“มึงจะตะโกนใส่กูทำไม!เมื่อไหร่แกจะได้แก้นิสัยถือตัวดีเนี่ย?เรื่องในครั้งนี้ถ้าไม่ใช่ว่าคุณดูถูกศัตรูมากเกินไป มันจะกลายมาเป็นแบบนี้เหรอ?ปกป้องโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ พวกพี่สะใภ้นั้นฉันจะคิดหาวิธีกับส้าวส้วยเอง ถ้าเกิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับน้าเมี๋ยวอีก ฉันจะมาคิดบัญชีกับคุณก่อนเลย!”
เรื่องต่อๆ มามันทำให้ใจของราฟาเอลหงุดหงิด หลังจากที่พูดจาว่าร้ายออกไปก็วางสายลง จากนั้นก็พาพวกพ้องมากมายไปกับส้าวส้วยเพื่อตามหาที่อยู่ของฉินวี่เฟยกับหยางฉง
เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัดสายไป ไท่ซางก็ปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างเต็มแรง “ให้ตายเถอะ ถ้าไม่บอกกู กูก็จะไปหาเอง!”
ถึงแม้ราฟาเอลจะให้ไท่ซางอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อปกป้องพวกเมี๋ยวชุ่ย แต่ตอนนี้ไท่ซางที่กำลังโกรธจัดก็คิดจะแก้แค้นชายลึกลับคนนั้น เขาเลยทิ้งคำของราฟาเอลไป ก่อนจะขับรถไปตามหา
เมืองตงไห่ที่ท่าเรือตงกั่งในตึกที่ย่ำแย่ ชิวคุนเพิ่งจะจัดการกับแผนที่แขนของตัวเองเสร็จ พลางมองของเหลวสีเขียวที่มีมากมายบนพื้น เขาก็พะอืดพะอมขึ้นมา
วันที่เขาเพิ่งจะเปลี่ยนไปนั้น คิดไม่ถึงว่าร่างกายของตัวเองจะเปลี่ยนไปจนประหลาดขนาดนี้ แต่เขาตามฆ่านักรบมากขึ้นเรื่อยๆ ความสามารถก็แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ เขาค่อยๆ สังเกตถึงความไม่ชอบมาพากล
อย่างแรกเลือดเปลี่ยนเป็นสีเขียว จากนั้นเขาก็กินเนื้อสดๆ ช่วงนี้เขายังมีครีบสีดำงอกออกมาจากหลังด้วย แถมยังชอบอยู่ในที่ที่มืดและชื้นมากขึ้นเรื่อยๆ
การเปลี่ยนไปแบบนี้ทำให้ชิวคุนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก เขาเคยลองเพื่อคุมปีศาจในจิตใจของตัวเองแล้ว แต่สิ่งที่ออกมานั้นมันทำให้เขาแทบระเบิด สุดท้ายเลยกินนักรบคนหนึ่งเข้าไปสดๆ
ความรู้สึกที่ยากจะควบคุมตัวเองมันทำให้นิสัยของชิวคุนนั้นเปลี่ยนไปเป็นไม่แน่วแน่มากขึ้นเรื่อยๆ คนที่ตามเขาอยู่หลายคนนั้นเริ่มกลัวเข้ามาแล้ว
“พะ พี่ พี่ใหญ่ มี มีชาวต่างชาติบุก……” เข้ามาแล้วล่ะ……
ชายพูดติดอ่างรีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอก ยังพูดไม่ทันจบหัวก็ถูกเหยียบกระจาย ชิวคุนลุกขึ้นมาในสักพัก ตอนที่กำลังจะพูดว่าใครที่มันกล้าเข้ามาเยือนถึงที่ของเขานั้น หลังจากที่เห็นคนสามคนที่ยืนอยู่ตรงประตูอย่างชัดเจนแล้วสีหน้าของเขาก็ดูไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ
แถมสามคนนี้ยังไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นโจนีที่เคยบังคับให้ชิวคุนกินเนื้อดำน่าสะอิดสะเอียนลงไป ชิวคุนโกรธจนถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนจะชี้ครีบสีดำด้านหลังตัวเองพลางตะโกนออกมา “พวกคุณให้ฉันกินอะไรกันแน่ ทำไมฉันถึงได้กลายเป็นเหมือนผีแบบนี้!”
“ชิ ดูแล้วเหมือนจะไม่สำเร็จเลย คิดไม่ถึงว่าการกลายร่างเป็นปีศาจประหลาดมันจะน่ารังเกียจขนาดนี้ แกรีบใส่เสื้อเถอะ ไม่น่ามองเลยจริงๆ”
โจนีมองชิวคุนด้วยความรังเกียจ แถมยังใช้มือปิดตาของตัวเองอย่างเว่อวังด้วยเมื่อถูกคนเหยียดหยามแบบนี้ ถึงแม้จะเป็นชิวคุนที่ฝึกจนถึงขั้นสูงแล้ว แต่ก็ทำได้เพียงกัดฟันกรอดเอาไว้
ครั้งก่อนเขารู้ถึงความร้ายกาจของสามคนนี้แล้ว ครั้งนี้ไม่ได้เจอกันราวๆ เดือนหนึ่ง เมื่อพบว่าความสามารถของพวกเขานั้นลึกจนยากจะหยั่งถึงเป็นอย่างมากเหมือนเดิม มันเลยเข้าใจได้ว่าพวกเขานั้นอาจจะเป็นครึ่งเทพแล้ว ครึ่งเทพทั้งสามนั้น สามารถพังโลกทั้งใบได้เลยล่ะ
อีกอย่างตอนนี้เขาคิดแค่อยากจะรู้เหตุผลที่ตัวเองเปลี่ยนไปขนาดนี้ เรื่องอื่นนั้นเขาไม่ได้สนใจเลย “ทำไมถึงล้มเหลวล่ะ?การกลายร่างเป็นปีศาจประหลาดคืออะไรกันแน่?”
“พรวด เห็นว่าแกน่าสงสารหรอกนะ ฉันจะให้แกได้เข้าใจก็แล้วกัน เนื้อดำที่คุณกินเข้าไปตอนนั้น อันที่จริงมันเป็นเนื้อของงูยักษ์กลืนฟ้า ถึงแม้กินเข้าไปแล้วจะกลายร่างได้ และฝึกได้ในระดับที่เหนือขึ้น แต่ก็ยังมีความอันตรายในการกลายร่างเป็นปีศาจประหลาดอยู่ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะแปลงร่างได้อย่างสมบูรณ์”
“ส่วนคุณ มันเป็นของที่ล้มเหลวเท่านั้น อีกอย่างการกลายร่างเป็นปีศาจประหลาดนี้จะขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณที่จะเพิ่มขึ้นและล้ำลึกมากขึ้นเรื่อยๆ คุณในตอนนี้น่าจะถึงช่วงท้ายแล้ว ขอแค่ได้ดูดความสามารถมาสักสามส่วน คุณก็จะได้กลายเป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์ประหลาดแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง