NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1224

“คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์มาต่อรองกับฉันเหรอ？” มือของนิคนั้นไม่มีท่าทีจะปล่อยเพราะคำพูดของฉินวี่เฟยเลย ก่อนจะมองพลางถามฉินวี่เฟยกลับ

ฉินวี่เฟยคิดไม่ถึงว่าเขาจะตอบตัวเองแบบนี้ เลยพูดอะไรไม่ออก แต่เมื่อมองสีหน้าของหยางฉงที่ขมขื่น เธอก็กัดฟันก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป

“ไม่ว่าพวกคุณจะเชื่อหรือไม่ ถ้าเกิดว่าวันนี้พวกคุณกล้าฆ่าหญิงคนนี้ ฉันจะไม่มีทางรอดไปคนเดียว ก่อนได้เจอหลี่ฝาง ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะหาโอกาสในการตายไม่ได้หรอก”

เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของฉินวี่เฟย นิคก็สนใจขึ้นมา ก่อนจะปล่อยมือจากคอของหยางฉง พลางเดินมาตรงหน้าฉินวี่เฟย แล้วก็เอานิ้วชี้ลูบแก้มของเธอ

“คิดไม่ถึงว่าหญิงประเทศจีนจะนิสัยรุนแรงขนาดนี้ เอาอย่างนี้ ฉันให้โอกาสเธอหนีสิบนาที หลังจากนี้สิบนาทีถ้าเกิดว่าเธอไม่ถูกฉันไล่ตาม ฉันจะปล่อยเธอไป เอาไหม？”

“ไม่ได้！ถ้าเธอรอด ฉันก็ต้องรอด เธอตาย ฉันก็จะตาย ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว” การหนีสิบนาทีนั้นมันนานมากสำหรับคนธรรมดา แต่ระยะทางการหนีสิบนาทีนั้น สำหรับนักรบมันเหมือนเวลาเพียงสิบวินาทีเท่านั้น หยางฉงกำลังท้องอยู่ จะหนีจากเงื้อมมือของปีศาจได้อย่างไร

“นิค อย่าเล่นเลย ผู้หญิงคนเดียวเอง ปล่อยก็ปล่อยไปเถอะ เรื่องนี้ต้องรีบหน่อยแล้ว” เสือดำทนอยู่ด้านนอกต่อไปไม่ไหวแล้ว หลังจากที่ปล่อยข่าวที่เกี่ยวกับหินคริสทัลออกไปแล้ว ก็มีนักรบมากมายรีบมาที่ซากปรักหักพังลึกลับ ถ้าเกิดพวกเขาพาฉินวี่เฟยไปไม่ทัน เกรงว่ามันจะไม่ดีต่ออาซาโทส

“เห้อ ในเมื่อพี่เสือดำพูดแบบนี้แล้ว งั้นฉันจะปล่อยคุณไปแล้วกัน ถ้าไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา ฉันก็อยากจะเล่นเกมแมวจับหนูแบบนี้สักหน่อย”

เมื่อได้ยินคำของเสือดำ นิคก็ยักไหล่อย่างทำอะไรไม่ได้ พลางมองหยางฉงด้วยความเสียดาย จากนั้นก็จับข้อมือของฉินวี่เฟยพลางเดินออกไปด้านนอก

“พี่วี่เฟย！” หยางฉงคิดไม่ถึงว่าฉินวี่เฟยจะใช้ชีวิตของตัวเองมาแลกแบบนี้ เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง เมื่อเห็นฉินวี่เฟยที่ถูกนิคพาไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะปรี่เข้าไป

“อย่าเข้ามานะ！ไป！มีชีวิตให้ดีเถอะ！” ฉินวี่เฟยเห็นหยางฉงตามออกมา ก็รีบตะโกนเพื่อหยุดเธอ แต่ตอนที่หยางฉงเพิ่งจะวิ่งเข้าไปก็ต้องหยุดเพราะแววตาจริงจังของเธอ พลางมองเงาของฉินวี่เฟยที่ห่างไกลออกไป

ราฟาเอลนั้นใช้ความสัมพันธ์กับส้าวส้วยทั้งหมด ให้เอาที่อยู่ของหยางฉงกับฉินวี่เฟยหามาให้ได้ แต่เมื่อพวกเขาเพิ่งไปถึงทางเข้าของท่าเรือตงกั่งนั้น ก็เห็นหยางฉงที่เดินออกมาอย่างขวัญหนีดีฝ่อ

ส้าวส้วยนั้นเหยียบเบรกก่อนจะมาหยุดตรงหน้าของหยางฉง เมื่อมองแววตาของหยางฉงก็พูดเสียงดัง “หยางฉง！เกิดอะไรขึ้นเหรอ？ฉินวี่เฟยล่ะ？พวกคุณทั้งสองคนไม่ได้ถูกจับตัวไปด้วยกันเหรอ？ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้？”

ราฟาเอลเห็นหยางฉงอยู่คนเดียว ในใจก็เต้นแรงร้อนรนเป็นอย่างมาก ไม่ใช่ว่าฉินวี่เฟยเกิดเรื่องขึ้นแล้วเหรอ？

หลังจากที่หยางฉงได้ฟังเสียงของส้าวส้วยก็เงยหน้าขึ้น หลังจากที่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยแล้ว เธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

“ฮือๆ ……พี่วี่เฟยถูกจับไปแล้ว！เขา พวกเขาจะ จะเอาพี่วี่เฟยไปเพื่อ เพื่อต่อกรกับพี่หลี่ฝาง ส้าวส้วย คุณ คุณรีบตามพี่วี่เฟยไปเถอะ！”

เมื่อเห็นหยางฉงที่ร้องห่มร้องไห้ แล้วได้ฟังสิ่งที่เธอพูดอย่างติดขัด ส้าวส้วยก็รู้ความรุนแรงของเรื่องนี้ ดูเหมือนไม่ใช่การจับตัวไปอย่างธรรมดา มันยิ่งวุ่นวายมากขึ้นไปใหญ่