NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 346

บทที่346 สถานะของหลี่ต๋าคางตอนนั้น

จากสีหน้าของหวางเสี่ยวโก๋ หลี่ฝางก็เดาเรื่องที่เกิดขึ้นออก

รอหวางเสี่ยวโก๋วางสายเสร็จอย่างอดทน คนในรถก็มองหวางเสี่ยวโก๋พร้อมกัน หลายเสียงถามขึ้นพร้อมกันอย่างเป็นห่วง

“เสี่ยวโก๋ เกิดเรื่องอะไร？”ทุกคนแทบถามแบบนี้

สีหน้าของหวางเสี่ยวโก๋ ดูแย่กว่าเมื่อครู่

“แม่เอ๊ย วิธีการที่ตระกูลมู่ใช้ร้ายกาจมาก？แม่ผมเพิ่งโทรมา บอกว่าหน้าประตูมีคนส่งพวงหรีดมาสองพวง จากนั้นหน้าประตูบ้านปู่ผม ก็มีคนส่งโลงศพไป ระหว่างทางที่พ่อผมเลิกงาน ก็ถูกกลุ่มคนสวมหน้ากากทุบตี……”

หลี่ฝางรีบตัดบท ถาม：“บาดเจ็บหนักไหม？”

“แค่ชกต่อยเตะน่ะ ไม่ได้ลงมือเกินไปมากนัก ส่วนพ่อผม ไม่ได้เป็นอะไรนัก แต่พวกเขากลัวมาก ถามผมว่าเกิดเรื่องอะไรข้างนอกหรือเปล่า พวกเขาสงสัยว่าผมไปยืมเงินพวกดอกเบี้ยแพง ถูกตามถึงบ้าน ยังไงวิธีการพวกนี้ ก็เป็นวิธีการของพวกเงินกู้ที่ดอกเบี้ยแพงทำกัน”หวางเสี่ยวโก๋ถอนหายใจ พูดเศร้าๆ

ทันใดนั้น ในใจของหลี่ฝาง ก็รู้สึกผิดขึ้นมา

ตอนนี้เอง โทรศัพท์เลี่ยวข่ายก็ดังขึ้น พอเลี่ยวข่ายรับสาย ก็ได้รับเนื้อหาคล้ายๆกัน

“บ้านคุณเกิดเรื่องเหรอ？”หลี่ฝางขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกโกรธหน่อยๆ

“ประตูของบ้านผมถูกคนเอาเลือกสาดใส่ แล้วก็ยังมีพวกอุจจาระ ตอนนี้ที่บ้านผมกังวลกันมาก”

“แล้วยังมีคนโทรหาที่บ้านผม ให้ผมหุบปาก ถ้าไม่งั้น จะเผาบ้านผมให้มอดไหม้”

“นี่แค่คำเตือนนะ อะไรกันแน่ ……”

เลี่ยวข่ายกับหวางเสี่ยวโก๋มองไปที่หลี่ฝางพร้อมกัน หลี่ฝางคิด แล้วพูด：“แค้นของผมกับมู่เสี่ยวไป๋ ต่างเป็นของเราสองคน ตามเหตุผลแล้วไม่ควรลงมือที่พวกคุณ พวกคุณคิดดู ถ้าพวกคุณไม่อยาก ผมจะให้ลุงเฉียนกลับไป พาพวกคุณไปส่งที่โรงพัก ให้พวกคุณถอนฟ้อง”

“วางใจเถอะ ผมไม่โทษพวกคุณหรอก”

เลี่ยวข่ายลังเลหน่อยๆ พูดว่า：“หลี่ฝาง คุณเห็นพวกเราเป็นอะไร แค่ลำบากเล็กๆน้อยๆนี้เอง ทำพวกเราตกใจกลัวได้เหรอ？พวกเราคิดเรื่องนี้ได้ตั้งแต่อยู่ข้างในแล้ว”

“คุณล่ะ เสี่ยวโก๋”หลี่ฝางมองไปที่หวางเสี่ยวโก๋ สอบถาม

“ผมเหมือนกับเลี่ยวข่าย แต่ ผมไม่อยากให้ที่บ้านเกิดเรื่อง ตอนนี้ผมจะโทรไป ให้พวกเขาไปที่สถานตากอากาศ”หวางเสี่ยวโก๋พูดจบ ก็หยิบโทรศัพท์มา เตรียมโทรไป

“ผมให้คนไปรับละกัน”

หลี่ฝางมองลุงเฉียน พูดว่า：“ลุงเฉียน ช่วยจัดคนไปหน่อย”

“เรื่องเล็ก มา น้องชายทั้งสอง บอกที่อยู่บ้านคุณสองคนผมมา ผมจะให้คนไปรับคนในครอบครัวคุณตอนนี้เลย วางใจเถอะ อำนาจของตระกูลมู่ใหญ่แค่ไหน ก็ไม่กล้ายื่นมือไปที่สถานตากอากาศแน่”

ลุงเฉียนหยิบโทรศัพท์ออกมา เริ่มส่งลูกน้องไป

ที่จริงแล้ว หลี่ฝางกำลังลองใจหวางเสี่ยวโก๋กับเลี่ยวข่าย

ถึงหวางเสี่ยวโก๋กับเลี่ยวข่ายไม่ช่วย ถอยกลางคัน มู่เสี่ยวไป๋ก็หนีไม่พ้น

หวางเสี่ยวโก๋กับเลี่ยวข่ายตอนนี้เป็นแค่ตัวช่วย เหยนเสี่ยวน่าต่างหากที่เป็นตัวสำคัญ

แค่เหยนเสี่ยวน่าไม่ปล่อยไป มู่เสี่ยวไป๋ก็จบแน่

ลุงเฉียนจัดการทุกอย่างเสร็จ ก็ทำท่ามือOK แล้วพูด：“เรียบร้อย พวกคุณวางใจเถอะ”

“ที่จริงวิธีการนี้ ไม่ใช่คนของตระกูลมู่ทำ”ลุงเฉียนหัวเราะ พูดว่า：“น่าจะเป็นพวกคนเก็บดอกเบี้ยแพง รับเงินมาเล็กน้อย แล้วก็จัดการครอบครัวพวกคุณ”

“พวกเขาไม่กล้าทำบุ่มบ่าม ยังไงตอนนี้ก็เป็นสังคมที่มีกฎหมาย ตอนนี้พวกคุณมีคดีแล้ว ท่ามกลางกระแสวิพากษ์วิจารณ์ที่โหร้ายนี้ ถ้าครอบครัวคุณสองคนเกิดอะไรขึ้น โดยธรรมชาติก็ต้องพุ่งเป้าไปที่ตระกูลมู่”ลุงเฉียนหัวเราะเหอะๆพูด：“ตอนนี้ก็ต้องลงโทษอย่างรุนแรง”

พอพูดถึง ในเมื่อมีคำเตือนพวกนี้ ในใจของเลี่ยวข่ายกับหวางเสี่ยวโก๋ก็ตื่นตระหนกกังวล

รับครอบครัวพวกเขามาที่สถานตากอากาศ พวกเขาจึงหมดห่วงขึ้นมา

ตอนกลับมาที่สถานตากอากาศ งานเลี้ยงก็ใกล้จะเลิกแล้ว

ระหว่างทางเจอกับโก่เอ๋อที่กระโดดโลดเต้น หลี่ฝางเข้าไปทักทาย：“ทำไม มาดูไอดอลตัวเองเหรอ？”

“แหงสิ ฉันยังถ่ายรูปกับไอดอลฉันด้วยนะ”

โก่เอ๋อมองหลี่ฝาง ถามอย่างสงสัย：“ใช่สิ คุณชายหลี่ คุณเป็นอะไร วันนี้คุณเป็นคนสำคัญ ทำไมคุณไม่ปรากฏตัวเลย？”

“เหอะเหอะ เกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะ ”หลี่ฝางลูบหัวอย่างเขินอาย

“แพลตฟอร์มประกาศข่าวนั่นของคุณ？”โก่เอ๋อถามต่อ