NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 356

บทที่356 หลี่ฝางที่บ้าคลั่ง

หลี่ฝางวิ่งเข้าไปในสโมสรเจียงหนานอย่างรวดเร็ว

พอจะเข้าไปในผับ หลี่ฝางกลับถูกคนขายบัตรขวางไว้

“น้องชาย บัตรล่ะ？”ผู้ชายล่ำๆที่ขายบัตรใช้แขนขวางทางหลี่ฝาง

“แม่เอียตาบอดเหรอ？ผมออกมาจากข้างนอก！”หลี่ฝางมองผู้ชายล่ำคนนั้นอย่างเย็นชา ด่ากราดออกไป：“ไสหัวไป ได้ยินไหม？”

“แม่เอ๊ยจริงๆเลย น้องดื่มไปเยอะแค่ไหนเนี่ย ทำไมถึงเจ๋งได้อย่างนี้？ผมบอกคุณให้นะ เข้าไปครั้งหนึ่ง ก็ต้องซื้อบัตรครั้งหนึ่ง นี่คือกฎ รีบไปซื้อบัตรไป ได้ยินไหม？ไม่งั้นอย่าเข้า！”ผู้ชายล่ำไม่อยากทำร้ายหลี่ฝาง ยังไงเขาก็แค่คนทำงาน

“จะเปิดทางให้ไหม？”หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา

“อย่ามาโหดที่นี่กับผมนักเลย คนโหดๆผมเจอมาเยอะแล้ว ยังยืนยันคำเดิม อยากเข้าไป ก็ซื้อบัตรก่อน！”ผู้ชายล่ำๆคนนั้นยังไม่คิดจะถอยให้

ยังไงก็เป็นหน้าที่ของเขา

รูม่านตาหลี่ฝางหด ยื่นมือออกไป คว้าผมของชายล่ำๆคนนั้น เหวี่ยงลง จากนั้นก็ยกเข่าของตัวเอง ใส่ไปที่คางของเขา

การกระทำประเภทนี้ เหมือนกับสายน้ำไหล รวดเร็ว ทำให้ชายหุ่นล่ำไม่ทันตั้งตัวก็เสียหลัก

เตะผู้ชายล่ำล้มลงไปที่พื้น หลี่ฝางก็เข้าไปในผับ ตามหาร่างของลู่หลุ่ยกับชายคนนั้น

“ขอโทษ ขอโทษ”

หลินชิงชิงที่อยู่หลังหลี่ฝาง รีบไปพยุงผู้ชายล่ำๆแล้วพูดว่า：“เขาคือน้องชายฉัน ขอโทษคุณแทนเขาด้วยนะคะ”

“น้องชายคุณเป็นอะไร？น้องชายคุณทำร้ายคนอื่นได้เหรอ？”ผู้ชายล่ำๆตาเบิกโต มองหลินชิงชิงย่างร้ายกาจ

“เงินนี้คุณรับไว้นะคะ เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ น้องชายฉันเพิ่งเห็นแฟนสาวเขา เดินเข้าไปกับผู้ชายอีกคน ……คุณก็เป็นผู้ชาย คุณน่าจะเข้าใจใช่ไหมคะ？”หลินชิงชิงหยิบเงินหนึ่งพันหยวนให้ผู้ชายล่ำๆคนนั้น ตามเช็ดขี้ให้หลี่ฝาง

“บอกตรงๆนะ น้องสาว พี่ก็เป็นคนที่เคยมา น้องสะใภ้คุณไปกับคนอื่นแล้ว เห้อ แต่ผมเตือนพวกคุณหน่อยละกัน ที่สโมสรเจียงหนาน อย่าก่อเรื่องเด็ดขาด……”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่”หลินชิงชิงพยักหน้า รีบตามเข้าไป

หลี่ฝางในตอนนี้ หาทีละโต๊ะๆ

หลี่ฝางจำได้ดี ผู้ชายคนนั้นสวมโค้ตตัวเล็ก

หาอยู่นาน ในที่สุดหลี่ฝางก็เจอผู้ชายสวมโค้ตตัวเล็กคนหนึ่ง หลี่ฝางในตอนนี้ เสียสติไปแล้ว กดบ่าของชายคนนี้ แล้วทักไป

วินาทีที่รอผู้ชายคนนั้นหันหน้ามา หมัดของหลี่ฝาง ก็ปล่อยไป

“แม่เอ๊ย คุณเป็นไงเนี่ย ทำไมมาต่อยเพื่อนผม？”

แป๊บเดียว ผู้ชายสี่ห้าคน ก็ล้อมรอบเข้ามาที่หลี่ฝาง

หลี่ฝางคว้าผู้ชายที่สวมเสื้อโค้ตตัวเล็ก ชี้ไปที่จมูกเขาแล้วถาม：“ลู่หลุ่ยล่ะ？”

“ลู่หลุ่ยอะไร？พี่ชาย คุณจำคนผิดแล้ว！”

“น้องชาย อยากตายใช่ไหม？มาถึงก็ทำเพื่อนผม เพื่อนผมมีความแค้นกับคุณเหรอไง！”

“รีบปล่อยเพื่อนผม ไม่งั้นพวกเราจะไม่เกรงใจแล้ว”

มีคนสองสามคนพูดกับหลี่ฝางอย่างเย็นชา

หลี่ฝางมองไปรอบๆ ก็ไม่เจอร่างของลู่หลุ่ย

คว้าผู้ชายที่สวมเสื้อโค้ตตัวเล็กขึ้นมา หลี่ฝางขมวดคิ้ว ผู้ชายคนนี้แค่ร้อยหกสิบ ไม่ได้สูงกว่าลู่หลุ่ย

ผู้ชายเมื่อกี๊ สูงกว่าลู่หลุ่ย

ไม่ใช่เขา จำผิดแล้ว

“จำผิดคนแล้ว โต๊ะของพวกคุณนี้ ผมจ่ายเอง ขอโทษด้วย”หลี่ฝางพูดนิ่งๆ จากนั้นไปอีกโต๊ะ

“แม่เอ๊ย คุณเป็นใครน่ะ？”

“คุณหยุดเลย ไม่บอกแม้กระทั่งชื่อ ก็จะจ่ายบิลให้พวกเรา ทำไม คุณเป็นvipที่นี่เหรอ？”

ช่างกล้ามาก คว้าคอเสื้อของหลี่ฝางและจับเขาขึ้นมา

“ปล่อยผม！”หลี่ฝางพูดอย่างเยือกเย็น

“ทำร้ายน้องชายผม ก็คิดจะไปแบบนี้เลย？ฝันหวานจริงๆเลยนะ กลับมานี่ก่อน！”ผู้ชายคนนี้ดึงตัวหลี่ฝางกลับมา

หลี่ฝางหันหน้าไป จับนิ้งสองนิ้วของชายคนนี้ ถอยหลังไป หยิบขวดเหล้าขึ้นมาจากมือ ตีลงไปที่หัวของชายคนนี้

จากนั้นก็มีเสียงดังปัง คนที่โต๊ะนี้ เงียบลงทันที

เวลานี้เอง หลินชิงชิงกับเฉินฝูเซิงวิ่งเข้ามา

“คุณชายหลี่ คุณเป็นไร？หน้าดุมาก”เฉินฝูเซิงถามไป

“ไม่เกี่ยวกับคุณ”หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา แล้วก็หาลู่หลุ่ยกับผู้ชายที่สวมเสื้อลายพรางต่อ

หลินชิงชิงขมวดคิ้ว ก็เริ่มตามเช็ดขี้ที่หลี่ฝางก่อไว้ให้

“น้องชายทั้งหลายขอโทษนะ น้องชายฉันดื่มมากไปหน่อย บิลของพวกคุณนี้ ฉันจ่ายให้พวกคุณเอง แล้วก็ บัตรนี้มีเงินสามหมื่น ถือเป็นค่ารักษาพยาบาลของพวกคุณ”หลินชิงชิงพูดยิ้มๆ

เฉินฝูเซิงขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ：“พี่สาว แค่คนไม่เอาไหนกี่คนนี้เอง ต่อยไปแล้วก็ต่อยสิ ทำไมต้องเงินขอโทษพวกเขา ขายหน้าหรือเปล่าเนี่ย”

“คุณอย่าพูด”หลินชิงชิงกลอกตาใส่เฉินฝูเซิง

“สามหมื่นก็จบแล้ว？ดูหัวน้องชายผม เลือดไหลแล้ว แล้วก็ผม ฝันถูกน้องชายคุณต่อยจนหัก”

เฉินฝูเซิงได้ยินก็โมโห หยิบขวดเหล้าครึ่งหนึ่งที่พื้นมา ชี้ไปที่คอของคนที่พูด：“แม่เอ๊ย ตอนเด็กๆไม่รู้จักเรียน พอโตมาถึงได้มาเป็นต้มตุ๋นเหรอไง？”

“สามหมื่นยังบอกน้อย ไว้หน้าพวกคุณแล้วไม่ใช่เหรอไง？”เฉินฝูเซิงออกแรง แทงเข้าที่คอของอีกฝ่าย