ด้านล่างมีตะขาบยักษ์ ด้านบนมีนกอินทรีกลายพันธุ์ ทั้งสามไร้หนทางหนีอย่างสิ้นเชิง
“ให้ตาย กูจะสู้ตายกับมึง!” ด้านล่างมีพิษ เสือขาวได้แต่ปล่อยหมัดไปยังนกอินทรีกลายพันธุ์
แต่อินทรีราวกับว่ามีมันสมองที่ชาญฉลาด แม้ร่างของมันจะใหญ่มาก มันเบี่ยงตัวหลบหมัดของเสือขาวได้ หรือแม้กระทั่งเข้าใจในการขยับปีกเพื่อจู่โจมกลับ
ขนของนกอินทรีกลายพันธุ์ราวกับใบมีด บาดแขนของเสือขาวจนได้รับบาดเจ็บ
บางทีอาจเพราะไม่มีคนมาที่นี่เป็นเวลานาน สัตว์ประหลาดสองตัวนั้นถึงได้หิวโหยจนสายตาประกายเขียว เมื่อได้กลิ่นคาวเลือดบนร่างของเสือขาว จึงคลั่งขึ้นมามากกว่าเก่า
นกอินทรีแหงนหัวร้องเสียงดัง ก่อนพุ่งไปที่เสือขาวอย่างบ้าคลั่ง เสือขาวที่ได้รับบาดเจ็บหนีไม่ทัน เกือบจะสละชีวิตในปากของนกอินทรี
หลี่ต๋าคางส่ายหน้าอย่างไร้หนทาง หงส์แดงที่อยู่อีกด้านมองไม่เห็นทีท่าของเขาด้วยซ้ำ วินาทีต่อมานกอินทรีกลายพันธุ์ที่บดบังท้องฟ้า ก็ร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน
นกอินทรีตัวเองหล่นทับตะขาบพอดี สัตว์ประหลาดทั้งสองจึงต่อสู้กันอย่างดุเดือด
“คุณลุงหลี่ ขอบคุณมากครับ” เสือขาวใช้มือปิดแผลที่แขนเอาไว้ จ้องมองหลี่ต๋าคางด้วยความซาบซึ้งพร้อมกล่าว
ครั้งนี้หากไม่ใช่เพราะหลี่ต๋าคางลงมือช่วยเหลือ เขาคงจะตายอยู่ที่ซากปรักหักพังนี่แล้วจริงๆ
“เรื่องเล็กน้อย ไม่เป็นไปหรอก นี่คือยาจินชวน ทาบนแผล ทำให้บาดแผลสมานได้อย่างรวดเร็ว”
หลี่ต๋าคางโบกมืออย่างขอไปที ก่อนควักยาขวดหนึ่งโยนให้กับเสือขาว
ขณะที่เสือขาวจัดการบาดแผล ทรายที่อยู่ไกลออกไปเกิดมีความเคลื่อนไหว หลังจากนั้นตะขาบยักษ์อีกสิบกว่าตัวก็โผล่ขึ้นมาจากใต้ทะเลทราย รูปร่างของพวกมันใหญ่กว่าตัวเมื่อสักครู่มาก มีบางตัวใหญ่กว่าตัวเมื่อสักครู่สามเท่า
แม้แต่หลี่ต๋าคางเองก็เผยความตื่นตระหนกออกมาให้เห็น เขาท่องโลกมาหลายปี ได้เห็นสิ่งแปลกประหลาดมากมาย แต่ตะขาบที่ใหญ่ขนาดนี้เพิ่งเคยได้เห็นเป็นครั้งแรก แถมสัตว์ประหลาดนี่ไม่เพียงแค่ตัวเดียว
“นี่มัน……นี่มันน่าสะอิดสะเอียนเป็นบ้า” แม้หงส์แดงจะไม่มีการกระทำเสแสร้งอ่อนแอเหมือนผู้หญิงอื่น แต่ก็รู้สึกรังเกียจตะขาบเหล่านั้นตรงหน้า ใบหน้าเล็กขมวดย่น ในสายตาเต็มไปด้วยความสะอิดสะเอียน
เพราะได้รับความช่วยเหลือจากพรรคพวก นกอินทรีที่ถูกหลี่ต๋าคางอัดจึงพ่ายแพ้ เป็นอาหารของตะขาบสิบกว่าตัว เหลือเพียงกระดูกอย่างรวดเร็ว
แม้นกอินทรีกลายพันธุ์นั่นจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่สบายสู้ตะขาบที่มีจำนวนมากกว่าได้ หลังจากที่กินนกอินทรีจนเกลี้ยง ตะขาบพวกนั้นยังไม่พึงพอใจ ก่อนหันความสนใจไปที่ทั้งสามอย่างรวดเร็ว
ถูกดวงตากลมโตนับสิบคู่จ้องมอง หลี่ต๋าคางขนลุกซู่ “วิ่ง!”
ใครจะไปรู้ว่าใต้ทะเลทรายนี่จะยังมีสัตว์ประหลาดอีกมากแค่ไหน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสู้กับพวกมัน หลบหนีก่อนเป็นอันดีที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง