NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1403

หลี่ฝางถอนหายใจ พลางมองชิราอิชิ ฮานาซากิด้วยสายที่เย็นชาขึ้นมาหลายระดับ

“นี่เป็นเรื่องในครอบครัวฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ จะให้พูด ชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับฉันไม่ใช่อยู่ที่สวรรค์ เธอคิดว่าฉันหลี่ฝางจะยอมจำนนต่อกฎสวรรค์ไร้สาระนี้งั้นเหรอ? ชิราอิชิ ฮานาซากิ ฉันถือว่าที่เธอเคยช่วยฉัน ครั้งนี้ฉันจะไม่เอาความเธอ แต่รบกวนเธอมาจากที่ไหนก็กลับไปที่นั่น อย่าได้มารังควานชีวิตฉันกับครอบครัวของฉัน”

“ไม่ว่าเธอจะเก่งขนาดไหน ในสายตาของฉันหลี่ฝาง ฉินวี่เฟยกับหยางฉงพวกเธอถึงจะเป็นคนที่คุ้มค่าที่ฉันหลี่ฝางคนนี้จะชอบ ฉันหวังว่าเธอจะเคารพและรักในตัวเองหน่อย อย่าทำเรื่องอะไรให้ตัวเองไร้ค่าเลย”

พอพูดประโยคนี้จบ หลี่ฝางก็เดินไปที่ข้างกายฉินวี่เฟยกับหยางฉง ดึงพวกเธอเดินมาด้านข้าง จากนั้นก็พูดด้วยนัยน์ตาที่หนักแน่นสุดๆ

“วี่เฟย เสี่ยวฉง ฉันรู้ว่าตอนนี้ในใจพวกเธอคิดอะไร พวกเธอฟังฉันพูดนะ ห้ามคิดเองเออเองไปไกล ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะไม่ทิ้งพวกเธอไปยังอีกโลกหรอก ไม่มีใครสามารถที่จะยับยั้งไม่ให้ใครทำอะไรได้ ถ้าหากกฎสวรรค์นั่นจะมาขวางฉัน งั้นฉันก็ไม่ติดที่จะเปลี่ยนกฎเกณฑ์ไร้สาระนั่นซะ”

หลี่ฝางพูดอย่างมีพลัง และทรงพลังมาก ครู่เดียว ก็ทำให้ความกังวลในใจของฉินวี่เฟยกับหยางฉงสงบลงไปได้ ราวกับกินยาสงบจิตใจ

“พวกเราเข้าใจแล้ว นายวางใจเถอะ ไม่ว่านายจะตัดสินใจยังไง พวกเราก็จะสนับสนุนนาย”

ฉินวี่เฟยจับมือหลี่ฝางแน่น และพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นสุดๆ

เธอรู้ว่าอายุขัยของหลี่ฝางยาวกว่าตนเองมากๆ แม้ว่าหลังจากที่ตนตายจากไปนานมากๆ รูปลักษณ์ของหลี่ฝางก็คงไม่เปลี่ยนไปมากเท่าไหร่

แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอเปลี่ยนแปลงได้ เธอต้องการแค่ในตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่หลี่ฝางเป็นคนเดียวในใจเธอเท่านั้น เรื่องหลังจากที่เธอตาย เธอไม่อยากคิดให้มากความ

“พี่หลี่ฝาง พี่ต้องกลับมาเร็วๆ นะ ฉันกับผิงอันจะรอพี่นะ”

หยางฉงเขย่งปลายเท้าและหอมแก้มหลี่ฝางเบาๆ พลางพูดด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจากกัน

“ได้ เป็นเด็กดีรอฉันกลับมานะ” หลี่ฝางยื่นมือออกไปลูบผมของหยางฉง ในดวงตาก็มีความไม่อยากจากไปเช่นกัน

เขาไปครั้งนี้อาจจะไปนานหน่อย หลังจากที่เขาเตรียมตัวกำจัดเทพอ้านเสร็จ ก็จะไปหาหลี่ต๋าคางเลย ไม่ว่ายังไง เขาก็ต้องพาหลี่ต๋าคางกลับมาให้ได้

“หลี่ฝาง！พวกเราเป็นไปไม่ได้จริงๆเลยงั้นเหรอ?” ชิราอิชิ ฮานาซากิที่มองดูทั้งสามพลอดรักกันอยู่ไม่ไกล นัยน์ตาก็เต็มไปด้วยความเหงาหงอย ในตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินสุดๆ จนรู้สึกเสียใจที่มาหาหลี่ฝางถึงประเทศจีน

“ชิราอิชิ ฮานาซากิ พวกเราไม่เหมาะสมกัน แล้วก็ข้างกายเธอก็ไม่ได้ขาดคนที่รักเธอ มีบางคนแอบรักเธอมาโดยตลอด ขอแค่เธอหันหลังกลับไปมองก็จะเห็น อย่าเอาแต่หมกมุ่นกับสิ่งที่ไม่มีวันได้มา แต่ให้รักษาสิ่งที่มีอยู่ไว้ให้ดีๆ ”

หลี่ฝางมองชิราอิชิ ฮานาซากิ และพูดกล่อมอย่างจริงจัง

ถึงแม้เขาจะอยู่ที่จวนท่านนายพลได้ไม่นาน แต่ก็พอมองออก ในใจพวกสนมชายในจวนท่านนายพลต่างก็มีชิราอิชิ ฮานาซากิอยู่

ถึงยังไงแค้นของชิราอิชิ ฮานาซากิก็ชำระเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เธอสามารถให้ชีวิตตามใจตัวเองได้แล้ว แทนที่จะเฝ้าดูผู้ชายคนหนึ่งตลอดทั้งชีวิต สู้กล่อมให้เธอหันกลับไปมองคนที่รักเธอพวกนั้นดีกว่า

หลังจากชิราอิชิ ฮานาซากิได้ยินคำพูดของหลี่ฝาง ในหัวก็มีใบหน้าของพกฮวาเหลียนแว๊บขึ้นมา นัยน์ตาสั่นอยู่ครู่ และอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าความรู้สึกที่ตนมีให้หลี่ฝางนั้นคือความชอบหรือแค่อยากเป็นเจ้าของเท่านั้น

“เอาล่ะ ฉันจะไปแล้ว ชิราอิชิ ฮานาซากิ ขอให้เธอมีความสุข”

หลี่ฝางมองชิราอิชิ ฮานาซากิที่ชะงักนิ่งอยู่กับที่ พลางถอนหายใจเบาๆ และหันไปโบกมือให้กับพวกฉินวี่เฟย จากนั้นก็พาส้าวส้วย กู่ยี่เทียนพวกเขาหลายคนขึ้นเครื่องไป

ไม่นานจากเมืองตงไห่ก็มาถึงสนามบินชีหนัน เมื่อออกจากประตูใหญ่สนามบินชีหนัน ไป๋เห้อก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนด้วยสีหน้ามืดมน

อย่างแรกเขามองส้าวส้วยอย่างโหดเหี้ยม จากนั้นก็คว้าข้อมือของไป๋หลินอาไว้พลางพูด