บทที่129 หลินชิงชิงโทรมา
เจ้าพวกนี้ในผับต่างวิ่งเข้ามา ยืนด้านหลังหลี่ฝางกับถังหยู่ซวน
มู่เสี่ยวไป๋เห็นฉากนี้ สีหน้าหม่นลงทันที ที่นี่คือตงไห่ ไม่ใชถิ่นเขา
“อยากสร้างปัญหาเหรอ!” ถังหยู่ซวนมองมู่เสี่ยวไป๋อย่างเซ็งๆ
สีหน้ามู่เสี่ยวไป๋ยิ่งดูแย่ยิ่งขึ้น ลูกน้องเขา กลับไม่ขี้ขลาด แค่มู่เสี่ยวไป๋พูดมา พวกเขาก็กล้าลงมือ
แต่มู่เสี่ยวไป๋ไม่กล้าพูด
ก่อเรื่องที่นี่ จะทำให้ถังหยู่ซวนไม่พอใจได้ มู่เสี่ยวไป๋ไม่อยากผิดใจต่อถังหยู่ซวน
มู่เสี่ยวไป๋พูด: “ผมจะกล้าก่อเรื่องในถิ่นพี่ถังได้ไง ผมมาเพื่อเข้าร่วม”
“พี่ถัง?ใครพี่ถังของคุณ อย่ามาตีสนิทผมนักเลย” ถังหยู่ซวนขมวดคิ้ว ถาม: “คุณชื่อมู่เสี่ยวไป๋ใช่ไหม?”
“ใช่ ผมเอง” มู่เสี่ยวไป๋เลิกคิ้วขึ้นอย่างดีใจ: “พี่ถัง คุณรู้จักผมเหรอ!”
“ผมหาคุณมานานแล้ว!”
ถังหยู่ซวนพูดจบ ยกขาขึ้นไปเตะ มู่เสี่ยวไป๋เวลานี้ยังไม่ทันป้องกัน ถูกเตะล้มไปที่โซฟา
“ก็ขยะอย่างคุณที่แทงเพื่อนรักผมไง!ผมหาคุณมานานแล้ว คิดไม่ถึงว่าวันนี้คุณจะมาหาถึงที่เองเลย!” ถังหยู่ซวนยกหมัดขึ้นต่อยไปอีก
หมัดนี้ปล่อยไป ก็ถูกมู่เสี่ยวไป๋ยื่นไปคว้า
มู่เสี่ยวไป๋ร้องเสียงดัง: “แม่งเอ๊ยไม่ทำธุรกิจแล้วหรือไง ผมมากินเหล้าร้านคุณ มาสถานที่ของคุณนะ”
“ผมคือลูกค้า ลูกค้าคือพระเจ้า แม้แต่พระเจ้าคุณก็ทำร้ายเหรอ!”
มู่เสี่ยวไป๋จงใจร้องเสียงดัง เพื่อให้คนเยอะๆ ได้ยิน
แต่ผับก็เสียงดังอยู่แล้ว นอกจากโต๊ะรอบๆ ใครจะได้ยิน?
เสียงของDJดังขนาดนั้น อยู่ตรงหน้าเสียง คอของมู่เสี่ยวไป๋ก็ไร้ประโยชน์
“พระเจ้าแม่คุณสิ!”
มืออีกข้างของถังหยู่ซวนถือขวดเหล้า ทุบใส่ตัวมู่เสี่ยวไป๋โดยตรง: “ผมไม่สนใจพระเยซู และก็ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าอะไรทั้งนั้น”
มู่เสี่ยวไป๋ถูกทำร้าย คนข้างๆ เขาก็ขยับตัว จะพุ่งไปจัดการถังหยู่ซวน
พวกโหจื่อไม่ใช่ไม่ยอมทำงาน พวกเขาถือกระบองไฟฟ้า พุ่งเข้าไป
เสียงกระบองไฟฟ้าดังขึ้นเอี๊ยดอ๊าด ไม่ถึงหนึ่งนาที คนที่มู่เสี่ยวไป๋พามา ต่างถูกพวกโหจื่อจัดการเรียบ
ถังหยู่ซวนโหดร้ายมาก คนเดียวก็จัดการมู่เสี่ยวไป๋ได้
หลี่ฝางและพวกโหจื่อยืนอยู่หลังถังหยู่ซวน กดมู่เสี่ยวไป๋ไปบนโซฟา พอโจมตีไปแรงๆ เสร็จ ถังหยู่ซวนยืนขึ้นตรง พูด: “เหนื่อยจะตาย!”
พูดจบ ถังหยู่ซวนก็เตะมู่เสี่ยวไป๋
มู่เสี่ยวไป๋ถูกเตะไม่เบา ทั้งหน้าก็บวมขึ้นมา
“หายโกรธยัง?” ทำร้ายเสร็จ ถังหยู่ซวนหันไปมองหลี่ฝาง ถาม
หลี่ฝางคิดในใจ หายโกรธนะหาย แต่ทำร้ายลูกค้าในสถานที่ของตัวเอง ที่จริงไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
พวกโหจื่อเพิ่งลงมือไป ลูกค้ารอบๆ ต่างล้อมกันเข้ามา แม้แต่โหจื่อก็ยังสวมชุดทำงานอยู่
พนักงานคนนี้ทำร้ายลูกค้า นี่มันเรื่องอะไรกัน!
หลี่ฝางพูดเบาๆ : “ถังหยู่ซวน แบบนี้จะส่งผลเสียต่อผับนะ”
ลูกค้าที่ล้อมวงกันเข้ามานี้ ต่างยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย คิดว่าถ่ายเสร็จ ก็จะส่งแชร์อัปโหลดลงกันมั่วแน่ๆ
โมเมนต์ ฟอรั่มต่างๆ แบบนี้
โมเมนต์ไม่เป็นอะไรหรอก ยังไงส่งผลกระทบก็มีจำกัด
แต่อัปลงเวยป๋อ ในฟอรั่มต่างๆ หากทำการแชร์เป็นจำนวนมาก ก็จะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงอันแย่ต่อผับ
ถังหยู่ซวนสมองแล่นขึ้นมาเฉียบพลัน ชี้ไปที่มู่เสี่ยวไป๋พูด: “นี่คือจุดจบที่ไม่มีเงินจ่ายตังค์”
“ไม่มีเงินจ่ายตังค์ก็แล้วไปนะ ยังกล้าว่าพนักงานของพวกเราอีก ใส่ร้ายว่าพวกเราขายเหล้าปลอม ห่า กวนตีนจริงๆ !” ถังหยู่ซวนสบถแรงๆ ใส่
“นั่นสมควรแล้ว ใครไม่รู้บ้างว่าเจ้าของผับนี้รวยน่ะ จะขายเหล้าปลอมได้ไงกัน?” มีลูกค้าพูด
ตั้งแต่เปิดรีสอร์ตกับสวนสนุกอย่างเป็นทางการ เศรษฐีลึกลับก็ไม่ใช่เรื่องข่าวลืออีกต่อไป
ทุกคนต่างก็รู้ ผับนี้ เป็นหนึ่งในธุรกิจของเศรษฐีลึกลับ
เศรษฐีลึกลับคนนั้นลงทุนไปกว่าหลายหมื่นล้าน จะเปิดผับ แล้วขายเหล้าปลอมได้ไงกัน?ทุกคนต่างไม่เชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง