NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 293

บทที่ 293 ฉันคือหนีเตีย

ชายผู้สง่างามคนนี้ กำหมัดแน่น เมื่อใกล้เข้าไปก็เตรียมชก… …

รองเท้าหนังคู่หนึ่ง บินมาจากไม่ไกล พุ่งไปที่หัว ฟาดใส่ทันที

ความเร็วของรองเท้าหนังนี้ เร็วกว่าความเร็วหมัด ที่ผู้ชายคนนี้ชกออกไป

ชายคนนี้ถูกรองเท้าหนังฟาดลงกับพื้น และไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้

“แม้งเอ้ย ใครโยนรองเท้า!”

หยิ่นเหล่ยมองไปข้างหลัง ก็ดุด่าต่อหน้าฝูงชน

หลังจากด่าเสร็จ รองเท้าหนังอีกข้างหนึ่ง พุ่งตรงมาที่ใบหน้าหยิ่นเหล่ย ฟาดไปหนึ่งที

หยิ่นเหล่ยถูกรองเท้าหนังฟาดเข้าที่ใบหน้า ถอยหลังไปหลายก้าว กว่าจะพยุงตัวเองไม่ให้ล้มลง

แต่ว่า ใบหน้าของหยิ่นเหล่ย มีร่องรอยของรองเท้า

จากนั้น ใบหน้าของหยิ่นเหล่ย ดูน่าเกลียดมาก

“ใครฟาดฉัน เดินออกมา!” หยิ่นเหล่ยถามอย่างเย็นชา

“คุณปู่ของนายฟาดเอง ทำไม?”

ส้าวส้วยค่อยๆเดินออกมา และเดินเข้าหาหยิ่นเหล่ยช้าๆ

“แก… …แกกำลังหาที่ตายเหรอ!”

ชี้ไปที่จมูกของส้าวส้วย หยิ่นเหล่ยด่าอย่างเย็นชา “แม่งเอ้ย แกกล้าขว้างรองเท้าหนังเหม็นๆใส่หน้าฉัน!”

“พวกแก… … พวกแกยืนโง่อยู่ทำไม รีบไปจัดการมัน!”

สำหรับรปภ.ของต้าหัวกรุ๊ป หยิ่นเหล่ยออกคำสั่งเสียงดัง

นี่คือคุณชายเหล่ย ลูกชายของท่านประธานต้าหัวกรุ๊ป !

คำพูดของเขา รปภ.กลุ่มนี้ จะกล้าขัดขืนเหรอ?

พวกเขามุ่งไปทางส้าวส้วย ตอบโต้ทันที

สำหรับส้าวส้วย ก้มตัวลง เก็บรองเท้าของเขาตัวเองขึ้นมา เมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มรปภ.เพี๊ยะๆๆ เอารองเท้าฟาดทีละคน ทุกคนล้มลงบนพื้น

เมื่อหยิ่นเหล่ยเห็นฉากนี้ ตกตะลึงจนอึ้งไปเลย

ไอ้ผู้ชายคนนี้ ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”

แค่รองเท้าหนังเพียงข้างเดียว สามารถเอาชนะรปภ.มากมายขนาดนี้?

“จอมยุทธ์รองเท้า?”

ในเวลานี้ โก่เอ๋อกรีดร้องออกมา

“จอมยุทธ์รองเท้า?”

เมื่อโก่เอ๋อตะโกนอย่างนั้น หลายคนก็ร้องตาม

“จอมยุทธ์รองเท้า จอมยุทธ์รองเท้า” ทุกคนตะโกนเช่นนี้

จุดสำคัญ คือการลงมือของส้าวส้วย เท่ห์เกินไป

ด้วยรองเท้าเพียงข้างเดียว เอาชนะผู้คนจำนวนมาก จนทำให้คุณชายทั้งหลาย ต่างตกตะลึง

ส้าวส้วยขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่า เขาไม่ชอบชื่อเล่นนี้

ทำอะไรไม่ได้เพราะโก่เอ๋อเป็นคนริเริ่ม ทุกคนเริ่มโห่ร้อง เรียกจอมยุทธ์รองเท้า และดังขึ้นเรื่อยๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในงานปาร์ตี้ สาวน้อยหลายคน เริ่มหลงใหลในตัวส้าวส้วย

แต่เดิมส้าวส้วยนั้นก็หล่อเหลา ใบหน้าคมเข้ม และระหว่างคิ้ว แฝงไว้ด้วยความสง่าผ่าเผยของชายหนุ่ม

บวกกับฝีมือของเขา หนักแน่นแม่นยำ ไม่มีการลังเลใจ

ทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาหล่อเท่ห์สุดๆ

แม้แต่ผู้กำกับหลายคน มองไปที่ส้าวส้วย ก็อึ้งจนไม่ขยับตัว

ด้วยทักษะเช่นนี้ หน้าตาเช่นนี้ ถ้าไม่เข้าวงการบันเทิงเป็นดาราแอ็คชั่น มันน่าเสียดายแย่!

ขณะที่ส้าวส้วยเดินบีบเข้ามาทีละก้าว หยิ่นเหล่ยตกใจจนหน้าซีด

“ฉันเป็นถึงลูกชายแท้ๆของท่านประธานต้าหัวกรุ๊ป หยิ่นเหล่ย พวกแก… …พวกแกทำร้ายฉันไม่ได้” หยิ่นเหล่ยพูดด้วยสีหน้าลุกลี้ลุกลน

ในเวลานี้ ลุงเฉียนมาถึงตรงหน้าชายสุภาพอ่อนโยน และถามเขาว่า “เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณชายของบริษัทผม กับคุณชายของสถานตากอากาศแห่งนี้ ดูเหมือนจะมีความเข้าใจผิดบางอย่าง… …” ชายสุภาพอ่อนโยนรีบพูดอย่างรวดเร็ว

“ที่แท้ก็แบบนี้… …”

ลุงเฉียนพยักหน้า จากนั้นพูดว่า “ทุกคนแยกย้ายกันไปแล้ว”

“เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด”

“ส้าวส้วย พาคุณชายเหล่ย ไปที่ห้องรักษาความปลอดภัย”

หลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไปแล้ว ลุงเฉียนก็เหลือบมองไปที่หลี่ฝาง และพูดว่า “คุณชาย ท่านก็ตามมาด้วย”

“คุณชาย?”

เมื่อลุงเฉียนเรียกหลี่ฝางว่าคุณชาย ทุกคนต่างตกใจ

หวางเสี่ยวโก๋ เลี่ยวข่าย ต่างนิ่งอึ้งไปเลย

“หลี่ฝาง เมื่อกี้ลุงเฉียนเรียกนายว่าอะไร?” หวางเสี่ยวโก๋กลืนน้ำลาย และถามด้วยสีหน้าตกใจ

“เขาเรียกฉันว่าคุณชาย มีอะไรเหรอ?” หลี่ฝางหัวเราะเบาๆ

“คุณชาย… … ที่แท้นายก็คือคุณชายสถานตากอากาศแห่งนี้ โอ้พระเจ้า ถ้าเช่นนั้น นายก็คือหลานชายของหลี่เจียเฉินคนนั้นหรือ?”