NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 270

บทที่ 270 อันตรายที่อยู่ข้างหน้าหลี่ฝาง

หลี่ฝางคิดในใจ ไอ้หมอนี่เป็นบ้าหรือไง

หน้าอกมีแผลใหญ่ขนาดนั้น ไม่รีบขึ้นฝั่งไปทำแผล จะมาแช่น้ำร้อนอะไรกัน

ถ้ายังขืนแช่ต่อไป น้ำได้สกปรกขึ้นแน่

หลี่ฝางไม่ได้สังเกตเห็นมีดที่เสี่ยวเซิงถืออยู่ เพราะหมอกหนามาก อีกอย่างมีดถูกซ่อนไว้ใต้มือ

“พี่เซิง ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ เลยพี่”

พอมองมาที่ฉินวี่เฟย ลูกน้องสองคนที่อยู่ด้านหลังก็น้ำลายไหลกันแล้ว

หน้าอกที่ถูกปิดไปแค่ครึ่งนึงแบบนี้ ยิ่งทำให้กระทบกับสายตาผู้ชาย

ลูกน้องสองคนที่อยู่หลังเสี่ยวเซิง มองมาที่ฉินวี่เฟย ต่างก็พากันกลืนน้ำลาย “สาวสวย เธอนี่สวยจริงๆ เลย”

“ไม่ต้องไปอยู่กับไอ้หมอนี่แล้ว มาอยู่กับฉันเถอะ”

พูดไป ผู้ชาย 2 คนนั้นก็เดินเข้ามาหาฉินวี่เฟย

สองคนนั้นเห็นฉินวี่เฟย ถึงได้คิดถึงเรื่องที่ไม่ดีขึ้น

ฝั่งตรงข้ามมี 3 คน หลี่ฝางขมวดคิ้วคิดในใจว่าแบบนี้คงยากที่จะรับมือได้

พอกำลังงจะเรียกคนมา เสี่ยวเซิงก็รีบพูดขึ้นทันทีว่า “หยุดนะ!”

ฉินวี่เฟยกับหลี่ฝางถึงได้คลายความกังวลลง

“จำไว้ พวกแกไม่ได้มาหาผู้หญิง!” เสี่ยวเซิงพูดด้วยความเคร่งเครียด

พอพูดจบ มือของเสี่ยวเซิงก็บกมีดขึ้นมา

หลี่ฝางมองไปที่มือของเสี่ยวเซิง สิ่งนั้นกำลังส่ายไปมา

“มีดเหรอ”

หลี่ฝางขมวดคิ้ว สีหน้าเริ่มเครียดขึ้นมา

“รีบหนีไป ไอ้หมอนั่นมันมีมีด!” หลี่ฝางตะโกนบอกฉินวี่เฟย

เสี่ยวเซิงมองหลี่ฝางด้วยสายตาเย็นชา ไม่หันไปมองฉินวี่เฟยเลยซักนิด

เป้าหมายของเสี่ยวเซิง มีเพียงหลี่ฝาง

แค่ฆ่าหลี่ฝาง เขาก็จะได้เงิน 3 แสน

เสี่ยงเซิงจ่องไปที่หลี่ฝาง แล้วเดินเข้าไปหาเขา

“แก 2 คนจับมันไว้ ที่เหลือ ฉันจัดการเอง” เสี่ยวเซิงพูดกับลูกน้องทั้ง 2 คนของตัวเอง

ลูกน้องทั้ง 2 คนของเสี่ยวเซิงต่างมัวแต่สนใจกับฉินวี่เฟย

เธอมีรูปร่างหน้าตาที่สวยและรูปร่างที่ดีเท่าดารากับดาราเลย

บอกกับตอนนี้เธอใส่ชุดว่ายน้ำอยู่ ยิ่งดึงดูดเขามากขึ้น

“พี่เซิง เราไม่ต้องจัดการไอ้หมอนี่ละ เรามา...”

ลุกน้องทั้งสองของเสี่ยวเซิงต่างก็เลียปาก พร้อมพูดต่อว่า “เรามาจัดการกับผู้หญิงของไอ้หมอนี่กันดีกว่า ให้มันขาดใจตายไปเลยเป็นไง”

พอได้ยินประโยคนั้น ฉินวี่เฟยก็สีหน้าเย็นชาขึ้นมาทันที

“ไม่ได้”

มองไปที่หลี่ฝาง เสี่ยวเซิงพูดขึ้น “เป้าหมายของเรา คือมัน”

“พวกแกช่วยฉันจับมันไว้ ถ้าเสร็จแล้ว ผู้หญิงคนนั้นพวกแกอยากทำอะไรก็ทำ” เสี่ยวเซิงพูด

“งั้นก็ได้”

ลูกน้องของเสี่ยวเซิงมองมาที่ฉินวี่เฟย พร้อมพูดเตือนว่า “เธอห้ามวิ่งหนีไปไหนนะ ถ้าเธอหนีไป ฉันจะฆ่าแฟนเธอแน่”

หลี่ฝางมองไปที่เสี่ยวเซิง พร้อมถามว่า “เพื่อนๆ จำคนผิดหรือเปล่า”

“เราสองคนไม่ได้มีความแค้นอะไรกันไม่ใช่เหรอ” หลี่ฝางขมวดคิ้วหนัก แล้วถามด้วยความสงสัย

“อย่าพูดมาก คนที่ตามหาก็แกนั่นแหละ!”

เสี่ยวเซิงมองหลี่ฝางด้วยสายตาเย็นชา สีหน้าดุร้าย

แล้วลูกน้องทั้งสองของเขาก็เดินเข้าไปหาหลี่ฝาง

หลี่ฝางขมวดคิ้ว หากว่าโดนล้อม เขาแย่แน่

หลี่ฝางรีบดำลงไปในน้ำ ใช้เท้าเตะไปทางผลักตัวไปทางเสี่ยวเซิงแล้วว่ายไปทางนั้น

“บ้าเอ้ย มันลงไปในน้ำแล้ว!”

เสี่ยงเซิงด่าด้วยความโมโห พร้อมพูดขึ้นว่า “เราลงในน้ำไปจับมัน!”

เพิ่งพูดจบ ขาของเสี่ยวเซิงก็โดนมือหนึ่งจับมือแน่น

จากนั้น เสี่ยวเซิงก็ล้มลงไป

หลี่ฝางว่ายน้ำเก่ง ตอนเด็กๆ เขาเคยมีเรื่องกับคนอื่นในน้ำด้วย

เพราะฉะนั้นการมีเรื่องกันวันนี้หลี่ฝางถือว่ามีประสบการณ์มาก

เสี่ยวเซิงล้มลงไปในน้ำ สำลักไป เขายกมีดขึ้นมากวาดไปทั่ว

หลี่ฝางเตรียมการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้ว หลบไปได้อย่างง่ายดาย

หลี่ฝางอยู่ในน้ำ ไม่ได้หลับตา แต่เสี่ยวเซิงพอลงไปในน้ำ กลับไปกล้าที่จะลืมตาเลย

นี่คือข้อได้เปรียบของหลี่ฝาง

เสี่ยวเซิงอยากจะโผล่ขึ้นไปด้านบน แต่หลี่ฝางจะให้เขาทำสำเร็จได้ยังไงกัน

หลี่ฝางจับขาเขาไว้ แล้วกระชากไปด้วยความแรง