NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1219

“โทชิโอะ คามิยะ เลิกพูดมากกับมันได้แล้ว รีบลงมือเถอะ ฝีมือของพวกมันสี่คนต่างก็แข็งแกร่งไม่น้อย ถ้าหากดูดกลืนพลังของพวกมันสี่คนเข้าไป พวกเราทุกคนล้วนสามารถทะลวงสู่แดนครึ่งเทพได้!”

แววตาที่ฮอว์กินส์จ้องมองพวกหลี่ฝางนั้นเต็มไปด้วยละโมบ หลังจากที่อาซาโทสได้ช่วยเขาไปจากเงื้อมมือของหลี่ฝางเมื่อครั้งที่แล้ว อาซาโทสก็ได้มอบเคล็ดวิชาอย่างหนึ่งให้เขา สามารถเพิ่มพลังการฝึกฝนของตัวเองด้วยการดูดกลืนพลังของคนอื่น

ตอนแรกโทชิโอะ คามิยะไม่เห็นด้วยกับการใช้เคล็ดวิชาแบบนี้ แต่เขาก็ใจเต้นขึ้นมาทันทีหลังจากที่ได้เห็นฮอว์กินส์ที่สู้ตัวเองไม่ได้แข็งแกร่งกว่าตัวเองขึ้นมาได้ภายในหนึ่งวัน

โทชิโอะ คามิยะได้ดูดกลืนพลังของนักรบในสำนักที่มีพลังการฝึกฝนค่อนข้างสูงไปแทบหมด ส่วนฮอว์กินส์นั้นยิ่งได้จับนักรบมาเกือบร้อยคนเพื่อเพิ่มพลังการฝึกฝนของตัวเอง

ถึงแม้พลังของฮอว์กินส์ในตอนนี้จะยังไม่ถึงขั้นแดนเทพ แต่ก็สามารถสัมผัสถึงประตูเทพได้อย่างเลือนราง

การมาที่ซากปรักหักพังลึกลับ ในครั้งนี้ หนึ่งก็เพื่อแสดงความจงรักภักดีต่ออาซาโทส สองก็เพื่อเอาพลังของหลี่ฝางมาเป็นของตัวเอง

ถึงแม้พวกเขาไม่มีความหวังที่จะเป็นเทพแล้ว แต่ทะลวงถึงแดนครึ่งเทพก็ได้เหมือนกัน

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของฮอว์กินส์ สิบสองอัศวินอีสองคนก็ได้มีท่าทางพร้อมที่จะลงมือทุกเมื่อ ความสามารถของพวกเขาอยู่เหนืออาคาอูและปันปู ไม่แน่ว่าพวกอาคาอูจะสู้พวกเขาได้

ถึงแม้ฮอว์กินส์จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกู่ยี่เทียน แต่ถ้าเขาร่วมมือกับสองอัศวินนั่น กู่ยี่เทียนก็อาจจะต้านไว้ไม่ได้ ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในครั้งนี้จะถูกลิขิตให้เป็นการต่อสู้ที่เหนื่อยพอสมควร

“เลิกพูดมากได้แล้ว ไปตายซะ!” ไม่มีเวลาที่จะมาสูญเสียอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว แม้ว่าให้คนพวกนี้ยากที่จะจัดการ หลี่ฝางก็จะต้องจัดการกับพวกเขาให้หมด

หลังจากที่ตะโกนออกมาเสียงดัง หลี่ฝางก็ได้ลงมือเป็นคนแรก เดิมทีเขาคิดจะถือโอกาสที่โทชิโอะ คามิยะไม่ทันตั้งตัว แล้วฆ่าหรือทำให้หนึ่งในสามคนที่เหลืออยู่ได้รับบาดเจ็บหนักก่อน คิดไม่ถึงว่าโทชิโอะ คามิยะจะเดาความคิดของหลี่ฝางออก และได้ลงมือสกัดกั้นกระบวนท่านี้ของหลี่ฝางเอาไว้

“ท่านหลี่ คู่ต่อสู้ของคุณคือฉัน” โทชิโอะ คามิยะจ้องมองดวงตาของหลี่ฝาง และกล่าวอย่างเย็นชา

หลี่ฝางเม้มริมฝีปากแน่นไม่ได้เอ่ยอะไร แววตากลับแหลมคมขึ้นมาอีกหลายเท่า เขาพลิกมือล็อกข้อมือของโทชิโอะ คามิยะเอาไว้ แค่ออกแรงก็ได้หักซ้ายของโทชิโอะ คามิยะไป

ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนธรรมดา คงเจ็บจนลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้นแล้ว แต่โทชิโอะ คามิยะกลับเหมือนคนที่ไม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่แม้แต่จะกะพริบตา พลันออกแรงก็ได้ต่อแขนของตัวเองกลับคืนอีกครั้ง

จากนั้นเขาก็ใช้ขาซ้ายของตัวเองเกาะขาซ้ายของหลี่ฝางเอาไว้แล้วออกแรงงอ คิดจะเอาคืน แต่น่าเสียดายที่หลี่ฝางรับกระบวนท่านี้เอาไว้ได้ ร่างกายไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย จากนั้นทั้งสองคนก็ได้เริ่มสู้กันแบบประชิดตัว

พูดตามตรง ตอนที่คนฝีมือใกล้เคียงกันต่อสู้กัน มีดดาบปืนอะไรนั่นต่างก็ไม่จำเป็น สู้แบบประชิดตัวโดยไม่ใช้อาวุธ ยิ่งไปกว่านี้การต่อสู้แบบประชิดตัวแบบนี้นั้นมันทรงพลังกว่าการต่อสู้แบบธรรมดาหลายพันเท่า

เดิมทีที่หน้าประตูทางเข้ามีรูปปั้นหินคนยักษ์ขนาดใหญ่สององค์วางอยู่ มีขนาดใหญ่พอ ๆ กับพระพุทธรูปเล่อซาน หลี่ฝางใช้มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาหนึ่ง จากนั้นก็ขว้างไปทางโทชิโอะ คามิยะ

ความเร็วและพลังของมัน เรียกได้ว่าเป็นขีปนาวุธขนาดเล็ก โทชิโอะ คามิยะกลับไม่หลบเลยด้วยซ้ำ ยกกำปั้นขึ้นมาและลอยเข้าใส่รูปปั้นหิน ต่อยจนรูปปั้นหินแตกจระจาย