NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 291

บทที่ 291 คุณชายสองท่าน

ไห่เย่นโดนตบหนึ่งที ก็อึ้งอยู่กับที่

หยิ่นเหล่ยที่อยู่บนพื้น เมื่อเห็นฉากนี้ ก็โมโหขึ้นมาทันที

ไม่ว่ายังไง ไห่เย่นก็เป็นแฟนสาวของเขา

แฟนสาวของตัวเอง อยู่ต่อหน้าตัวเอง โดนคนอื่นตบ?

นี่มันเกินไปหรือเปล่า?

หยิ่นเหล่ยลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว และดึงคอเสื้อของหลี่ฝาง “นายกล้าตบแฟนสาวของฉันเหรอ?”

“ตบแฟนสาวนายแล้วทำไม?”

ขณะพูด หลี่ฝางก็ดึงผมของหยิ่นเหล่ย จากนั้นยกเท้าขึ้น ใช้เข่าข้างหนึ่งกดลงท้องของไห่เย่น

“ถ้าฉันจะตีนายด้วย แล้วจะทำไม?”

หยิ่นเหล่ยไว้ผมยาว เพื่อที่จะมาร่วมงานปาร์ตี้ ยังจัดแต่งทรงผมเป็นพิเศษ

เพียงแต่ว่า โดนหลี่ฝางดึงเช่นนี้ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงไปหมด

หลี่ฝางดึงผมของหยิ่นเหล่ย อย่างดุเดือด ตีเข่าติดต่อกันหลายครั้ง

หยิ่นเหล่ยไม่คาดคิดมาก่อน หลี่ฝางและคนอื่นๆจะฮึกเหิมขนาดนี้ กล้าทุบตีผู้คนในงานปาร์ตี้ของสถานตากอากาศ!

เมื่อเห็นคนตีกัน มีคุณชายหลายคน ต่างเข้ามาล้อมอยู่รอบๆ

“นั่นคือคุณชายเหล่ยไม่ใช่เหรอ?”

“คุณชายเหล่ย?” มีคนไม่รู้จักเขา จึงถามว่า “คุณชายเหล่ยคือใคร?”

“เขาเป็นคุณชายของต้าหัวกรุ๊ป แม้ว่าอุตสาหกรรมของตระกูลพวกเขา ไม่อยู่ในเมืองเอก แต่เครื่องสำอางของตระกูลเขา มีชื่อเสียงมาก คุณเคยได้ยินชื่อโอย่าไหม? ตระกูลพวกเขาเป็นผู้ผลิต”

“โอย่า?”

แบรนด์โอย่านี้ ถ้าจะบอกว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่มาก ถ้าจะบอกว่าเล็ก มันก็ไม่เล็ก

แม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับแบรนด์ต่างประเทศที่ดังๆ แต่อยู่ภายในประเทศ ก็เป็นที่นิยมอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาธุรกิจออนไลน์ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว โอย่าได้คัดเลือกคนมาเป็นตัวแทนธุรกิจออนไลน์และทำเงินได้มากมาย

อาศัยโอย่า ต้าหัวกรุ๊ป กลายเป็นกลุ่มชั้นนำโดยตรงในเป่ยไห่

“ที่แท้ก็เป็นหยิ่นเหล่ยแห่งต้าหัวกรุ๊ป… … ว้าว ถ้างั้นคนที่ต่อยเขาเป็นใคร? ทำไมฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อน?”

“คนนั้นเหรอ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

เมื่อมองไปที่หลี่ฝาง หลายคนก็ส่ายหัว รู้สึกแปลกหน้ามาก

แต่ว่า ก็มีหลายคนที่จำหลี่ฝางได้

เขาเป็นคนที่ครั้งก่อนที่ต่อยมู่เสี่ยวไป๋หรือเปล่า?”

“ดูเหมือนว่าจะเป็นเขาจริงๆ ไม่คาดคิด เขาต่อยคุณชายใหญ่ตระกูลมู่แล้ว… …ยังปลอดภัยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น? ฉันคิดว่าหนุ่มคนนี้ คงจะนอนอยู่ในโรงพยาบาล และพิการไปแล้ว”

“แม้จะไม่รู้ที่มาของหนุ่มคนนี้ แต่ฉันคิดว่า สามารถหลบหนีจากการไล่ฆ่าของมู่เสี่ยวไป๋ เบื้องหลังนั้นไม่ธรรมดาแน่นอน”

… …

งานปาร์ตี้แบบนี้เดิมเป็นการพบปะของชนชั้นสูง

โดยทั่วไป จะไม่มีการทะเลาะวิวาทชกต่อยกัน

คนที่มาที่นี่ ส่วนใหญ่ต้องทำให้ตัวเองมีคุณภาพ และมีความอ่อนโยนสง่างาม… …

แน่นอนว่า แม้ลับหลังพวกเขาจะเป็นคนที่ใจสกปรก หยาบคาย และน่ารังเกียจแค่ไหน ก็ไม่มีใครสามารถรับรู้ได้

พวกเขาอยู่ในสถานที่แบบนี้ จะพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้ฉุนเฉียว เพื่อไม่ให้กระทบต่อชื่อเสียงของตัวเอง… …

จะไม่ทำให้ตัวเองและตระกูล ธุรกิจ มีผลกระทบทางลบ

แต่หลี่ฝางไม่แคร์

แม้ว่าหลี่ฝางจะเป็นคนในแวดวงชนชั้นสูง แต่อยู่ในแวดวงนี้ เขาไม่มีความสนใจเลยสักนิด

หลังจากถูกตีเข่าแล้วหลายครั้ง หลี่ฝางผลักหยิ่นเหล่ยออกไป และด่าไปคำหนึ่ง “สำหรับฉัน นายก็คือสวะ”

ในขณะนี้หยิ่นเหล่ยรู้สึกเจ็บปวด ก้มตัวและมีอาการอยากอาเจียน

สีหน้าของเขา เจ็บปวดมาก

หลังจากนั้นไม่นาน หยิ่นเหล่ยก็เงยหน้าขึ้น และจ้องมองหลี่ฝางโดยความแค้น

“ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่”

หยิ่นเหล่ยกัดฟันพูด

เขาไม่พูดคำนี้ยังดีหน่อย แต่ทันที่เขาพูดจบ หลี่ฝางก็ลงมืออีก

หลี่ฝางเรียนท่านี้มาจากซุนจิ้น วิ่งตรงมา และเมื่อเข้าใกล้หยิ่นเหล่ย เขาก็กระโดดขึ้นตรงๆ ตีเข่าที่คางของหยิ่นเหล่ย

แน่นอนว่า การเตะของซุนจิ้น คือหน้าอกของหลี่ฝาง

ปากของหยิ่นเหล่ย ส่งเสียงกรีดร้องออกมา แล้วรีบถอยหลังหลายก้าว และล้มลงกับพื้นทันที

หยิ่นเหล่ยล้มลงกับพื้น เจ็บจนหายใจแผ่วเบา

ในฝูงชน มีหลายคนวิ่งออกมาหลายคน มาอยู่ต่อหน้าหยิ่นเหล่ยอย่างรวดเร็ว

“คุณชายเหล่ย คุณเป็นยังไงบ้าง?”

“คุณชายเหล่ย ผมพยุงคุณขึ้นมา”

หลังจากพยุงหยิ่นเหล่ย กลุ่มคนเหล่านี้ก็มองไปที่หลี่ฝางอย่างเย็นชา และถามอย่างไม่เกรงใจ “นายเป็นใคร?”