NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 359

บทที่359 ค่าใช้จ่ายคืนนี้ คุณชายหลี่จ่ายเอง

“พี่ อย่าพูดไม่น่าฟังขนาดนี้สิ คำว่าไม่มีใครคู่ควรกับใคร พูดจริงๆแล้ว ผมไม่คู่ควรกับเธอมากกว่า”

“ผมน่าเกลียด แต่เธอสวยมากขนาดนี้ เหอะเหอะ”

“ผมเองที่เห่าเครื่องบิน”

หลี่ฝางพูดจบอย่างไร้เรี่ยวแรง หยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมที่จะโทรเรียกเหตุฉุกเฉิน

เวลานี้ส้าวส้วยกลับห้ามหลี่ฝาง หลี่ฝางจ้องส้าวส้วยอย่างโหดๆ：“คุณทำอะไร？ผมจะโทรหา120 คุณไม่เห็นลู่หลุ่ยถูกยิงเหรอ？”

ในใจของหลี่ฝาง ก็เดือดดาลขึ้นมา

“ขอโทษ ส้าวส้วย ผมไม่ได้ตั้งใจ”ไม่กี่วินาที หลี่ฝางก็ขอโทษส้าวส้วย

หลี่ฝางในตอนนี้ เหมือนกับวัตถุไวไฟ ที่สามารถระเบิดได้ตลอดเวลาเมื่อสัมผัส

“เจ้านาย คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษผม”ส้าวส้วยพูดอย่างไม่แคร์นัก

“เจ้านาย แผลที่ยิงนี้ คุณโทรเรียกฉุกเฉินมา อย่างแรกโรงพยาบาลต้องโทรแจ้งตำรวจแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้น จะยิ่งมีปัญหา”ส้าวส้วยพูดเตือน

“ช่างมัน อย่างมากก็เข้าคุก”หลี่ฝางพูดนิ่งๆ

หลี่ฝางในตอนนี้ ความคิดพังทลายลง จิตใจไร้ความรู้สึกไปนานแล้ว

“เจ้านาย คุณลืมแล้วเหรอ พวกเรามีโรงพยาบาลของตัวเอง และเครื่องมือรักษา ก็เป็นอันดับต้นๆของโลก”ส้าวส้วยยิ้มให้หลี่ฝาง แล้วโทรหาเบอร์หนึ่ง

หลี่ฝางมองแผลถูกยิงที่ไหล่ลู่หลุ่ย เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

ตัดของรักสุดหวงของเฉียนเฟิงไปแล้ว และก็หักขาของเขาไปด้วย ความโกรธในใจของหลี่ฝาง ถือว่าน้อยลงไปครึ่งหนึ่ง

หลายนาทีผ่านไป หลี่ฝางก็ค่อยๆมีสติขึ้นมา

เรื่องที่ตัวเองทำผิด ที่จริงไม่น้อยไปกว่าลู่หลุ่ย

อย่างน้อยลู่หลุ่ยไม่ได้นอกใจโดยร่างกาย และทางจิตใจ ……จากคำพูดเฉียนเฟิงเมื่อกี๊ หลี่ฝางฟังออกว่า ในใจของลู่หลุ่ยยังรักตัวเองอยู่

ส่วนตัวเอง กลับมีอะไรกับหลินชิงชิง แล้วก็ฉินวี่เฟย ถึงแม้กับฉินวี่เฟย หลี่ฝางจะไม่ยินยอมในตอนแรก……

แต่มีจุดหนึ่งที่หลี่ฝางรับไม่ได้ ทำไมลู่หลุ่ยต้องลับหลังตัวเองมาเที่ยวกับเฉียนเฟิง

เวลาสองวัน ไม่รับโทรศัพท์ตัวเอง ไม่ตอบวีแชทตัวเอง แต่ไปอยู่ลับๆกับชายอีกคน？

หลี่ฝางไม่อยากจะคิด หลายวันนี้ลู่หลุ่ยไปสนุกอะไรกับเฉียนเฟิงบ้าง กินข้าว เดินเล่น หรือว่าดูหนัง？

พอคิดดู หนังหัวของหลี่ฝางก็รู้สึกจะระเบิดขึ้นมา

ความโมโห ก็พุ่งเข้าสู่หัวหลี่ฝาง

เวลานี้เอง นอกประตูก็มีเสียงต่อสู้

พอได้ยินเสียงดังปัง เฉินฝูเซิงชนไปที่ประตู ล้มลงในห้องส่วนตัวนั่น

นอกห้อง มีคนยืนอยู่ไม่น้อย

พวกเขาต่างเป็นคนของสโมสรเจียงหนาน

สโมสรเจียงหนานนี้ คือผับที่หรูหราของเมืองเอก

คนสนับสนุนอยู่เบื้องหลังนั้น ไม่ต้องพูดถึงเลย

“ใครก่อเรื่อง？”คนด้านนอกตะโกนมา

เฉินฝูเซิงคลานขึ้นมา ด่าไปว่า：“แม่เอ๊ย คนเยอะมารังแกคนน้อยกว่า นี่มันฮีโร่ตรงไหน！”

“เก่งนักก็มาตัวต่อตัว！”

“พี่แท้ๆ รับไม่ไหวแล้ว ขอโทษนะ พวกเขาเยอะมาก”เฉินฝูเซิงพูดกับส้าวส้วย ด้วยน้ำเสียงขอโทษ

ส้าวส้วยหัวเราะ：“สุดกำลังก็พอแล้ว ที่เหลือ ส่งให้ผมเอง”

ส้าวส้วยก้าวเดินออกไป กลุ่มคนที่หน้าประตู ล้อมเข้ามา

ส้าวส้วยคนๆเดียว สู้กับศัตรูทั้งหมด ไม่กี่นาทีถัดมา ด้านนอกก็มียามสิบกว่าคน

ไม่นานนัก ก็มาอีกกลุ่ม

คนกลุ่มนี้ ล้อมรอบชั้นเต็มไปหมด

ในมือพวกเขาแต่ละคนถืออาวุธโจมตี จ้องมาที่ส้าวส้วยอย่างถมึงทึง

หลี่ฝางมองลู่หลุ่ย ถอดเสื้อนอกของตัวเอง ห่มให้เธอ：“คุณนั่งก่อน เดี๋ยวรถพยาบาลก็มาแล้ว”

ประคองลู่หลุ่ยไปนั่งที่โซฟาดีๆแล้ว หลี่ฝางก็เดินออกไปข้างนอก

“หลี่ฝาง คุณฟังฉันอธิบายโอเคไหม？”ลู่หลุ่ยกล่าวด้วยเสียงร้องไห้ แต่หลี่ฝางทำเหมือนไม่ได้ยิน เดินมาที่นอกห้อง

“ส้าวส้วย ไม่ต้องตีแล้ว”

เห็นกลุ่มคนเต็มไปหมด หลี่ฝางก็ส่ายหน้า

“เจ้านาย คุณต้องเชื่อความสามารถผม”ส้าวส้วยจุดบุหรี่ให้ตัวเอง มองคนกลุ่มนี้อย่างสบายๆ

“คุณเจ๋งแค่ไหน ก็ไม่ใช่เทพร่างกายคุณมีดแทงไม่เข้า กระสุนยิงไม่เข้าเหรอไง？พวกเขาแต่ละคนต่างถือมีด”หลี่ฝางส่ายหน้า ตบไหล่ของส้าวส้วย พูดว่า：“ผมจำคนผิดเอง”

“ไอ้หนู คุณอยากตายใช่ไหม กล้าก่อเรื่องที่สโมสรเจียงหนานของพวกเรา！”

เมื่อกี๊หลี่ฝางบุกเข้าไปทีละห้องๆ ทำให้ลูกค้าไม่พอใจอย่างมาก