NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1229

เสือดำที่อยู่ตรงหน้าของทั้งคู่เสี้ยววินาทีกลับปรากฏตัวด้านหลังท่านชายป๋ายยู่ ในตอนนี้ร่างกายของเขาเหมือนกับสัตว์ประหลาดมากขึ้นไปทุกที อ้าปากคิดที่จะกัดเข้าที่ลำคอของท่านชายป๋ายยู่

“ป๋ายเจินเจิน! ระวัง!” นักพรตเต้าฝ่าใช้กำลังอย่างแรง ลากท่านชายป๋ายยู่ไว้ที่ด้านหลังของเขา แต่แขนของเขาหลบไม่ทันถูกเคี้ยวของเสือดำบาดเข้า ทันใดนั้นเลือดสีแดงสดย้อมชุดของเขาไปกว่าครึ่ง

“ไอ้หมาจาง!ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?” ท่านชายป๋ายยู่รีบลากนักพรตเต้าฝ่าให้ออกห่างจากเสือดำ

นักพรตเต้าฝ่าหยิบยันต์สีเหลืองออกมายัดเข้าปาก ก่อนที่จะจิ้มที่แขนของตนเองหลายที ห้ามเลือดเอาไว้ได้

“ไอ้ตัวนี้มันประหลาดมาก เราต้องรีบจบให้เร็วที่สุด! ป๋ายเจินเจิน เราไม่ได้ร่วมมือกันมานานหลายปี ไม่รู้ว่ายังมีความเข้าอกเข้าใจกันไหม ประเดี๋ยวแกต้องตามกระบวนท่าของฉันให้ทันนะ”

นักพรตเต้าฝ่าต่างจากนักรบทั่วไป เขาเป็นศิษย์ของสำนักภูเขาเสือ มีความสามารถหยินหยางของเต๋าที่ทรงพลัง ยันต์สีเหลืองสามารถทำให้เขาที่ได้รับบาดเจ็บฟื้นฟูกำลังได้อย่างรวดเร็ว เลือดเนื้อนอกอาบในทีแรกค่อยๆ สมานกันอย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินประโยคของเขา ท่านชายป๋ายยู่เผยรอยยิ้มความมั่นใจ นัยน์ตาของเขาขรึมขึ้นมา “ความสามารถของฉันแกสบายใจเถอะ กลัวก็แต่เดี๋ยวแกจะเป็นตัวถ่วงของฉัน!”

จบประโยค ท่านชายป๋ายยู่คำรามอย่างเกรี้ยวกราด พลังพวยพุ่ง พลังงานแผ่ออกไปทุกหนแห่ง พัดพาลมอันรุนแรง ทำให้หงส์แดงและคนอื่นๆ ที่อยู่ห่างออกไปพันลี้ควบคุมเอาไว้ไม่อยู่

เขาควักเอากระบี่อ่อนออกมาจากเอว พุ่งไปทางเสือดำอย่างเยือกเย็น

นักพรตเต้าฝ่าเองก็หยิบเอากระดาษยันต์ออกมาหนึ่งปึก ท่องอุบอิบพร้อมตามขึ้นไปติดๆ

พริบตาทั้งสามสู้กันเป็นวง ว่องไวจนไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า การต่อสู้ที่ไม่ถึงสามนาทีแท้ๆ แต่ในสายตาของทุกคนราวกับว่าผ่านไปแสนนาน

เสือดำที่อวดเบ่งในทีแรกเริ่มรับมือไม่ไหว ภายใต้การโจมตีของเงาร่างสีขาวและสีเขียวทั้งสองราวกับสัตว์ร้ายติดกับ จอห์นและนิคไม่คิดเลยว่าสองคนนั้นที่ดูเหตุการณ์จะมีฝีมือที่ไร้เทียมทานขนาดนี้ ทีแรกพวกเขาคิดว่าจัดการพวกหลี่ต๋าคางและมังกรฟ้าให้สิ้นซากก็พอแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นกลางคัน

“นิค! ถึงเวลาแล้ว! ถ้ายังไม่ฉีดยาระงับให้กับพี่ใหญ่ พี่ใหญ่จะกลับมาไม่ได้อีก!” จอห์นจ้องมองนาฬิกาที่ข้อมือของเขา เวลาค่อยๆ แปรผัน เขาไม่สามารถทนรอต่อไปได้อีก

คุณค่าของพวกเขาทั้งสามมากกว่าหลี่ฝางมาก หากพวกเขาจบลงที่นี่เพราะต่อกรกับหลี่ฝางละก็ การสูญเสียนี้สำหรับประเทศญี่ปุ่นนั้นค่อนข้างใหญ่มากโข

นิคจ้องมองเสือดำที่เริ่มขาดการควบคุม กัดฟันกรอดนัยน์ตาฉายแววไม่พอใจ “จอห์น พาพี่ใหญ่ถอยทัพ!”

จอห์นรอคำนี้มานานแล้ว ไม่ทันที่นิคจะจบประโยค เขาก็มุ่งไปทางเสือดำเสียแล้ว ฉีดยาระงับสามเข็มเข้าที่ลำคอของเสือดำ อีกฝ่ายถึงได้ค่อยๆ สงบลง

“อ้าว มีผู้ช่วยมาด้วย จัดการทีเดียวเลยแล้วกัน” ท่านชายป๋ายยู่กำลังสนุก ไม่คิดเลยว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้จะถูกควบคุมเสียได้ ในใจของเกิดไม่พอใจเล็กน้อย