซาโทสของสังหารไอ้บ้านั่นซะสิ ที่บ้าบอแบบนี้ฉันไม่อยากจะอยู่ที่นี่นานแม้แต่นาทีเดียวหรอกนะ”
การขาดการควบคุมแบบนั้นกู่ยี่เทียนไม่ชอบใจนัก ความรู้สึกแบบนั้นราวกับว่าในใจของเขามีคนอื่นอีกคนอยู่ ควบคุมร่างกายของเขาตลอดเวลาอย่างไรอย่างงั้น
หลี่ฝางเองก็เข้าใจสาหัสของสถานการณ์นี้เช่นเดียวกัน พลันดับบุหรี่ในมือ ไม่พูดอะไรมาก มุ่งไปตามทางในซากปรักหักพังตามความทรงจำก่อนหน้านี้
ทางด้านมังกรฟ้าเองก็วุ่นวายเมื่อขาดการติดต่อกบหลี่ฝางทั้งคู่อีกครั้ง
หงส์แดงและเสือขาวที่อารมณ์ร้อน โยนเครื่องมือสื่อสารของทีมวิจัยทิ้งลงพื้น พลันสบถว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์ขยะ ความสามารถของทีมวิจัยก็งั้นๆ ถูกนักรบทั้งสองท่านก่นด่าจนไม่กล้าส่งเสียงสักแอะ
สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้พวกเขาอดหลับอดนอนกว่าสามเดือนในการสร้างมันขึ้นมา ก่อนหน้านี้ที่ทำการทดลองก็ไม่มีปัญหาอะไร ใครจะไปรู้ว่าเมื่อถึงสถานการณ์จริงจะใช้ไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง