บทที่ 167 คนคนนี้พวกคุณแตะต้องไม่ได้
“ฉินวี่เฟยคือดาวโรงเรียนตอนผมเราอยู่มอปลาย คุณคือคนตงไห่ ทำไมรู้จักฉินวี่เฟยล่ะ?”หวางเสี่ยวโก๋มีใบหน้าตกใจและแปลกใจ
หวางเสี่ยวโก๋พูดจบ ฉินวี่เฟยและคนอื่น ก็มาข้างๆ
“พี่สาวฝ่ายแม่”
ในหญิงสาวสี่คนนี้ มีแค่สาวสวยสองคน นอกจากฉินวี่เฟยแล้ว อีกคน ก็เป็นหวางพี่สาวฝ่ายแม่ของเสี่ยวโก๋
พี่สาวฝั่งแม่ของหวางเสี่ยวโก๋ ชื่อเหยนเสี่ยวน่า
เหยนเสี่ยวน่าเห็นหลี่ฝาง ก็หัวเราะ:“เอ๋ นี่ไม่ใช่คนหล่อที่ทะเลาะกันหน้าโรงเรียนเหรอ”
“เสี่ยวโก๋ เขาเป็นรูมเมทคุณ?”
หวางเสี่ยวโก๋พยักหน้า:“ใช่ เขาชื่อหลี่ฝาง เป็นลูกคนรวย”
ได้ยินการแนะนำแบบนี้ สีหน้าหลี่ฝางก็ร้อนผ่าว
ลูกเศรษฐี?
หลี่ฝางรู้สึกว่าคำนี้ ไม่ใช่คำชมใดๆ
อีกอย่าง เป็นนักเลงแบบนี้ มักจะต่ำทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ?
“ผมไม่ใช่ลูกเศรษฐีอะไร อย่าฟังที่เขาพูดเหลวไหลเลย”หลี่ฝางรีบพูด
“หลี่ฝาง ถ้าคุณไม่ใช่ลูกคนรวย คุณจะขับG-Classได้เหรอ?”หวางเสี่ยวโก๋ถามย้อน
ก็ใช่ ยังไงG-Classก็เป็นรถหรูกว่าสองล้าน นอกจากลูกคนรวยแล้ว ใครจะขับG-Classได้
เหยนเสี่ยวน่าจ้องหลี่ฝาง ชี้ไปที่G-Classแล้วถาม:“G-Classนี่ของคุณ?”
เดิมทีหลี่ฝางอยากปฏิเสธ บอกว่าของคนอื่น
แต่ถ้าโกหก จะต้องถูกฉินวี่เฟยเมินแน่
หลี่ฝางจึงยอมรับ:“ของผมเอง”
“งั้นบ้านคุณรวยมากเลยนะนั่น ขับรถสองล้านมาโรงเรียนได้”เหยนเสี่ยวน่าหายใจเข้า:“ทำไมไม่เคยได้ยินคุณเลยนะ”
“งานเลี้ยงพบปะของลูกคนรวยในตงไห่ ฉันเคยเข้าร่วมครั้งหนึ่ง พวกตู้เฟย ส้งเสียง โจวเจ๋อะไรนั่น ฉันรู้จักดี แต่ทำไมไม่รู้จักคุณเลยนะ”เหยนเสี่ยวน่าถามอย่างสงสัย
หลี่ฝางตกใจหน่อยๆ เหยนเสี่ยวน่ารู้จักคนเยอะจริง
หลี่ฝางยิ้มแห้งๆ:“ผมไม่ได้บอกแล้วเหรอเมื่อกี๊ ผมไม่ใช่ลูกคนรวยอะไร ส่วนรถนี้มาได้ยังไง รอโอกาส ค่อยๆอธิบายกับพวกคุณ”
“งั้นตอนกินข้าวค่อยอธิบายละกัน”เหยนเสี่ยวน่าพูด:“โอเค นี่ก็สายแล้ว พวกเรารีบไปร้านอาหารกันเถอะ”
ผู้หญิงอ้วนพูด:“ฉันหิวจะตายแล้ว พวกเรารีบไปเถอะ”
“พวกเราจะไปยังไง?”หญิงสาวสวมแว่นถาม
“ฉันมีรถ ฉันพาพวกคุณไปเอง”เหยนเสี่ยวน่าหัวเราะ แล้วพูด
เดิมทีเหยนเสี่ยวน่าคิด ทุกคนเรียกรถไปด้วยกัน แต่ตอนนี้เห็นหลี่ฝางมีรถ เธอไปที่ลานจอดรถ เอารถของตัวเองขับออกมา
รถของเหยนเสี่ยวน่า เป็นออดี้A4สีแดงคันหนึ่ง
“ผมว่า ครอบครัวพี่สาวฝ่ายแม่คุณรวยมากเลย”เวลานี้ เลี่ยวข่ายถาม
หวางเสี่ยวโก๋หัวเราะ:“ถึงครอบครัวพี่สาวฝ่ายแม่ผมจะรวยมาก แต่รวยไม่เท่าครอบครัวหลี่ฝาง”
“รถของพี่สาวฝ่ายแม่ ก็แค่สามแสนกว่า รถของหลี่ฝาง ตั้งสองล้านนะ ห่างกันเป็นสิบเท่า”หวางเสี่ยวโก๋มองหลี่ฝางอยู่หลายที
เขาคิดไม่ถึงว่า หลี่ฝางจะขับG-Class
“อย่างที่เดิมพันไว้ ต่อไปคุณก็เป็นพี่ใหญ่ผมแล้ว”หวางเสี่ยวโก๋พูดพร้อมกับหัวเราะ
หลี่ฝางหัวเราะตาม แต่ไม่พูดอะไร
“พี่ใหญ่ ผมไม่เคยขับG-Classเลย ขอให้ผมลองขับหน่อยได้ไหม?”หวางเสี่ยวโก๋ถามอย่างสนใจ
หลี่ฝางถาม:“คุณมีใบขับขี่ไหม?”
“แน่นอนว่ามี”หวางเสี่ยวโก๋พูด
หลี่ฝางเอากุญแจรถโยนให้หวางเสี่ยวโก๋ ทำเอาหวางเสี่ยวโก๋ดีใจสุดๆ
พอเลี่ยวข่ายขึ้นรถไป ก็พูดคำสาบานขึ้นมาในรถ:“ผมก็จะไปสอบใบขับขี่ รอมีใบขับขี่ ผมก็จะขับเบนซ์G-Classของหลี่ฝาง”
“อะไรนะหลี่ฝาง?เรียกพี่ใหญ่สิ”หวางเสี่ยวโก๋กลอกตาใส่เลี่ยวข่าย
เลี่ยวข่ายพยักหน้า พูดกับหลี่ฝาง:“พี่ใหญ่รอผมสอบใบขับขี่ได้ คุณต้องให้ผมขับG-Classของคุณนะ”
“แล้วแต่ ใครขับก็ได้”หลี่ฝางพูดอย่างไม่แคร์
“ใช่สิ เมื่อกี๊ได้ยินคุณเรียกชื่อของฉินวี่เฟย ทำไม คุณรู้จักฉินวี่เฟยด้วย?”รถเพิ่งขับออกไป หวางเสี่ยวโก๋ก็ถาม
“เคยเห็นตอนรายงานตัว รู้สึกว่าเธอสวยมาก เลยถามชื่อเธอมา”หลี่ฝางหาเหตุผลมางั้นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง