NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 378

บทที่378 ตบเขาสองที

ทุกคนมองไปที่ลู่เชา พูดไม่ออก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกี๊ที่ดูถูกลู่เชา บอกว่าลู่เชาก็แค่เด็กทำงานที่เคเอฟซี สีหน้าก็ยิ่งบูดบึ้ง ดูขมขื่น

ตอนนี้เอง เขาแทบอยากจะหารูมุดเข้าไป

หักหน้าจริงๆ

แม้แต่เพื่อนนักเรียนไม่กี่คนของลู่เชา ต่างก็ตกใจ

“ห่า ไม่ใช่มั้ง？ลู่เชา กุญแจรถในมือ เก็บมาได้จากไหนหรือเปล่า？”

มองเห็นปอร์เช่สตาร์ทรถ ไม่ใช่แค่ทุกคนนั้นต่างเดือดดาลขึ้นมา ลู่เชาเอง ก็ตื่นเต้นมาก

เผชิญหน้ากับรอยยิ้มเหยียดหยามของเพื่อนนักเรียน ลู่เชาก็ทำเสียงฮึดฮัด：“เก็บได้？คุณเก็บให้ผมดูสิ”

พวกเพื่อนนักเรียนของลู่เชา ต่างมองหน้ากัน หนึ่งในนั้นก็ถามไปอย่างกล้าหาญ：“ถึงไม่ได้เก็บได้ ก็ไม่มีทางเป็นของคุณหรอก”

“เราเป็นเพื่อนในห้องมานานแค่ไหน บ้านคุณมีฐานะอย่างไร ผมไม่รู้เหรอไง？”

“ใช่ ผมเคยไปบ้านเขาด้วย ถึงคุณซื้อลอตเตอรี่แล้วถูก ก็ไม่มีทางซื้อปอร์เช่918ได้！”

“แล้วก็ทะเบียนรถนี่ ทะเบียนรถนี้เป็นเลขรถพระเจ้าอยู่หัว ถึงรวยก็ซื้อไม่ได้ใช่ไหมล่ะ？”

“นี่ไม่ใช่รถเขาแน่นอน”

เพื่อนนักเรียนของลู่เชา ไม่เชื่อสักนิด

สายตาทุกคนมองไปที่ลู่เชา ใบหน้าลู่เชา อึดอัดหน่อยๆ

ยังไง ก็ไม่ใช่รถเขาจริงๆ เป็นของหลี่ฝาง

ลู่เชาเบะปากพูด：“ไม่ใช่รถผมแล้วไง？”

“ไม่ใช่รถเขาจริงๆด้วย ผมบอกแล้วไง เขาเป็นคนจน แม้แต่รถยังซื้อไม่ได้ จะไปมีปอร์เช่918ได้ไงกัน？”

“กุญแจนี้เขาเก็บมาได้แน่นอน！”

“รถนี้ของเพื่อนผม”ลู่เชาพูดเสียงดัง

“เหอะเหอะ คุณจะมีเพื่อนรวยๆฟุ่มเฟือยแบบนี้ด้วยเหรอ？ใครจะไปเชื่อ”

“ใช่ จะมีคนรวย คบกับคุณด้วยเหรอ？คุณไม่ใช่สาวสวย คุณชายบ้านรวย จะไปมองคุณเหรอ”

ตอนนี้เอง สาวสวยก็ยืนออกมา

“ฉันว่าพวกคุณพอได้แล้ว？เมื่อกี๊บอกว่ากุญแจรถเขาคือไฟแช็ก จากนั้นเขาก็เอากุญแจรถเปิดรถ พวกคุณก็ยังบอกว่าเขาเก็บกุญแจรถได้”

“ฉันว่านะทุกคน ในเมื่อคุณบอกว่าเจ้าของรถคือเพื่อนคุณ งั้นก็โทรศัพท์ เรียกเขามาสิ ให้พวกเขายลโฉมเขาหน่อย”

“ใช่ ปอร์เช่918จอดอยู่นี่ตั้งหลายวัน ไม่เห็นมีใครมา ทั้งโรงเรียนต่างเดา รถนี้ของใครกันแน่？”

“คุณเรียกเพื่อนคุณมาสิ”

สาวสวยคนนี้พูดจบ ทุกคนก็ค่อยๆเสริมตาม ต่างบ้าจี้ให้ลู่เชาเรียกเจ้าของรถมา

แต่หลี่ฝางกำชับลู่เชาแล้ว จะไม่เปิดเผยว่าตัวเองเป็นเจ้าของรถ

ดังนั้นตอนนี้ สีหน้าลู่เชาก็ดูแย่ขึ้นทันที

“ใช่สิ เจ้าของผมไม่ใช่เพื่อนคุณเหรอ？”

“ในเมื่อเป็นเพื่อนคุณ ก็เรียกเขามา ยากเหรอ？หรือว่า กุญแจรถคุณ เก็บมาได้จริงๆ”

ตอนที่ลู่เชาตกที่นั่งลำบากอยู่นั้น หลี่ฝางก็วิ่งไปมุมที่ไม่มีคน โทรหาลู่เชา

“ฮัลโหล พี่รวย……”

“ลู่เชา ในเมื่อทุกคนไม่เชื่อคุณ งั้นก็ รถคันนี้ผมให้คุณใช้อาทิตย์หนึ่งละกัน ถึงจะเอาไปชนจนพังก็ไม่เป็นไร”

“ในหนี่งอาทิตย์นี้ รถคันนี้แล้วแต่คุณจะจัดการเลย”หลี่ฝางพูดอย่างใจกว้าง

หลี่ฝางพูดจบ ก็วางสายไป

ส่วนลู่เชา ก็ประทับใจจนน้ำตาไหล

ตอนที่โทรคุยกัน ลู่เชาเปิดลำโพง ดังนั้นคำพูดหลี่ฝาง หลายๆคนได้ยิน

“นี่คือเจ้าของรถเหรอ？”

“โห เขาเอารถให้คุณยืม ให้คุณใช้ขับตามสบายอาทิตย์หนึ่ง รถหรูแบบนี้ แค่ชนก็ต้องจ่ายไปแล้วหลายหมื่น？”

“หลายหมื่น？น้ำมันรถนี้ อะไหล่เดิมอย่างน้อยก็ต้องหลายแสนแล้ว”

“เพื่อน เพื่อนคุณนี่ดีต่อคุณจริงๆ”

“ไม่สิ เจ้าของรถทำไมรู้ว่าทุกคนไม่เชื่อคุณ？ห่า เข้าของรถอยู่รอบๆพวกเรานี้！”คนหล่อคนหนึ่งได้สติคืนมา ก็ตกใจอ้าปากค้าง

ตอนนี้ ทุกคนมองกันไป มองกันมา

“พวกคุณมั่นใจเหรอว่าเพื่อนเขา คือเจ้าของรถปอร์เช่918คันนี้？ถ้าหากแอบอ้างล่ะ”

ลู่เชาหัวเราะหึหึ พูดว่า：“เหอะเหอะ ในเมื่อ ในเมื่อพวกคุณยังไม่วางใจ งั้นผมก็จะพิสูจน์”