NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1247

“เหอะ ไม่มีฉัน แกคิดว่าแกจะหาคริสทัลเจอในสุสานที่เหมือนกับเขาวงกตนี่เจองั้นหรือ?”

แม่มดจ้องมองเหล่าหลี่ต๋าคางกล่าวอย่างไม่เกรงกลัว

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หลี่ฝางจำต้องชะงักฝีเท้า แคทเธอรินรับรู้ถึงตำแหน่งของคริสทัล หากเธอนำทางจะสะดวกขึ้นมาก และถ้าหากต้องการรวมตัวกับกู่ยี่เทียน และส้าวส้วย ก็ต้องเพิ่งพาความช่วยเหลือจากแคทเธอริน

“ได้เป็นร่างเทพอ้านกลับชาติมาเกิด นั่นเป็นเกียรติของแก หลี่ฝาง ขอแค่แกเชื่อฟังคำสั่งของฉัน ฉันรับประกันว่าหลังจากที่เทพอ้านฟื้นคืนชีพจะดีต่อครอบครัวของแก”

เมื่อเห็นหลี่ฝางลังเล แม่มดคิดว่าเธอเป็นต่อ มุมปากอดฉีกยิ้มไม่ได้

“หืม? ถ้าผมบอกไม่ล่ะ?” หลี่ฝางจ้องแม่มดอย่างสมเพช ไม่อยู่ในการข่มขู่ของเธอ ไม่มีความช่วยเหลือจากแคทเธอริน เขาก็แค่เดินหาทีละห้อง

แม่มดไม่คิดเลยว่าหลี่ฝางจะตอบตนแบบนั้น สีหน้าของเธอแข็งขึ้นมาทันที เหลือบมองหลี่ฝางที่ใบหน้าเฉยชา เธอกัดฟันแน่น หัวเราะเยาะ “ถ้างั้นพวกแกอย่าคิดว่าจะมีชีวิตรอดออกไปจากปากหลุมสุสานนี่ได้”

หลี่ต๋าคางทำตาขวางใส่แม่มดที่สีหน้าบิดเบี้ยว ความอาฆาตฉายแววในสายตา “ก็ต้องคอยดูว่าเธอมีความสามารถนั้นไหม”

ขณะที่ทั้งสองฝ่ายอดทนต่อไปไม่ไหว สีหน้าของแคทเธอรินเปลี่ยนไป “มีคนหาหัวใจของเทพอ้านเจอแล้ว!”

“อะไรนะ? ใครกัน?” ข้อความที่มาอย่างกะทันหัน เหล่าหลี่ฝางเองก็หน้าถอดสี

“อาซาโทส”

เมื่อได้ยินชื่อที่ไม่อยากได้ยินมากที่สุดหลุดออกจากปากของแม่มด บรรยากาศรอบตัวของหลี่ฝางและหลี่ต๋าคางเปลี่ยนไป

“เขาอยู่ที่ไหน? พาเราไปเร็วเข้า!”

คริสทัลตกไปอยู่ในเงื้อมมือของอาซาโทส หากไม่รีบไปขัดขวางเขาดูดพลัง สิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า

หลี่ฝางอยากจะเข้าไปจับข้อมือของแม่มด แต่กลับถูกท่านชายป๋ายยู่ขวางเอาไว้เสียก่อน

“แกคิดจะทำอะไร?”

สายตาของท่านชายป๋ายยู่ยากที่จะหยั่งถึง ใบหน้าสวยขรึมเล็กน้อย จับข้อแขนของหลี่ฝางแน่น ด้วยความกลัวว่าหลี่ฝางจะทำอะไรแคทเธอริน

“แก……” เมื่อจับจ้องท่านชายป๋ายยู่ที่ดื้อดึง หลี่ฝางโมโหจนแทบระเบิด พลันใช้แรงสะบัดมือของเขาออก น้ำเสียงเย็นชากว่าเมื่อสักครู่ “ป๋ายเจินเจิน แกจะมีสมองหน่อยได้ไหม! ถ้าอาซาโทสกลายเป็นเทพขึ้นมา เราทุกคนจบเห่แน่!”

ท่านชายป๋ายยู่สีหน้าเคร่งขรึม กล่าวช้าๆ “ฉันไม่สนใจว่ามันจะเป็นเทพไหม ถ้าแกทำร้ายแคทเธอริน ฉันป๋ายเจินเจินไม่มีทางยอม!”

เมื่อเห็นว่าท่านชายป๋ายยู่ขาดสติไปอย่างสิ้นเชิง คงต้องฟังคำของแคทเธอริน

“แก……”

หลี่ฝางโมโหจนอยากจะลงมือ แต่กลับถูกหลี่ต๋าคางที่อยู่อีกด้านรั้งเอาไว้ หลี่ต๋าคางจับจ้องหลี่ฝางที่สายตาลุกโชน ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับแม่มดที่อยู่ด้านหลังของท่านชายป๋ายยู่อย่างเย็นชา