NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 128

บทที่128 มู่เสี่ยวไป๋มาอีกครั้ง

ทั้งสามคนเรียกรถมาที่Blue moon พบว่าเฉินโหย่วยืนอยู่ข้างเบนซ์G-Class

“ทำไมเขาอยู่นั่น？” พอลงรถ หลี่เสี่ยวเสี่ยวก็ถาม

หลิวเฉียวเฉียวกลัวหน่อยๆ ： “เขาคงไม่รอเราอยู่มั้ง”

หลี่ฝางหัวเราะอย่างดูถูก： “กลัวอะไร อย่างมากก็โทรหาพี่หมาจื่อ”

พูดจบ หลี่ฝางก็ไปตรงหน้ารถตัวเอง

ตอนนั้นเฉินโหย่วกำลังพิงตัวสูบบุหรี่ที่G-Class เห็นหลี่ฝางเข้ามา ก็ตกใจ

“ทำไมพวกคุณกลับมา？” เฉินโหย่วมองพวกหลี่ฝางอย่างแปลกใจ

“ผมมาดูรถผม” หลี่ฝางชี้ไปที่เบนซ์G-Class

“นี่รถคุณ？” เฉินโหย่วไม่ค่อยเชื่อนัก เด็กวัยรุ่นแบบนี้ ขับรถหรูขนาดนั้น？มองดูแล้วยังไงก็ไม่ใช่ลูกเศรษฐี

หลี่ฝางพยักหน้า： “ทำไม？”

“เปล่า ผมอยากถามพวกคุณเฉยๆ ร้องเพลงยังไม่ได้จ่ายเงินใช่ไหม？” เฉินโหย่วหัวเราะ มองพวกหลี่ฝาง

หลี่ฝางจึงคิดขึ้นได้ ร้องเพลงยังไม่ให้เงินเลย

“เท่าไหร่ ผมให้คุณ” หลี่ฝางพูดอย่างอายๆ

“ช่างเถอะ ก็ไม่เท่าไหร่หรอก” เฉินโหย่วหัวเราะพูดไป： “ถือว่าผมเลี้ยง”

หลี่ฝางขมวดคิ้ว คิดในใจ：ผมทำร้ายน้องชายคุณไป คุณยังเลี้ยงค่าร้องเพลงผมอีก นี่มันบ้าอะไรเนี่ย？

“ก็เป็นเพื่อนไง”

เฉินโหย่วพูดอีก： “เรื่องของเราสองคน แค่เข้าใจผิดแหละ”

“ที่จริงน้องชายคนนั้นของผม ก็กวนตีนไป”

ถึงแม้หลี่ฝางรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ถามมาก ขึ้นรถออกไป

“หลี่ฝาง เกิดอะไรขึ้น คุณตีน้องชายเขาไป เขาไม่แค่ไม่คิดเงิน แต่ยังจ่ายเงินให้พวกเราอีก นี่มีอะไรหลอกลวงหรือเปล่า？” หลิวเฉียวเฉียวถามอย่างเป็นห่วง

“สนเขาทำไม” หลี่ฝางไม่สนใจเลย จะหลอกลวงอะไรได้ล่ะ？

หลี่ฝางพาสาวๆ ทั้งสามกินข้าว จากนั้นไปที่ Recalling the past

หาที่นั่งเสร็จ หลี่เสี่ยวเสี่ยวก็สั่งเหล้ามาเยอะมาก

เซี่ยลู่แปลกใจหน่อยๆ ： “หลี่เสี่ยวเสี่ยว คุณบ้าไปแล้วเหรอ คุณได้มาสามพันกว่า พอจ่ายเหรอ？”

“ถามมากขนาดนั้นทำไม คุณแค่ดื่มก็พอ ยังไงก็ไม่ให้คุณมากังวลเรื่องนี้สักหน่อย” หลี่เสี่ยวเสี่ยวพูด

หลี่เสี่ยวเสี่ยวไม่กลัว ถังหยู่ซวนเป็นผู้จัดการแล้ว จะให้ตัวเองจ่ายที่ไหน

ในผับ หลี่ฝางเห็นคนคุ้นๆ มู่เสี่ยวไป๋

เห็นมู่เสี่ยวไป๋ หลี่ฝางตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว

ดูเหมือนหลังจากถูกแทงครั้งนั้น ก็ทิ้งแผลในใจให้หลี่ฝางไม่น้อย

หลี่ฝางเรียกถังหยู่ซวนเข้ามา ชี้ไปที่มู่เสี่ยวไป๋: “คุณมาเมื่อไหร่？”

“มาตั้งนานแล้ว” ถังหยู่ซวนถาม： “ทำไม คุณรู้จัก？”

หลี่ฝางพยักหน้า

มู่เสี่ยวไป๋ก็เห็นหลี่ฝางแล้ว ยืนขึ้น

หลี่ฝางอยากหลบ แต่คิดๆ ดู มู่เสี่ยวไป๋มีความสามารถอย่างมหัศจรรย์ หลบก็หลบไม่มิด

ไม่หลบแล้ว ยังไงที่นี่ก็ผับของตัวเอง กลัวห่าไรล่ะ！

หลี่ฝางไม่ใช่แค่ไม่หลบ แต่ยังเข้าไปต้อนรับเองก่อน

มาตรงหน้ามู่เสี่ยวไป๋ หลี่ฝางนั่งลง มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะ： “จะหาคุณพอดี คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณที่นี่ บังเอิญจริงๆ”

“พี่เสี่ยวไป๋ คุณมาหาผมทำไม จะแทงผมอีก？” หลี่ฝางขมวดคิ้ว ถามอย่างไม่พอใจ

หลี่ฝางคิดดีแล้ว ถ้ามู่เสี่ยวไป๋คิดจะแทงตัวเองอีกจริงๆ งั้นตัวเองก็จะชิงลงมือก่อนเพื่อให้ได้เปรียบ โดยทำเขาที่ผับ！

ใครจะรู้ว่ามู่เสี่ยวไป๋กลับส่ายหน้า พูด： “ทำให้คุณจำได้ก็พอแล้ว จะเอาแต่แทงคุณได้ไงล่ะ”

“งั้นคุณไม่แทงผม แล้วหาผมทำไม？” หลี่ฝางถามอย่างสงสัย

“หาคุณทั้งหมดสองเรื่อง”

มู่เสี่ยวไป๋จ้องหลี่ฝาง ถาม： “เรื่องนี้ อุบัติเหตุของผม เกี่ยวข้องกับคุณไหม？”